صنعت خودرو جهان از دیرباز به فکر استفاده از انرژی برق در خودروهای بوده است. تا اندازه ای که حتی در دهه 50 میلادی نیز طرح های نمادینی از خودروی برقی توسط صنعت خودرو در آمریکا و حتی اروپا اجرا شد. البته این خودروها در حد نمونه های اولیه باقی ماندند و خبری از تولید انبوه در آنها نبود. زیرا تولید انبوه خودرویی با انرژی الکتریکی نیازمند زیرساخت های خاص و البته دانش فنی و تیراژ بالا است تا پروژه اصطلاحا اقتصادی باشد.
اما از حدود 17 سال قبل تولید خودروهای برقی در جهان بدل به یک اصل اساسی شد تا با توجه به شرایط زیست محیطی و تغییراتی آب و هوایی در کره زمین، استانداردهای خاصی در این خصوص وضع شود. روند حرکت به گونه ای پیش رفت که ابتدا خودروهای هیبریدی به صورت جدی به تولید انبوه رسیدند که از جمله آنها می توان به تویوتا پریوس اشاره کرد که در بازار ایران نیز حضور دارد.
اما کم کم ساخت تولید خودروهای تمام برقی یا اصطلاحا Zero Emiton که آلایندگی آنها صفر است در دستور کار اغلب خودروسازان قرار گرفت. به شکلی که امروز خودروسازانی چون تسلا که نمادی از تولید این خودروها به حساب می آیند، در دسته پر درآمد ترین و ارزشمند ترین برندهای صنعت خودرو در جهان هستند.
حتی جالب است بدانید، بسیاری شرکت های خودروسازی در جهان تصمیم دارند، در سال 2030 دیگر هیچ خودروی بنزینی تولید نکنند و این موضوع حتی در اروپا بدل به یک قانون شده است. توسعه خودروهای برقی حتی به جای رسیده که امروز یکی از پروژه های مهم خودروسازان بخش تجاری در جهان نیز به سمت استفاده از الکتروموتورهای قدرتمند به جای موتورهای دیزلی است.
از این رو در صنعت خودرو ایران نیز خودروسازان در سال های اخیر سعی کرده اند با استفاده از دانش فنی بومی و البته مهندسی معکوس ساخته های تمام برقی خارجی چون تسلا، پلتفرم های موجود را برقی سازی کنند. البته در این بخش ایران خودرو به عنوان بزرگ ترین تولید کننده خودرو در کشور پیشگام است و حتی تارای برقی که یکی از مهترین پلتفرم های تولیدی در کشور است آماده تولید انبوه می شود.
ضمن این که ایران خودرو با استفاده از دانش فنی و تجربه ای که در تولید نمونه های اولیه تارای برقی به دست آورده است و البته برنامه های از پیش تعیین شده در طراحی کراس اور ری را از همان ابتدا الکتریکال بودن خودرو را در نظر گرفته است. از این رو خودروی ری را از همان ابتدا می تواند با ورژن برقی هم تولید شود و این مهم تنها نیازمند توسعه زیرساخت های موجود در کشور است.
آنچه که امروز در حوزه خودروهای تمام برقی از صنعت خودرو ایران به ویژه ایران خودرو نمود یافته است، تجربه توان تولید خودروی تمام برقی در داخل کشور است. این موضوع یک گام بلند در راستای کاهش فاصله بین صنعت خودرو ایران و جهان به حساب می آید. ضمنا نباید فراموش کرد از آن جایی که آینده صنعت خودرو بدون شک با خودروهای تمام برقی پیوند می خورد، در صورتی که بتوان در ایران این خودروها را با کیفیت مناسب به تولی رساند، در حقیقت یک پتانسیل بزرگ صادراتی در اختیار صنعت کشور قرار می گیرد.
اما همه ماجرا تنها طراحی تولید این خودروها و پلتفرم های الکتریکال نیست، زیرا توسعه زیرساخت ها به ویژه در زمینه ایستگاه های شارژ نیز از الزامات استفاده از خودروهای برقی است. امری که نه توسط خودروسازان که باید توسط دولت مردان به انجام برسد و صنعت خودرو تنها مشغول طراحی و تولید باشد. قطعا در صورتی که زیرساخت های استفاده از خودروهای برقی در کلان شهرها توسعه پیدا کند، انگیزه استفاده از این خودروها توسط مردم نیز بیشتر خواهد شد.
فراموش نکنیم در حال حاضر از نقطه نظر زیست محیطی کشور در شرایط سختی قرار دارد و آلودگی هوا نیز در طی سال های اخیر پیوسته روندی افزایش داشته است. در نتیجه الزام برقی سازی خودروها و حتی جایگزینی خودروهای کارکرده با سن مشخص با خودروهای تمام برقی می تواند یک پروژه ملی باشد. خودروهایی چون تارا و ری را که پلتفرم های به روزی به حساب می آیند قطعه نقشی اساسی در این موضوع خواهند داشت.
شاید وقت آن رسیده که دولت با استفاده از طرح های انگیزشی همچون تسهیلات، کاهش مالیات، عوارض و روش دیگر برای افرادی که از خودروی برقی استفاده می کنند، همچون دیگر کشورهای جهان فرهنگ استفاده از این خودروها در جامعه را گسترش دهد. به این ترتیب با رسیدن به تیراژ خودروهای برقی، قیمت تمام شده آنها نیز کاهش خواهد یافت و آینده ای روش پیش روی صنعت خودرو و محیط زیست خواهد بود.
