آیه بیست و سوم سوره یوسف، به بخشی از داستان یوسف اشاره دارد که زلیخا خود را به او عرضه میکند و گفتگوی میان حضرت یوسف (ع) و زلیخا را شرح میدهد که در نهایت یوسف (ع) در پاسخ به خدا پناه میبرد. این لحظۀ استثنایی نهایت تقوا و پرهیزگاری حضرت یوسف را نشان میدهد و عبدالباسط با تلاوت بینظیر خودش این گفتگو را به شکلی شورانگیز و شکوهمند تجسم بخشیده است. استاد عبارت «و قالت هیت لک» (و گفت من برای تو هستم) را هشت بار و با چهار قرائت مختلف تکرار میکند و به این ترتیب فضای وسوسهآمیزی را تجسم میبخشد که زلیخا برای حضرت یوسف ایجاد کرده بود؛ بعد از آن، عبارت «قال معاذالله» با صدایی به اوج رسیده خوانده میشود، به طوری که انگار میتوان عظمت تقوا و خویشتنداری یوسف را در فراز و فرود این عبارت مشاهده کرد. این تلاوت تکان دهنده و مشهور را میشنوید.