به گزارش «تابناک» به نقل از آرمان امروز، اما این تنها اشتباه مجموعه سازمان صدا و سیما در این روزها نبود، شبکه خبر در مصاحبه با مدیر بحران استان لرستان موضوع صدای مهیب در این استان را محرمانه معرفی کرد و در زیرنویس آورد. سوالی که اینجا مطرح میشود این است: چرا گفتگوی محرمانه را باید در شبکه خبر اعلام کرد؟ و عجیبتر اینکه از مقام دولتی مصاحبه محرمانه گرفته، ولی اسم آن مقام را هم ذکر کرده اند.
«انتقادات از نوع تحرکات صدا و سیما و عدم قدرت جذب مخاطب در رسانهملی با نزدیک شدن به انتخابات اسفند ماه رو به افزایش است و باتوجه به نظرسنجیها، برنامههای رسانه ملی در آستانه انتخابات مجلس با بحران مقبولیت بین مخاطبان روبهرو است. موضوعی که زنگ خطر از دست رفتن مرجعیت رسانه ملی را به صدا درآورده است. از ابتدای انقلاب ۵۷، دو تفکر در صداوسیما نمایندگانی داشتند که به فراخور موقعیتهای سیاسی، هر یک توانستند دست بالا را پیدا کنند.
تفکر اول، به تکثر آراء و نظرات برای جذب حداکثری مخاطب اولویت میداد تا از این رهگذر، در رقابت با رسانههای ماهوارهای خارجی، صداوسیما بتواند پیام جمهوری اسلامی را به فراتر از مرزها هم برساند.
اغلب روسای صداوسیما از محمدهاشمی تا عبدالعلی علی عسگری در این گروه جای دارند. حتی در زمان جنگ نیز تلاش شده بود مرجعیت صداوسیما بین مردم، با سرپرستی شوراهای سه نفره حفظ شود.
اما تفکر دوم که رسانه ملی را حوزه برنامه سازی برای یک گروه با عقیده خاص، تلقی می کرد، به مرور برنامه سازانی را که قرابت سیاسی با مدیران عالی نداشتند، حذف کرده و کوشش می کرد، شبکه های صداوسیما را به مثابه قرارگاهی نظامی و سیاسی تحت تابعیت یک سلیقه واحد درآورد، تا از رهگذر یکدست کردن آراء و نظرات همچون یگانی نظامی، پای برنامه سازان، زیر طبل واحد دستورات ابلاغی قرار گیرد. در این راهبرد، حتی لباس و موی برنامه سازان و مجریان، به مسئله مدیران تبدیل می شد تا بتوانند صرفا افراد تحت تابعیت نظر،عقیده وسلیقه خود را برای برنامه سازی در صداوسیما در اختیار بگیرند.
«شیوا قاسمیپور»، دبیر اول کمیسیون آموزش مجلس در خصوص ورود دو مجری صداوسیما به دانشگاه شریف به عنوان استاد، اضافه کرد: در این مورد نگران هستم. این مسأله برای من که یکی از اعضای کمیسیون آموزش مجلس هستم، مسأله مهمی است و ما حتما باید آن را در اولویت قرار دهیم و حتما آن را مورد پیگیری قرار میدهیم و مدافع حقوق ضایع شده این بزرگواران هستیم. صحبتهای جامعه دانشگاهی و دانشجویان برای ما ارزشمند است.
اساتید سرمایه اجتماعی این مملکت هستند، جامعه دانشگاهی جامعهای عاقبتاندیش و آزادیاندیش است، اما این دلیل بر آن نیست که بخواهد مشکلی برای اساتید و دانشجویان ما پیش بیاید. چنین اتفاقهایی باعث تاسف است. ما سرمایه اجتماعی را نمیتوانیم به همین راحتی فدای یک سری مداخلات سیاسی و اتفاقات دیگر کنیم. آموزش یک کشور برای تمام اقشار خیلی مهم است.