به گزارش «تابناک»، بنفشه دولتآبادی، رواندرمانگر و مشاور خانواده در روزنامه خراسان نوشت: از مشکلاتی که شاید کمتر در جامعه و روابط خانوادگی به آن پرداخته شده، حضور فرزندان جوان و ازدواجنکرده در کنار والدین است. فرزندانی که به دلایل مختلف در سن ازدواج هستند یا سن مناسب ازدواج را رد کردهاند و در حالیکه اغلب به بلوغ کامل، استقلال فکری و مالی هم رسیدهاند اما در کنار والدین زندگی میکنند. در بیشتر موارد این همنشینی مشکلات و تعارضهایی بین فرزندان و والدین به وجود می آورد که موجب برهم خوردن آرامش در خانواده و بیحرمتیها میشود. مطابق آمار یک پژوهش رسمی در سال ۱۳۹۹، ۳۸.۵ درصد از مردان و ۳۳.۶ درصد از زنان در گروه سنی ۲۵ تا ۳۴سال با والدین خود زندگی میکردند(منبع خبر: عصرایران) بههمین بهانه میخواهیم توصیههایی به جوانان مجرد بالای ۲۵ سال برای تعامل بهتر با والدین و همچنین توصیههایی به والدین برای درکمتقابل فرزندان مجرد داشته باشیم.
سه توصیه به والدین برای تعامل بهتر با فرزند مجرد
در این جا با دو گروه انسان بالغ مواجه هستیم یعنی والدین و فرزند بالای ۲۵ سال که هرکدام قطعا سبک و دیدگاه متفاوتی در زندگی دارند. در واقع فرزندان در شرایطی هستند که توانایی مراقبت کامل از خود و زندگیشان را دارند اما والدین به دلیل ازدواج نکردن آنها و حضورشان در محیط خانه مانند کودک با آنها رفتار میکنند که در واقع منشأ اصلی چالشهایی بین آنها میشود.
اما چند توصیه به والدین:
وارد حریمخصوصی فرزند نشوید| معمولا بهطور ناخودآگاه، بعضی والدین مدام وارد حریمشخصی و مستقل فرزند خود می شوند و اجازه گرفتن هیچ تصمیمی را به او نمیدهند. این اتفاق باعث ایجاد تعارضهای زیادی میشود و مدیریتنکردن اختلاف سلیقه و نظرات متضاد، دردسرساز خواهد شد. داشتن حریم و مرز در زندگی بسیار مهم است. این که در خانواده هر فردی اتاق و فضای کاری خودش را داشته باشد و والدین هم به این مرزبندی سالم فرزندان خود احترام بگذارند و بدانند که فرزند آنها دیگر به بلوغ کامل رسیده و نیاز دارد حریمخصوصی در خانواده برای او رعایت شود.
اجازه دهید صلاح زندگیاش را انتخاب کند| در اغلب موارد دختر و پسر صلاح زندگی خود را یک چیز میدانند اما والدین معتقدند که فرزندشان توانایی تصمیمگیری درست را ندارد و صلاح خودش را نمیداند و همین اختلاف نظر نسلی باعث کشمکشهای فراوانی بین دو طرف میشود. البته باید یک نظارت کلی روی رفتارهای فرزندتان در هر سن و سالی داشته باشید اما دخالت در تمام تصمیمهایش، توصیه نمیشود.
تحقیر به دلیل مجرد ماندن، ممنوع| بسیاری از گلایههای دختران و پسران مجرد این است که کوچکترین حرکات ما در منزل توسط والدین کنترل میشود. والدین دقت داشته باشند این نظارت و کنترل بیش از حد در این سن به فرزندان حس نداشتن اعتماد به نفس و ناکافی بودن میدهد. همچنین مقایسهکردن فرزندان از جانب والدین معضلی است که معمولا در خانوادهها بسیار دیده میشود؛ جملات مضری مانند: «دختر فلانی ازدواج کرد، تو بیخیال زندگی هستی» یا «دیدی پسر فلانی ازدواج کرد، بچهدار شد و تو هنوز مجردی» و .... این موضوع را در نظر بگیرید که دختر و پسر شما به هر دلیلی تاکنون نتوانستهاند ازدواج کنند، تحقیر و مقایسه، اعتماد به نفس آنها را متزلزل میکند و همینطور باعث میشود که آنها دیگر هیچوقت حتی به ازدواج فکر نکنند.
۴ توصیه به فرزندان مجرد برای تعامل بهتر با والدین
به جای بحث وارد مذاکره شوید| معمولا اختلافنظر بین فرزندان و والدین وجود دارد. سعی کنید به جای کشمکش و مشاجره درباره مسائل و حریمخصوصی تان به طور محترمانه با آنها وارد مذاکره شوید. این که چه برنامههایی دارید، چه ساعتهایی باید کار کنید و تمام امور شخصی خود را حتی یک بار کافی است برای آنها کامل توضیح دهید. بیشتر والدین به دلیل نگرانی و دلواپسی شاید سوالهای زیادی را مطرح کنند، به جای مشاجره برای آنها شرایط و برنامههای خود را توضیح دهید.
از مشورت با والدین غافل نشوید| در باره تصمیمات مهم زندگی بهتر است که حتما با والدین خود مشورت کنید، حتی اگر به بلوغ کافی هم رسیده باشید ، از تجربه و مشورت والدین نباید غافل شد. قطعا در درجه اول این کار نوعی احترام به آنهاست و این که میتوانید از تجربیات گذشته آنها هم استفاده کنید حتی اگر در مسیر کاری و تحصیلی خودتان تمام تجربیات لازم را داشته باشید.
از توقعات و غرور بیجا بکاهید| دقت داشته باشید اصول زندگی در خانه پدری به طور طبیعی برخی از نظارتها را به دنبال دارد. این که مجرد هستید و باید راحت باشید و همه به فکر شما باشند و از کارهای شما ایراد نگیرند، یک مشت تعارف الکی و انتظار غیرمعقولانه است. قطعا باید چارچوب و شرایط خانواده را در نظر بگیرید و به عقاید و نظرات آنها احترام بگذارید. راحت بودن یک بحث است، امنیت و آرامش در خانه بحثی دیگر.
فرصت تشکیل خانواده را ایجاد کنید| تعیین زمان خاصی برای ازدواج قطعا کار درستی نیست و پیچیدن یک نسخه برای همه کار اشتباهی است. سعی کنید در فرصت مناسب و با همراهی خانواده، شخصی را که میزان تفاهم و تناسبش با شخص شما همخوانی دارد، برای ازدواج انتخاب کنید. تشکیل خانواده قطعا آرزوی والدین شماست پس در صورت امکان به آن فکر و برایش برنامهریزی کنید.