با این حال، این نسخه نیز از برخی نقایص نسل پیشین مانند برنامه‌های تکراری، آپدیت‌های اجباری، تبلیغات و نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی رنج می‌برد. هم‌چنین برخی از ویژگی‌های جدید نیز به طور پیوسته از زمان انتشار، محدود یا مبهم هستند، در حالی‌که برخی از قابلیت‌های دیگر به طور کامل بازسازی شده و شهودی بودن خود را از دست داده‌اند.
هم‌چنین فهرست سخت‌افزارهای سازگار با ویندوز ۱۱ نیز محدود است. در فهرست انواع CPU واجد شرایط برای دریافت این آپدیت، عمدتا تراشه‌های نسل جدید با ماژول‌های امنیتی خاص دیده می‌شوند. با این حال، کاربران می‌توانند حداقل موارد مورد نیاز را دور بزنند و این سیستم عامل را با تلاشی مضاعف نصب کنند، اما در این راه، ممکن است موانعی برای پذیرش ویندوز ۱۱ وجود داشته باشند.
با آپدیت جدید ویندوز، پایداری به خصوص در اجرای بازی‌ها نیز خدشه‌دار شده است. همان‌طور که مایکروسافت اشاره کرده است، از زمان انتشار این نسخه، توسعه‌دهندگان به‌روزرسانی‌های مختلفی را یکی پس از دیگری برای رفع ایرادات ارائه کردند. با این حال پس از گذشت چند ماه، هنوز برخی از مشکلات پابرجا مانده‌اند و ساده‌سازی‌های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. چرخه رفع اشکال و افزودن ویژگی‌های جدید برای هر نسخه نرم‌افزاری جدید مورد انتظار است، اما با توجه به عدم رفع تمامی مشکلات، هنوز بسیاری نسبت به نصب ویندوز ۱۱ تردید دارند.
دلایل تنفر کاربران از ویندوز ۱۱
بازطراحی منوی استارت ویندوز ۱۱
از جمله چشم‌گیرترین تغییرات بصری ویندوز ۱۱، بازطراحی منوی استارت محسوب می‌شود که البته با نقدهای مختلف و ضد و نقیضی از سوی کاربران روبرو است. منوی استارت از زمان انتشار ویندوز ۸، همواره مورد انتقاد بوده اما هرگز تا این حد که در ویندوز ۱۱ شاهد هستیم، هدف حمله کاربران قرار نگرفته است.
در ویندوز ۱۰، کلیک بر روی دکمه استارت، یک منوی گسترده و قابل تغییر اندازه را با فهرستی از برنامه‌های نصب شده و اخیر بر اساس حروف الفبا نمایش می‌دهد. می‌توانید هر تعداد برنامه را که دوست دارید، به این منو پین کنید. به علاوه، نوار جستجو به راحتی در گوشه پایینی قابل دسترسی است. برنامه‌های گروه‌بندی شده نیز به صورت پویا در پوشه‌ها به شکل کاشی قرار می‌گیرند.
اما دکمه استارت جدید تنها یک کادر گرد با نوار جستجو در بالا، فهرستی از برنامه‌های پین شده، برنامه‌های تبلیغی و فایل‌های اخیرا استفاده شده را به شما نشان می‌دهد. پوشه‌ها نیز از ابتدا با این به‌روزرسانی حذف شدند، اما از آن زمان مجددا با ظاهری جدید در بیلدهای اخیر ویندوز ۱۱ بازگشته‌اند.
برای دسترسی به همه برنامه‌ها، یک دکمه کوچک در گوشه قرار گرفته که ممکن است تا به حال آن‌را ندیده باشید. میانبرهای کلیدهای پاور، تنظیمات، اسناد و نمایه نیز جابه‌جا شده‌اند. هم‌چنین گزینه تغییر سریع تنظیمات نیز وجود ندارند، زیرا برنامه Settings به طور پیش‌فرض در منوی استارت پین شده است. هم‌چنین خود دکمه استارت در وسط نوار وظیفه قرار گرفته و از طریق بارگذاری برنامه‌های بیشتر در نوار وظیفه به سمت چپ متمایل می‌شود.
