به گزارش تابناک، در ادامه گفت وگوی مصباحی مقدم با خبر فوری را بخوانید :
آقای مصباحی مقدم، انتخابات مجلس پیشرو است و صداهایی از جریان اصولگرا شنیده میشود، این صداها اما بیشتر از نسل جوانتر اصولگراست و همچون گذشته حرفی از پدران اصولگرا نیست. یا خبری از ائتلافی که دستکم بزرگترها در آن حضور داشته باشند. آیا اصولگرایان از پدران خود عبور کرده اند؟
خیر. البته من بیشتر تمایل دارم که به جای استفاده از تعبیر پدران عنوان پیشکسوتان اصولگرایی را بکار برم. پیشکسوتان عرصه اصولگرایی فعالند منتهی فعالیت آنها در جلسات است و شاید انعکاس خبری نداشته باشد و رسانهای نشود ولی در پشتپرده فعالیت و تحرکی که نسل جوان جریان ارزشی و انقلابی دارد، اقدامات و فعالیتهای پیشکسوتان و افراد باسابقه و پخته سیاسی هم تداوم دارد.
حرفی از فعالیت انتخاباتی جامعتین نیست. آخرین جلسه مجمع روحانیت مبارز چه زمانی تشکیل شده؟ آیا این تشکل فعال نیست؟
شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز به طور معمول هر ماه جلسه دارد و البته این شورای مرکزی نسبت به سالهای گذشته توسعه پیدا کرده است. قبلا شورای مرکزی جامعه روحانیت با ۲۱ یا ۲۲ نفر تشکیل شده و رسمیت پیدا میکرد اما الان با توجه به اینکه در تعدادی از استانها و مناطق دهگانه تهران (براساس منطقه بندی جامعه روحانیت) انتخاباتی برگزار شده و روحانیت منطقه نمایندگان خود را انتخاب کردند و شورای منطقه شکل گرفته، دو نفر از هر منطقه در شورای مرکزی روحانیت حضور پیدا کردند و الان با حضور ۳۸ الی ۴۰ نفر جلسات رسمیت پیدا کند. همچنین موضوع انتخابات در شورای مرکزی روحانیت طرح مساله شده و به طور عمده کمیته سیاسی و کمیته تشکیلاتی که اینها مشترکا جلسات خود را با اعضای هیات رئیسه جامعه روحانیت به صورت دو هفته یکبار برگزار میکنند. از این رو باید گفت که این جلسات برگزار میشد و در عین حال اطلاع رسانی هم در این زمینه صورت نگرفته است.
در انتخابات خواهی نخواهی رقابت باید باشد ولی این رقابت باید بین جناحهای کشور باشد نه درون جناحها. رقابت بین جناحها شور انتخاباتی را بالا خواهد برد اما رقابت درون جناحها ضرورتا چنین اثر و نتیجه را ندارد بلکه ممکن است نتیجه عکس بدهد
اطلاعی از برگزاری جلسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم دارید؟ آیا حیات سیاسی آنها رو به پایان است؟
جامعه مدرسین بنا ندارد در انتخابات مجلس ورود کند ولی برای انتخابات خبرگان ورود خواهد کرد و ما یک جلسه هم با رئیس محترم جامعه مدرسین داشته ایم و تفاهم و توافق کرده ایم که انشاالله درباره خبرگان بتوانیم تا جایی که امکانش باشد در سراسر کشور به لیست واحد برسیم.
با وجود عدم فعالیت چشمگیر جریانات سنتی اصولگرا، اصولگرایان در صحنه چندان یک دست به نظر نمیآیند و مرزبندی جبهه پایداری با قالیبافیها در حال نمایانتر شدن است. فکر میکنید این مرزبندی ها به شور انتخاباتی دامن میزند؟ یا موافق خالصسازی حاکمیت هستید و این رقابتها را مثبت نمیبینید؟
شخصا معتقد نیستم که این مرزبندیها به شور انتخاباتی کمک میکند. شاید یک وقتی دوستانی معتقد بودند که اگر رقابت درون جناحی باشد بهتر است تا رقابت بین اطراف جناح برقرار شود. این موضوع البته بیشتر به مجلس نهم مربوط میشد. در عین حال همان مقطع هم شخصا معتقد بودم که این کمکی به شور انتخاباتی نمیکند بلکه احیانا انعکاس عمومی آن این خواهد بود که این جریان در درون خود اختلاف دارد و هنوز تکلیفشان با خودشان مشخص نیست و کسانی که حامی این جریان اصولگرا هستند در چنین مواردی به تردید میافتد که حالا اگر لیستهای متعددی منتشر شد از کدام لیست حمایت کنند و به کدام لیست رای دهند. فرض ما این است که در انتخابات خواهی نخواهی رقابت باید باشد ولی این رقابت باید بین جناحهای کشور باشد نه درون جناحها. رقابت بین جناحها شور انتخاباتی را بالا خواهد برد اما رقابت درون جناحها ضرورتا چنین اثر و نتیجه را ندارد بلکه ممکن است نتیجه عکس بدهد. خصوصا اینکه آنها ناگزیر به لیستی در تهران و کلانشهرها برسند که از برجستگی برخوردار باشد و افکار عمومی را جذب کند. اگر بنا باشد دو یا سه لیست متفاوت ارائه شود ناگزیر این لیستها افت میکند. لیستهای متعدد در بین حامیان تردید به وجود میآورد و از این رو عقلایی و مطابق با فهم سیاسی هم نیست. ما معتقدیم هر چه اتحاد و هماهنگی در مسائل سیاسی بالاتر باشد به نفع اقبال مردمی است.
