جمعیت دختران ایران زمین (تشکل مردم نهاد فعالیت هاي داوطلبانه و خدمت رسانی اجتماعی دختران) در پی ناآرامی های اخیر کشور بیانیه ای به این شرح صادر کرد:
« به نام او که سلام است »
و سلام بر دیگری
در دفاع از یکایک واژه‌های هنوز مشترکِ میان ماانقلاب ۵۷ برای ملت ایران شاید بیش از همه تجربه تنفس در پوست یک تن، تجربه"ما"بودن علی‌رغم تفاوت‌ها و فاصله‌هایشان بود، تنی که اراده کرد و شد آنچه شد. اما تو گویی همه خواب بودیم و شبیخونی بر ما رفت، این ما اندک اندک آب رفت و رفته رفته بر تن ایران لباسی تنگ آمد. در میانه این روزها که همگی دردهای مشترکی را بر دوش می‌کشیم، به جای تقلیل مسئله به این یا آن اتفاق، بیایید یکبار به هجومی که به "ما بودن" جمهور شد، بیاندیشیم.
اندک اندک چه شد که خاطره‌های مشترک‌مان محو شد، ترجیح دادیم کمتر هم‌دیگر را- تو بخوان دیگری را- ببینیم، ترجیح دادیم شنیده‌هایمان، دیده‌هایمان، خوانده‌هایمان جدا باشد، جدا بخندیم، جدا گریه کنیم. به مرور واژه‌هایمان برای گفتگو کم شد و رفته رفته قصه‌هایمان، آرزوهایمان و زندگی هایمان سوا شد. بعضی واژه‌ها به نفع سمتی مصادره شد، بعضی هم اشتراک لفظشان ماند اما معناهایمان هر روز فاصله می‌گرفت از هم، دیگر وقتی من می‌گویم زن او زن را چیز دیگری می‌شنود و او که زندگی را اراده می‌کند، من از زندگی تصویری دیگر مجسم می‌کنم و وقتی میگوییم ایران تو گویی دو جهان متفاوت در ذهن هایمان نقش می‌بندد. وقتی یکدیگر را نمی‌شناسیم به راحتی می‌توانیم هر چیزی درباره هم را نیز باور کنیم. اینکه روندهای دیگری‌ساز از کدام سرچشمه‌ها آب می‌خوردند و می‌خورند اگرچه حیاتی، ولی موضوع این متن نیست.
در اسلام عزیز نفاق از ریشه نفق به معنای "شکاف" است و منافق آنکس که شکاف را ایجاد می‌کند و "انفاق" اتفاقا پر کردن شکاف هاست، همین شکاف‌هایی که روزمره زندگی می‌کنیم، پس امروز تعریف "دشمن" نزد ما و مرزبندی ما مشخصا با کسانی است که به شکاف‌ها به اندازه خودشان دامن میزنند و به"ما"ی نجیب و عزت‌مند این ملت هجوم می‌برند و یگانه راه برون رفت ما، دفاع از واژه های مشترک میان ماست!
باید بدانیم که در میدان سربریدن واژه‌ها هیچ سمتی پیروز ماجرا نخواهد بود. شاید هنوز خیلی هم دیر نشده باشد، چون هنوز واژه‌های زیادی برای از دست دادن داریم! هنوز میتوان دری گشود از میانه‌ی امروز به آینده، آینده‌ای که توسط تک تک ما و انتخاب‌هایمان ساخته می‌شود بسته به جایی که ایستاده‌ایم، معنایش برای یک نفر شاید خیلی ساده امروز ترجیح دادن سلام کردن بر روبرگرداندن از دیگری باشد و برای فردی دیگر یک تصمیم بزرگ مملکتی، برداشتن گامی فراتر از دایره "خودی"ها به سمت"دیگری"، برای هر فرد معنای تکین خود را می‌یابد.
جمعیت دختران ایران از ابتدا با رویای ایرانی برای همه و کاهش شکاف‌های اجتماعی و افزایش همبستگی شکل گرفت و برای ارتقای کنشگری پایدار و اصولی با روح شاملیت و مشارکت، اصول مانیفست و شیوه نامه های خود را تدوین کرد و در آینده نیز در همین راستا گام برخواهد داشت و امروز یکایک شما انسان‌های اراده‌مند و مختارِ این تن عزیز را، شما تکین سوژه‌های موثر را هر کجا که ایستاده‌اید، دعوت می‌کند به انفاق، به پر کردن شکاف ها، به سلام کردن و یک گام به سمت فهم دیگری برداشتن!
می‌دانیم که دشوار است و می‌دانیم که شجاعت، اعتماد به نفس و همت می‌طلبد، اما آینده ایران هرچه که باشد مردم همین مردمند و این یگانه راهی‌ست که برای همسایه بودن، هم وطن بودن، ملت بودن و ملت ماندن باید پیمود. برای آینده ما و همه‌ی دختران ایرانکه قسم به زمانه، از این تن چند پاره، هنوز"ما"یی برجا‌ست !
جمعیت دختران ایران
پائیز سال یک
