سفر به آمریکا، یکی از مسائلی است که هر سال پیرامون احسان حدادی پرتابگر سرشناس ولی افول کرده ایران مطرح میشود و او با وجود انتقاداتی که صورت میگیرد، به این کشور میرود و آب هم از آب تکان نمیخورد.
به گزارش تابناک ورزشی؛ وقتی در سالهای قبل موضوع سفر به آمریکا مطرح میشد، حدادی عملکرد و رکورد و مدال را به رخ میکشید تا بدین شکل مخارج سنگین را توجیه کند اما حالا که دیگر خبری از رکورد و مدال نیست، آیا باز هم سفر به آمریکا از جیب بودجه ورزش کشور توجیه دارد؟
به نظر میرسد هاشم صیامی رئیس فدراسیون دوومیدانی مثل روسای قبلی این فدراسیون، توانایی ایستادن مقابل خواستههای زیاد و غیرمعقول و لاکچری حدادی را ندارد. یک حلقه رسانهای هم حول این ورزشکار سابقا مدالآور شکل گرفته که مدیران ورزش را تحت فشار قرار میدهد و مدام با فروش خاطرات شیرین حدادی امتیازات جدید طلب میکند.
صیامی رئیس فدراسیون دوومیدانی چند هفته قبل در مصاحبهای گفته بود که "احسان در کیش و مشهد تمرین میکند. تلاش کردیم مربی او به ایران بیاید اما نشد. با توجه به مشکلات مالی تمام اردوهایش در ایران است اما به احتمال زیاد دو هفتهای به خارج از کشور میرود تا در چند مسابقه شرکت کند."
ملیپوش پرتاب دیسک در شرایطی قرار است به ینگه دنیا برود که در عید نوروز دچار سرماخوردگی شدید شد و دو هفته با بیماری درگیر بود. او حتی قبل از بیماری هم به وضوح از فرم ایدهآل رقابت در سطح اول آسیا بالاتر بود. همین مسئله نیز او را کمی از برنامههایش عقب انداخت، با این وجود به نظر میرسد که قرار نیست برنامه سفرش به آمریکا عقب بیفتد.
همه این تدارکات برای ستارهای است که اواخر سال گذشته حتی در مسابقات داخلی هم از پس رکورد رقبا برنیامد!
ورزش ایران در سال 1402 علاوه بر مسابقات کسب سهمیه المپیک 2024 پاریس، یک رویداد بزرگ به نام بازیهای آسیایی هانگژو در پیش دارد؛ رویدادی که قرار است روزهای اول تا شانزدهم مهر ماه در چین برگزار شد.
بدون شک موفقیت در این بازیها، یکی از اهداف بزرگ ورزشکاران ایران محسوب میشوند و آنها بر همین اساس همه تلاش خود را میکنند تا با حمایت مسئولان، انجام تمرینات مناسب و برنامهریزی خوب، بتوانند خوشرنگترین مدال را به دست بیاورند اما باید واقعبین بود و نمیتوان براساس یک آرزو و رویا بودجه ورزش کشور را حیف و میل کرد.
حدادی طی بازیهای آسیایی 2006، 2010، 2014 و 2018 چهار مدال ارزشمند طلا را به ارمغان آورد و در صورتی که در هانگژو نیز قهرمان شود، پرافتخارترین ورزشکار ایرانی در تاریخ این بازیها لقب میگیرد، ولی ورزش حرفهای امروز یک دانش مدرن است و با شرایط فیزیکی فعلی و سالهای اخیر، حتی نشان برنز هم تبدیل به یک معجزه شده و شانس مدالآوری او در بازیهای هانگژو را تحت تاثیر قرار داده است.
مخارج سفر و اردوی حدادی آمریکا، می تواند صرف کشف و پرورش استعدادهای جدید و ساخت حدادیهای تازه در پرتاب دیسک و سایر مواد دو و میدان شود. شاید بخشی از این پول بتواند ورزش بانوان ایران را صاحب مدال در میادین آسیایی و المپیک کند.
دلیلی ندارد ورزشکاری که رکورد فعلی او فاصله بسیاری تا مدال دارد را تنها به خاطر آرزوی کسب یک افتخار فردی به عنوان نماینده و ملیپوش راهی مسابقات کنیم و هربار دست خالی برگردیم.
نگاهی به عملکرد حدادی در سال 1401 بیندازید تا شرایط او برای شما مخاطبان تا حد زیادی مشخص شود.
وی در این سال تنها دو بار پرتاب بالای 60 متر ثبت کرد و این در حالی است و فاصله زیادی با حد نصابهای خود و رکوردهای جهانی داشت.
* آخرین مرحله لیگ دوومیدانی در 20 شهریور و ثبت حدنصاب 59.94 متر
* دومین مرحله لیگ دوومیدانی در 7 شهریور و حدنصاب 60.33 متر
* بازیهای کشورهای اسلامی در 20 مرداد و کسب رتبه پنجم با حدنصاب 59.46 متر
* اولین مرحله لیگ دوومیدانی روز 21 تیر و ثبت حدنصاب 58.57 متر
* رقابتهای جام امام رضا (ع) در روز 8 خرداد و ثبت حدنصاب 61.11 متر
* مسابقات قهرمانی کشور در روز 22 اردیبهشت و ثبت حدنصاب 59.81 متر
باید به این نکته نیز اشاره کرد که حدادی در سال 1401 نتوانست به رکورد در نظر گرفته شده برای حضور در رقابتهای قهرمانی جهان دست یابد (65 متر) و البته با دعوت فدراسیون جهانی این فرصت را کسب کرد، اما به دلیل عدم صدور ویزای سایر ورزشکاران ایران و در حمایت از آنها! از حضور در رقابتهای جهانی انصراف داد.
اینها در شرایطی است که حدادی طی همین یک سال طلبکار نیز بوده و همیشه با لحن جانبدارانه سعی کرده عدم صرف هزینههای مدنظرش را توجیهی برای عدم نتیجهگیریهایش بداند. او اواسط دی ماه 1401 عنوان کرد که اگر پولی برایش هزینه نشود، مدال هم نمیگیرد تا بدین شکل برای مسئولان خط و نشان بکشد. هنوز هم جمله «ناراحت نیستم» پس از ناکامیاش در المپیک توکیو در اذهان ثبت و ضبط شده است.
باید به رنکینگ این ورزشکار نیز اشاره کرد. با توجه به اینکه حدادی در سال 2023 پرتاب رسمی نداشته، بنابراین جایگاهی هم برایش در رنکینگ جهانی و آسیایی تعریف نشده است. اگر بخواهیم حدنصاب سال 2022 را در نظر بگیریم، حدادی با رکورد 61.11 متر در رده پنجم آسیا و پس از پرتابگرانی از کویت، هند، مالزی و قطر است.
در پایان باید عنوان کرد که بیپولی فدراسیون، نتایج ضعیف، بیخبری از آخرین وضعیت تمرینات و رکوردها، مصدومیت کمر، بیماری اخیر و انجام تمرین بدون مربی، همگی مواردی هستند که میتواند هر کدام به تنهایی انجام نشدن سفر پرهزینه به آمریکا را منطقی و عقلانی نشان دهد.
در پایان باید از وزیر ورزش که خود قهرمان دوی آسیا و یکی از ستارههای تاریخ دوومیدانی کشور بوده، پرسید که آیا صرف هزینههای نجومی از بیتالمال برای ورزشکاری که با حدنصابهای روز قهرمانی در آسیا فاصله دارد، مصداق اتلاف سرمایه ملی نیست؟