بیشتر مردم در مقطعی احساس اضطراب می‌کنند؛ تجربه‌ای که می‌تواند با مجموعه‌ای از علائم همراه باشد اما فراتر از احساسات گاه به گاه، بیش از ۴۰ میلیون بزرگسال در ایالات متحده اختلالات اضطرابی را تجربه می‌کنند.
به نقل از هلث، اضطراب مزمن با علائم بلندمدت همراه است اما اضطراب حاد حالت اضطرابی است که بسیاری از افراد قبل از ارائه در محل کار یا سایر موقعیت‌های منحصر به فرد تجربه می‌کنند؛ هم اضطراب حاد و هم اضطراب مزمن می‌تواند شامل سرگیجه باشد.
انجمن روانپزشکی آمریکا، اضطراب را به عنوان یک واکنش طبیعی در تجربه انسانی تعریف می‌کند که می‌تواند گاهی اوقات به عنوان یک واکنش مفید به استرس عمل کند.
در سطح ابتدایی، اضطراب راه بدن ما برای هشدار دادن به خطر است و ما را از محیط اطراف خود آگاه می‌کند تا بتوانیم از موقعیت‌های تهدیدآمیز جان سالم به در ببریم. با این حال، فراتر از هدف اضطراب به عنوان یک تاکتیک بقا، اختلالات اضطرابی می‌توانند ناسازگاری ایجاد کنند و ممکن است شامل تجارب عصبی مزمن، ترس و احساس اضطراب مفرط در زندگی روزمره شوند.
اختلالات اضطرابی شامل ترس بیش از حد، اختلالات هراسی و اختلال اضطراب فراگیر است. تخمین زده می‌شود که تقریباً ۳۰ درصد از بزرگسالان به نوعی اختلال اضطرابی مبتلا خواهند شد که اختلالات اضطرابی را به شایع‌ترین بیماری روانی تشخیص داده شده تبدیل می‌کند.
زنان بیشتر از مردان دچار اختلالات اضطرابی می‌شوند. علائم اضطراب گسترده و از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما اغلب شامل مشکل در خواب، احساس وحشت یا ترس، تپش قلب، حالت تهوع، درگیری فکری و سرگیجه است. جنبه مثبت آن این است که اختلالات اضطرابی به طور کلی قابل درمان هستند و این درمان‌ها می‌توانند بسیار موثر باشند.
سرگیجه یک اصطلاح کلی است که برای توصیف احساسات ناتوانی در حفظ تعادل استفاده می‌شود و شامل احساس بی‌حالی، ضعف، بی‌ثباتی، غش کردن و احساس چرخش اشیا در اطراف شماست. سرگیجه عوامل زیادی دارد که یکی از آنها اضطراب است.
موارد متعددی وجود دارد که اضطراب می‌تواند منجر به سرگیجه شود. این تغییرات از تغییرات سریع فشار خون که باعث ایجاد احساس سبکی در فرد می‌شود تا شرایط گوش داخلی که می‌تواند یک رابطه چرخه‌ای بین اضطراب و سرگیجه ایجاد کند، متغیر است.
یک فرد ممکن است در مورد یک تجربه سرگیجه قریب الوقوع احساس اضطراب کند. گوش داخلی که در توانایی بدن برای حفظ تعادل موثر است، می‌تواند تحت تاثیر هورمون‌های استرس مانند آدرنالین، هیستامین‌ها و کورتیزول قرار گیرد و منجر به ناتوانی موقت در تنظیم تعادل و موجب سرگیجه شود.
این چرخه اضطراب در مورد سرگیجه مکرر و تجربه سرگیجه می‌تواند به شدت استرس‌زا شود. به همین دلیل، مهم است که به دنبال درمان مناسب باشید. درمان اضطراب ممکن است شامل مشاوره، دارو درمانی، فیزیوتراپی یا تغییر سبک زندگی باشد.
بسیاری از عادات سبک زندگی وجود دارد که می‌توان آنها را برای کاهش اضطراب و به نوبه خود، کاهش سرگیجه ناشی از اضطراب ترکیب کرد.
ذهن آگاهی و مدیتیشن می‌تواند بدن را آرام کند، رژیم غذایی کامل و مغذی می‌تواند بدن شما را در بهترین حالت خود نگه دارد و ورزش منظم نیز باعث افزایش اندورفین و کاهش هورمون‌های استرس شود.
