به گزارش
تابناک اقتصادی، ۲۵ اکتبر (۳ آبان ۱۴۰۲) بود که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، نسبت به حملات هوایی اسرائیل به غزه اظهارات تندی کرد. این در حالی است که بر اساس گزارش آماری اتاق بازرگانیترکیه صادرات سوخت کشتی و هواپیما از ترکیه به اسرائیل طی سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲ روندی صعودی داشته و ارزش آن از حدود ۶۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۶ به بیش از ۱.۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ رسیده است.
بر اساس گزارش آماری اتاق بازرگانی ترکیه، صادرات سوخت کشتی و هواپیما از ترکیه به اسرائیل در سال ۲۰۱۶ حدود ۶۰۰ میلیون دلار بود؛ این رقم در سال ۲۰۱۷ به ۶۵۰ میلیون دلار، در سال ۲۰۱۸ به ۷۵۰ میلیون دلار و در سال ۲۰۱۹ به ۸۵۰ میلیون دلار رسید.
در سال ۲۰۲۰، به دلیل شیوع ویروس کرونا، صادرات این محصولات به ۶۵۰ میلیون دلار کاهش یافت، اما در سال ۲۰۲۱ دوباره به ۸۵۰ میلیون دلار رسید. در سال ۲۰۲۲، صادرات سوخت کشتی و هواپیما از ترکیه به اسرائیل به بیش از ۱.۲ میلیارد دلار رسید که بالاترین رقم در تاریخ روابط تجاری دو کشور است.
به عبارتی میتوان گفت، ترکیه طی این سالها به یکی از تامینکنندگان اصلی سوخت هوایی و دریایی این رژیم کودککش تبدیل شده است. حتی نماینده حزب سعادت ترکیه درباره عملکرد دولت این کشور نسبت به حمایت از اسرائیل گفت: خلبانانی که غزه را بمباران کردند، در قونیه آموزش دیدند، سوخت هواپیماهایشان از اسکندرون تامین میشود!
با این اوصاف، مشخص نیست انتقادات اردوغان ـ که خود یکی از تامینکنندگان اصلی سوخت هوایی و دریایی این رژیم کودککش به حساب میآید ـ بر چه اساس است؟!
یا ادعای آلپ ارسلان بایرکتا، وزیر انرژی ترکیه، نسبت به وضعیت غزه که گفت: «مادامی که آتشبس در غزه برقرار نشود با اسرائیل درباره هیچ پروژه انرژی مذاکره نمیکند» چقدر قابل استناد است!
آیا عملکرد دولت ترکیه در رابطه با اسرائیل با انتقادات اردوغان و اظهارات وزیر انرژی این کشور همراستاست یا صرفا شعاردرمانی بیش نیست؟!
بنابراین تحریم انرژی رژیم صهیونیستی از طرف ترکیه و بعضی کشورهای دیگر منطقه می تواند راهکار عملی و موثر در توقف جنایات این رژیم اشغالگر باشد.