به گزارش «تابناک» به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، کارشناس حقوق بین الملل با حضور در برنامه گفتگوي ويژه خبري در خصوص معیار دوگانه غربی‌ها در تصویب قطعنامه ضد ایرانی گفت: خیلی روشن است و جای تعجبی نیست که ما این قطعنامه را علیه ایران داشته باشیم. ما با یک جنگ ترکیبی تمام عیار مواجهیم و یک نحو تقسیم کاری الآن انجام شده بین کشور‌های غربی، یعنی آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان، آلمان الآن نمایندگی می‌کند از این کشور‌ها برای صحنه حقوق بشر و این قطعنامه در حقیقت قطعنامه‌ای است که کسانی این را طرح می‌کنند که مدعی حقوق بشر هستند، ولی در حقیقت اینها ناقضان واقعی حقوق بشر هستند. من بحثم علمی است؛ حقوق بین الملل است، الآن حقوق بشر درط سازمان ملل و در دنیا متأسفانه سلطه سیاست، قدرت و ثروت را دارد در اجرای حقوق بشر و حقوق بین الملل.
احمد مؤمنی راد درباره سياسي نشدن موضوع حقوق بشر در منشور بین الملل و شورای حقوق بشر گفت: ما هم در منشور و هم در اعلامیه ۱۹۴۸ جهانی حقوق بشر این موضوع را داریم و هم در میثاقین؛ یعنی میثاق به معنی حقوق مدنی- سیاسی ۱۹۶۶ و هم میثاق بین المللی حقوق اقتصادی- اجتماعی- فرهنگی ۱۹۶۶ و همین طور معاهدات متعدد حقوق بشر داریم، خود غربی‌ها آمدند گفتند حقوق بشر را ما به گونه‌ای تعریف می‌کنیم که جدای از رنگ، پوست، نژاد، قومیت، مذهب و فرهنگ باشد، ولی این فقط روی کاغذ است، عملکرد هفتاد و چند ساله بعد از جنگ جهانی دوم این کشور‌ها این را نشان می‌دهد . بعد از سازمان ملل، منشور تصویب شد و بعد هم معاهدات حقوق بین الملل، حقوق بشر، قرار بود جنگی اتفاق نیفتد قرار بود بحرانی شکل نگیرد، قرار بود امنیت بین المللی و صلح بین المللی از آن محافظت شود و ما برویم به سمتی که انسان‌ها با توجه به تجربه بسیار تلخی که جهان در جنگ اول و دوم داشت دیگر جنگی را تجربه نکنند. ولی همان کسانی که اینها را منعقد و تصویب کردند متأسفانه ما مواجهیم با عملکرد غیر آن چه که تصویب کردند و به آن متعهد شدند. منشور، اعلامیه، میثاقین، همه معاهدات بین المللی، اینها همه تصویب شدند به وسیله آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان، ولی در عمل متأسفانه ما معیار دوگانه‌ای را شاهدیم در اجرای حقوق بشر.
ديگر کارشناس بين الملل درباره اينکه کشورهاي تصويب کننده اين قطعنامه اصلاً صلاحیت دارند که درباره موضوع مهمی به نام حقوق بشر صحبت کنند و قطعنامه‌ای را علیه ایران تصویب کنند، گفت: حقوق بشر یک مبحث حقوقی و اجتماعی است که برای رفاه حال انسان‌ها قرار بوده پیش بینی شود و از بانیان قواعد حقوق بشری هم ادیان توحیدی بودند که همگی به نوعی به حمایت از حقوق انسان‌ها و شرایطی که برای انسان‌ها فراهم شود که به رشد و تعالی واقعی برسند. امروز ما رو به رو هستیم با بعضی از نهاد‌های حقوق بشری که اول از همه خود منشور در ماده ۶۸ منشور پیش بینی شده بوده که یک ساز و کاری برای توسعه حقوق بشر در سازمان ملل پیاده شود که بعد از آن شورای اقتصادی- اجتماعی سازمان ملل، کمیسیون حقوق بشر را تأسیس می‌کند، اما به دلیل سیاسی کاری‌هایی که کمیسیون حقوق بشر می‌کند نهایتاً از سال ۱۹۴۶ تا ۲۰۰۶ کشور‌ها تصمیم می‌گیرند که دیگر این کمیسیون را ساز و کارش را عوض کنند و در سال ۲۰۰۶ مجمع عمومی حقوق بشر، شورای حقوق بشر را به جای کمیسیون حقوق بشر می‌نشاند.
خانم امین زاده ادامه داد: از زمانی که پرونده جمهوری اسلامی ایران درگیر شد با کمیسیون شورای حقوق بشر غربی دقیقاً در سال ۱۹۷۹ بود، یعنی زمانی که انقلاب اسلامی به ثمر نشست، کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل در سال ۱۹۷۹ به دلیل قطع رابطه با رژیم صهیونیستی و آفریقای جنوبی طی قطعنامه‌ای از ایران قدردانی می‌کند به علت این که یک نوع نظام‌های نژادپرستی بودند، اما در سال ۱۹۸۰ با فضاسازی‌هایی که می‌شود و تبلیغاتی که دول غربی می‌کنند شروع می‌شود و اولین قطعنامه هم در رابطه با کرد‌ها و بهائیان علیه ایران صادر می‌شود و ۲۲ سال این وضع ادامه دارد یعنی هر سال قطعنامه‌هایی علیه ایران صادر می‌شود تا این که در سال ۲۰۰۲ به علت عدم حضور نماینده آمریکا، کمیسیون حقوق بشر ایران را محکوم نمی‌کند و تا سال ۲۰۰۶ پرونده ایران به حالت عادی در می‌آید. می‌خواهم اینجا فقط اشاره کنم که در طول عمر کمیسیون حقوق بشر چندین بار، چون در این قطعنامه اخیر آمدند یک کمیسیون تحقیق پیش بینی کردند.