در جلسات سعی میکنید که این اختلافات را برطرف کنید؟
دقیقا. تلاش ما این است که این اختلافات کاهش پیدا کند.
تاثیری هم داشت؟
بی تاثیر هم نبوده.
شاید بخشی از این مرزبندیها و رقابتهای درون گروهی به این برمیگردد که اصولگرایان احساس میکنند جریان اصلاحطلب چندان قوتی ندارد و انگیزه هم برای شرکت در انتخابات ندارد. خبرها و تحرکاتی که حداقل در بعد رسانه ای درباره جریان اصلاح طلبی منتشر میشود حاکی از این موضوع است.
به نظر من بعضی از دوستان در جریان اصولگرا همین تصور را دارند که رقبا به میدان نخواهند آمد و انگیزهای ندارد و بنابراین ما باید درون جناح اصولگرایی نوعی رقابت ایجاد کنیم تا شور انتخاباتی بالا برود. کما اینکه در سخن قبلی به آن اشاره شد. شخصا نظرم این است که نمیشود اینطور محاسبه کرد و ممکن است رقبا دقیقه نود به میدان بیایند. این احتمال ضعیف نیست و تعداد قابل توجه ثبتنامیها از جریان اصلاح طلب در سراسر کشور و خصوصا از تهران نشان میدهد که اینها برای ارائه یک لیست کامل الان بخوبی آدمهای شناخته دارند. درست است که برخی از معاریف این جریان پا به عرصه انتخابات نگذاشتند و ثبتنام نکردند اما اگر بخواهند یک لیست مطرح ارائه کنند امکانش وجود دارد. البته ظاهرش این است که اختلافات درون جناحی در درون جریان اصلاح طلب دیده میشود ولی هیچ بعید نیست که محوریتی ایجاد شود که آنها را دور هم جمع کند و به اشتراکاتی برسند و لیست واحدی را ارائه دهند و رقابت جدی شود.
تعداد قابل توجه ثبتنامیها از جریان اصلاح طلب در سراسر کشور و خصوصا از تهران نشان میدهد که اینها برای ارائه یک لیست کامل الان بخوبی آدمهای شناخته دارند
شما اگر جای اصلاح طلبان بودید چه رویکردی برای انتخابات پیشرو اتخاذ میکردید؟
رهبر معظم انقلاب در آغاز سال جاری چهار محور را برای انتخابات پایان سال اعلام کردند. سلامت، رقابت و حضور پرشور و به تعبیر دیگر مشارکت بالا از محورهای مورد تاکید رهبر انقلاب بود. بنابراین تاکید رهبری روی مشارکت و وجود رقابت معنا و مفهوم دارد و حتی پیامی هم برای دستاندرکاران انتخابات از وزارت کشور، هیاتهای اجرایی، هیاتهای نظارت و شورای نگهبان دارد مبنی بر اینکه باید فضا به سمت و سویی رود که رقابت پدید آید و مشارکت بالا رود. علاوه بر این، جریان رقیب با توجه به اینکه جناب آقای رئیسی از جریان انقلابی بر سر کار است در رسانههای خود مقدمات را فراهم میکنند که در رقابت بتوانند از آن استفاده بکنند و بگویید این شخص هم نتوانست کاری را پیش ببرد و وعدههایی که داد، محقق نشد. با این قرائن، معلوم است که میخواهند از چنین فضایی استفاده کنند و احیانا در رقابت فعالانه وارد شوند و بتوانند مجلس را بگیرند و اگر این اتفاق افتاد در انتخابات دور بعدی، میتوانند ریاست جمهوری را هم در اختیار بگیرند. طبعا در چنین شرایطی جریان انقلابی نباید خامی و غفلت کند و باید کاملا فعال، هماهنگ و با قوت و قدرت به میدان بیاید و از همه ظرفیت خود استفاده کند و هم سطح مشارکت را بالا ببرد و هم اگر رقابت جدی شد عرصه را به رقیب واگذار نکند.