به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا، پدرام پاک آیین سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اخبار منتشر شده در خصوص دومین مورد ابتلا به آبله میمون در قم را تکذیب کرد.
پدرام پاک آیین در گفت وگویی با بیان این مطلب افزود: درحال حاضر تنها یک مورد ابتلا به آبله میمون در کشور شناسایی شده است و اخبار منتشر شده مبنی بر شناسایی مورد دوم ابتلا به آبله میمون در شهر قم نادرست است.
آبله میمون به مازندران رسیده است؟
در همین حال، خبری دیروز در فضای مجازی استان مازندران به همراه یک تصویر از یک بیمار منتشر و اعلام شده بود که این فرد روز جمعه ۲۸ مرداد ماه به یکی از داروخانههای شبانه روزی شهرستان بابل مراجعه کرده که علائم پوستی شبیه به آبله میمونی داشته است.
در این گزارش اعلام شده بود که فرزند این فرد نیز درگیر این بیماری شده و اکنون بهبود یافته است اما پدر خانواده همچنان درگیر این بیماری و تحت نظر پزشک در حال درمان است.
دکتر حسین جلاهی معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: کارشناسان این دانشگاه به محض اطلاع از این اتفاق موضوع را پیگیری و ظرف ۲۴ ساعت فرد مورد نظر را شناسایی کردند.
او افزود: اساتید پوست و عفونی دانشگاه با تشخیص ابتلاهای متفاوت در حال بررسی موضوع هستند و در نهایت باید نمونه برداری شود.
دکتر حسین جلاهی ادامه داد: نمونه گیری از این فرد امروز گرفته شده و کارشناسان در حال انجام آزمایشهای لازم از این فرد مشکوک به آبله میمونی هستند.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: این فرد تماس نزدیک با کودکان مبتلا به آبله مرغان داشته و طبق نظر متخصصان عفونی از نظر بالینی نیز بیشترین شک، به همین بیماری است.
وی تصریح کرد: در این مورد خاص متخصصین عفونی اعلام کردند علائم این بیمار، اختصاصی علائم آبله میمونی نبوده، ولی با این حال آزمایشات لازم گرفته شده و نتیجه این آزمایش اعلام می گردد.
جلاهی افزود: علاوه بر این، فرد مذکور مسافرت خارج از کشور یا تماس نزدیک با حیوانات نداشته است، با این حال، برای اطمینان بیشتر، آزمایشات لازم برای بررسی احتمال آبله میمونی انجام پذیرفته است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: بیماری آبله میمونی مانند ویروس کرونا منتشر نمیشود به همین دلیل مردم نگران نباشند چون که مجموعه دانشگاه علوم پزشکی به دقت در حال انجام آزمایشها هستند.
اولین مورد شناخته شده ویروس آبله میمونی در سال ۱۹۵۸ در بین میمونهایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری شدند، مشاهده شد. ولی اولین مورد انسانی این بیماری در سال ۱۹۷۰ در آفریقا و در یک کودک شناسایی شد.
زادگاه آبله میمونی در کشورهای مرکزی و غرب آفریقا و در مناطقی پوشیده شده از جنگلهای بارانی استوایی است چرا که مخزن این ویروس علاوه بر میمونها برخی از جوندگان نیز هستند که البته هنوز به صورت دقیق و کامل مخزن این ویروس شناسایی نشده است. اما به علت تماس بین انسان و حیوان در این مناطق این بیماری به انسان سرایت کرده است.
آبله میمون دو مرحله اولیه و ثانویه دارد. وقتی این ویروس وارد بدن میشود ممکن است بین یک تا دو هفته هیچ علامتی نداشته باشد و گفته میشود بین ۵ تا ۲۱ روز علامتی ندارد. اما وقتی دوره کمون و پنهان آن خاتمه پیدا میکند، با علائم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمر درد و تورم غدد لنفاوی شروع میشود و در کل ابتلا به ویروس آبله میمونی ابتدا با این علائم عمومی خواهد بود.
این موضوع بسیار مهم است که ویروس آبله میمونی در دوره کمون ۵ تا ۲۱ روز امکان انتقال فرد به فرد ندارد و انتقال این ویروس از زمان شیوع علائم آغاز میشود و بعد از آن اثرات پوستی همچون تاولهای پوستی ایجاد شده که ابتدا مسطح اما آرام آرام برجسته میشوند و در درون آن تغییر رنگ ایجاد کرده و پس از پوستهریزی محو میشوند.
به طور معمول از زمانی که علائم بالینی آبله میمون در فرد ایجاد شده تا زمانی که تاولها کاملا برطرف شود، فرد میتواند ناقل بیماری باشد و اگر در تماس نزدیک با یک فرد سالم قرار بگیرد میتواند این بیماری را انتقال دهد.
بیشترین راه انتقال بیماری آبله میمونی، تماس نزدیک از جمله تماس پوست به پوست است. اما انتقال قطرهای از طریق تنفس، تماس انسان با حیوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده نیز از دیگر راههای ابتلا به آبله میمون است. انتقال بیماری از طریق مادر به جنین نیز راه دیگر انتقال این ویروس است.