ترفندهای گیج‌کننده نوار وظیفه
نوار وظیفه به طور مشابه در بخش مرکزی قرار گرفته و به سمت بیرون گسترش می‌یابد. آیکون‌ها به صورت پویا مرتب شده‌اند و از کناره‌ها سرازیر می‌شوند تا برای برنامه‌های جدید فضا ایجاد کنند. برنامه‌های فعال با یک نقطه کوچک در زیر آنها نشان داده شده‌اند، اما تضاد بین برنامه‌های فعال و پین شده (همان‌طور که در نمادهای نوار وظیفه ویندوز ۱۰ دیده می‌شود)، دیگر وجود ندارند. هم‌چنین نوارهای پیشرفت (Progress bars) قبلا در نمادها منعکس می‌شدند که نوار وظیفه ویندوز ۱۱ این نشانگرها را نیز از دست داده است.
با ویندوز ۱۱، می‌توانید به سرعت و به راحتی نوار وظیفه را در هر نقطه از دسکتاپ به سمت بالا، پایین، چپ یا راست بکشید و رها کنید. با این حال، مایکروسافت امکان شخصی‌سازی را در نوار وظیفه به شدت محدود کرده است. به طوری که نمی‌توان آن‌را تغییر مکان داد یا اندازه آن‌را عوض کرد. حتی این قابلیت وجود ندارد تا میانبرها را به داخل نوار بکشید و رها کنید.
تنها کاری که می‌توانید انجام دهید این است که با کلیک راست بر روی نوار وظیفه و وارد کردن تنظیمات، تغییر رفتار آن و ترازبندی نوار وظیفه، همه آیکون‌ها را به سمت چپ منتقل کنید که یکی دیگر از مشکلات رایج در نوار وظیفه ویندوز ۱۱ است. در نسخه‌های قدیمی‌تر ویندوز، می‌توانید بر روی نوار وظیفه کلیک راست کنید تا ده‌ها میانبر مناسب برای تنظیمات، کنترل پنل، مدیر وظایف و موارد دیگر را باز کنید. با این حال، در بیلدهای جدیدتر، مایکروسافت همه آنها را حذف کرده است. به طور جایگزین، کلیک راست روی نوار وظیفه تنها یک منو که شامل تنظیمات تسک‌بار است را نشان می‌دهد.
رابط کاربری به ظاهر ساده‌سازی شده ویندوز ۱۱، پیچیدگی‌های خود را دارد
مایکروسافت در ساده‌سازی رابط کاربری، پیمایش و تعامل با آن‌را سخت‌تر کرده است. اساسا، اقداماتی که تعداد کلیک‌ها کم‌تری برای آنها نیاز بود، اکنون به دو برابر تلاش بیشتر متکی هستند. برای مثال، تغییر برنامه‌های پیش‌فرض را در نظر بگیرید. مایکروسافت چندین سال است که قصد دارد مرورگر خود به نام Edge را به کاربران خود تحمیل کند که این سیاست در ویندوز ۱۱ به اوج خود رسیده است.
برای تغییر مرورگر پیش‌فرض خود در ویندوز ۱۰ (یا هر برنامه دیگری)، فقط باید تنظیمات برنامه‌های پیش‌فرض را باز کرده و مرورگر دلخواه خود را انتخاب کنید. با این حال در ویندوز ۱۱، شما باید به صورت دستی مرورگر اصلی را برای هر افزونه وب موجود، انتخاب کنید. بدین ترتیب، شما مجبور هستید در میان ده‌ها افزونه وب پیمایش کرده تا برای هر یک تنظیمات را تغییر دهید یا ویندوز ۱۱ شما را به مایکروسافت اج هدایت خواهد کرد. با این حال، به گفته CNET، این روند پس از آپدیت جدید تا حدی بهبود یافته است.
