آن مرد برگشته است؛ با تزریق همان جسارت همیشگی به رگ خموده یوزها!
پیرمردی در آستانه دهه هشتم زندگی که زیر نم باران اردوی اتریش، تمام فکر و ذکرش حفظ اعتبار و آبروی حرفهای در یکی از آخرین فرصتهای عمر مربیگریاش است؛ تهریش این را میگوید که فرصت دیدن خود در آینه را هم نداشته....
کارلوس کیروش مهمترین چهره بازی ایران و اروگوئه بود. او بعد از سه سال به نیمکت تیم ملی بازگشت و هدفی جز شروع قدرتمند نداشت. اما جدا از همه این مسائل استراتژی وی در این مسابقه مشخص میشد. اینکه چه رفتاری دارد و چه تاکتیکی را میخواهد در تیم ملی پیاده کند، سوالاتی بود که برای فوتبال دوستان وجود داشت.
او از همان ابتدا نشان داد که به حواشی همیشگی فوتبال ایران اهمیتی نداده است. در چند وقت اخیر فدراسیون فوتبال و تیم ملی حواشی زیادی را دور خود دیدند. از برکناری اسکوچیچ تا آمدن کیروش و شایعاتی که برای انتشار اولین لیست تیم ملی زیر نظر این مربی پرتغالی وجود داشت. اما او با تجربهتر از قبل شده و به این مطالب توجه نداشت. نمونه آن هم دعوت از بازیکنانی بود که نام آوردن از آنها حاشیه ساز بود. اما کیروش به آنها توجهی نکرد و علاوه بر آن برخی از همان بازیکنان را در ترکیب اصلی قرار داد تا نشان دهد کسب نتیجه دلخواه برایش از همه چیز واجب تر است.
شاید مهمترین نکتهای که از بدو ورود دوباره کیروش به ایران چشم ما را گرفت، برخورد بسیار آرام و رفتار با طمانینهاش بود. موردی که فکر میکردیم در حین مسابقات کنار گذاشته شود و دوباره همان رفتار همیشگی را از وی ببنیم. اما کیروش انگار سیاستش را از قبل انتخاب کرده، او کنار خط آن سطح از پختگی که در سن 70 سالگی را به دست آورده را به نمایش گذاشت. نتیجه آن هم شد تزریق آرامش به بازیکنان درون زمین و در نهایت بردی که با صبر به دست آمد.
یکی از نکات مشترکی که قبلا هم از او دیده بودیم، آماده کردن تیمی سختکوش بود. ایران مقابل اروگوئه موقعیت خطرناکی به حریف نداد و اکثر فرصت آنها با شوت از راه دور به دست آمد. این دقیقا همان تیمی است که در جام جهانی 2018 هم دیده بودیم. سخت بباز، سمج و فرصت طلب. توپ و میدان را در اختیار حریف قرار میدهد اما از تک موقعیتهای به دست آمده نهایت استفاده را برده و آمار پیروزی خود را بالا میبرد.
نقطه عطف کیروش اما تعویضهایی بود که مقابل اروگوئه انجام داد. 4 تغییری که در دقیقه 68 انجام شد و تنها 11 دقیقه برای به ثمر رسیدن زمان احتیاج داشت. به صحنه گل ایران دقت کنید؛ طارمی خودش موقعیت را از میانه میدان شروع کرد، کریم انصاریفرد در متن حمله قرار گرفت و در نهایت با ارسال پاس هوشمندانه باعث شد طارمی گل مهمی را در کارنامهاش ثبت کند.
حالا کیروش شده است همان مربیای که انتظارش را میکشیدیم. معمار تیمی که جانش را در میدان میگذارد تا نبازد، هوشمند است و به دنبال استفاده از موقعیتهای طلایی و در نهایت آرامش را میتوان از تمامی اعضای تیم ملی دریافت کرد. حالا میتوان با این روند امیدوار به موفقیت در جام جهانی بود، مسابقاتی که تا کمتر از 60 روز دیگر شروع میشود و میتواند به رویایی ترین مسابقات برای ایران تبدیل شود.