هم‌چنین منوی زمینه (کلیک راست) نیز ساده‌سازی شده است. با کلیک راست بر روی یک فایل در Explorer معمولا فهرستی طولانی از گزینه‌ها ارائه می‌شوند که شامل تغییر نام، کپی، ویژگی‌ها، باز کردن با، باز کردن مکان فایل و موارد دیگر است. اما همه این ویژگی‌ها اکنون در ویندوز ۱۱، در یک منوی جداگانه قرار گرفته‌اند. برای دسترسی به آنها باید روی گزینه “Show more options” کلیک کنید. اگر گردش کار شما تا حد زیادی به منوی زمینه متکی باشد، راهی جز کلیک‌های اضافی وجود ندارند.
الزامات سخت‌گیرانه
مایکروسافت در ارتباط با سیستم واجد شرایط برای دریافت ویندوز ۱۱ نیز بسیار سخت‌گیرانه عمل کرده است. این نسخه برای اجرا به فناوری ماژول پلتفرم قابل اعتماد (TPM) نیاز دارد. TPM تراشه‌ای است که محاسبات رمزنگاری را برای تایید یکپارچگی سیستم و افزایش امنیت انجام می‌دهد. توصیه مایکروسافت تجهیز سیستم به TPM ۲.۰ و حداقل مورد نیاز برای نصب نیز TPM ۱.۲ تعیین شده است. با این وجود، حتی برای سخت‌افزاری که فاقد حداقل‌های مورد نیاز است نیز ویندوز ۱۱ هم‌چنان قابل نصب خواهد بود.
طبق صفحه پشتیبانی رسمی مایکروسافت، اگر رایانه شما فاقد برخی از الزامات برای نصب ویندوز ۱۱ بود نیز می‌توانید این نسخه را هم‌چنان نصب کنید، با این حال دیگر خبری از پشتیبانی رسمی نخواهد بود. این بدان معنی است که کامپیوتر شما وصله‌های امنیتی و به‌روزرسانی‌ها را از مایکروسافت دریافت نخواهد کرد که ممکن است باعث افزایش آسیب‌پذیری دستگاه شود. مایکروسافت هم‌چنین در مورد خطاهای سازگاری و سایر مشکلات و ریسک‌های بالقوه نیز هشدار داده است.
علاوه بر آن، مایکروسافت کاربران را مجبور به استفاده از مجموعه خدمات خود با ویندوز ۱۱ کرده است که پیش از این یک قابلیت اختیاری بود. اکنون دیگر بدون وارد کردن حساب کاربری مایکروسافت خود، نمی‌توانید این نسخه را نصب کنید، مگر آنکه در فرآیند راه‌اندازی از ترفندهایی خاص و فریب‌کارانه استفاده کرده باشید. این حساب برای دسترسی به سرویس‌های آفیس، اسکایپ، وان‌درایو، Outlook و موارد دیگر استفاده می‌شود، بنابراین ارائه اطلاعات شخصی کلیدی در حال حاضر عملا اجباری است.
در مجموع، ویندوز ۱۱ بیش از آنکه نسل جدید و مستقل سیستم‌عامل مایکروسافت به حساب بیاید، مانند یک به‌روزرسانی برای ویندوز ۱۰ به نظر می‌رسد. با نصب آن، برخی از ویژگی‌های جدید و طرح‌بندی‌های چندوظیفه‌ای بهتر را دریافت خواهید کرد که البته به قیمت کاهش عملکرد و برخی از نقایص تمام خواهد شد. به طور طبیعی، اگر به ویندوز ۱۰ عادت دارید، تغییر ناگهانی می‌تواند به تجربه‌ای ناخوشایند تبدیل شود.
