هر کره‌ای معادل ۲۴ ایرانی کار می‌کند

به گزارش تابناک، محمدحسن قدیری ابیانه کارشناس امور استراتژیک در نشست خبری دیروز (اول آذر) در کرمانشاه، با اشاره به مشکلات اقتصادی امروز کشور، گفت: کسی مشکلات را منکر نمی‌شود، اما این میان حقایقی هست که باید به آن توجه شود و قطعا با درک این حقایق بهتر می توان شرایط امروز و علت آن را درک کرد.

وی افزود: سال‌هاست صحبت‌هایی در میان مردم رد و بدل می‌شود که از طریق فضای مجازی و رسانه‌های غربی مدام در جامعه پمپاژ می‌شود، اما یکبار رسانه‌های داخل کشور نیامدند حقایق را تبیین کنند و دنبال صحت و سقم این حرف‌ها بروند.

قدیری ابیانه گفت: از جمله این صحبت‌ها این است که ما این همه نفت داریم چرا اوضاع کشور این است و اگر سهم هر ایرانی را از فروش نفت بدهند و اختلاس نشود کلی پول گیر مردم ایران می‌آید. سوال من این است مگر ما چقدر نفت می‌فروشیم و چقدر از این محل درآمد داریم.

تصور مردم از درآمدهای نفتی کشور هزاران برابر واقعیت موجود است/ سهم هر ایرانی سالانه ۱.۱ میلیون تومان است
وی افزود: اگر فرض کنیم که تحریمی وجود ندارد و ما می توانیم مانند شرایط غیرتحریم ۲.۳ میلیون بشکه نفتمان را کامل بفروشیم و پول آن را هم کامل بگیریم که تا حدودی در حال حاضر به این میزان فروش هم نزدیک شده‌ایم، سرجمع می‌شود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان و اگر این پول را بین مردم تقسیم کنیم، سهم هر ایرانی ۱.۱ میلیون تومان می‌شود.

وی ادامه داد: آیا مردم راضی می شوند این پول را بگیرند و هیچ چیز دیگر نخواهند، یعنی هم حقوق نگیرند و هم تمام مایحتاج و زیرساخت و راه و مدرسه و آب و گاز و بیمارستان و ... را هم خودشان تامین کنند.

وی افزود: این تصور در خصوص معادن هم وجود دارد، بطور مثال ذخیره معدن "زر شوران" آذربایجان غربی بعنوان غنی ترین و بزرگترین معدن طلای ایران ۴۲ میلیون تن است و مردم اینطور حساب می‌کنند که سهم هر ایرانی از این معدن می شود نیم تن طلا، درحالیکه ذخیره این معدن، طلای خالص که نیست و سنگ طلا است و از هرتُن سنگ طلا، در بهترین حالت تنها پنج گرم طلا استخراج می‌شود، که در این صورت مجموعا ۲۱۰ تن طلا از این معدن قابل استخراج است که سهم هر ایرانی می شود ۲.۵ گرم. علاوه بر این سالانه فقط امکان استخراج دو تن طلا را از این معدن داریم که با این حساب ۱۰۰ سال طول می کشد تمام ذخیره طلای معدن (۲۱۰ تن طلای خالص) استخراج شود، یعنی سهم هر ایرانی از این معدن که همان ۲.۵ گرم است طی ۱۰۰ سال به دست می‌آید.

قدیری ابیانه گفت: متاسفانه تصور مردم ما از درآمدهای نفتی و سایر منابع انرژی و معدن و ... هزاران برابر واقعیات موجود است.

چرا سطح زندگی ما از قطری‌ها و اماراتی‌ها پایین‌تر است؟
وی افزود: صحبت دیگری که خیلی هم رواج دارد مقایسه زندگی ایرانی‌ها با کشورهای حاشیه خلیج فارس مانند امارات و قطر است و برخی عنوان می‌کنند که ۵۰ سال پیش این کشورها بیابان بوده و الان در چه وضعی هستند و مردمشان ماشین های آنچنانی سوار می شوند که در پاسخ هر کس باید این سوال را از خود بپرسد که این کشورها چقدر جمعیت دارند؟

وی افزود: جمعیت بومی کشوری مانند قطر ۴۰۰ هزار نفر و جمعیت بومی امارات ۱.۴ میلیون نفر است و این درحالیست که ایران ۸۵ میلیون نفر جمعیت دارد، این یعنی اینکه درآمد یک سال صادرات نفت به ازای هر قطری برابر درآمد ۱۵۰ سال صادرات نفت به ازای هر ایرانی است و هرسال درآمد آنها معادل بیش از یک قرن برای ایران است و قطعا نمی‌شود این دو را مقایسه کرد.

وی افزود: اگر تحریم را در نظر نگیریم، باز هم درآمد یک سال صادرات نفت به ازای هر قطری به اندازه درآمد ۶۰ سال صادرات نفت به ازای هر ایرانی است.

 وی افزود: برخی هم کره جنوبی را مثال می زنند که جمعیت مشابهی داریم و ذخایر آنچنانی ندارند و با هم خودروسازی و ... را شروع کردیم، اما آنها کجا هستند و ما کجا هستیم و در پاسخ سوال من این است یک کره‌ای چقدر کار می کند و یک ایرانی چقدر؟

قدیری ابیانه گفت: ساعت مفید کار در کره جنوبی ۹.۵ ساعت و در ایران ۲۲ دقیقه است و این یعنی یک کره‌ای معادل ۲۴ ایرانی کار می‌کند. علاوه بر این کار سخت، بسیار کم توقع هم هستند و بسیاری در آپارتمان‌های ۱۵ متری و ۱۷ متری سکونت دارند.

وی افزود: همه می‌خواهیم ایرانیان بالاترین رفاه را داشته باشند اما باید توقعمان مطابق داشته‌ها و شرایطمان باشد و نباید خودمان را با کشورهایی که GDP آنها در رده یک تا ۱۰ جهان است مقایسه کنیم، چرا که GDP ما رتبه ۹۶ دنیا است و باید با کشورهای در همین سطح، زندگی خود را مقایسه کنیم. برای پیشرفت و رسیدن به این کشورهای ثروتمند باید فرهنگ کار و تلاش را در کشور ارتقا دهیم.

وی افزود: برخی افراد تا بحث کار و تلاش و ... می‌شود، بحث آقازاده ها را به میان می‌کشند، قطعا ما هم از این موضوع ناراحت هستیم و باید برخورد شود، اما حقیقت این است این سوءاستفاده‌ها آنطور که رسانه‌های غربی و فضای مجازی اغراق آمیز روی آن مانور می‌دهند، نیست.

 
قدیری ابیانه به گلایه مردم از میزان تورم هم اشاره کرد و گفت: اولا تورم دست دولت ها نیست! وگرنه هر دولتی سریعا بخشنامه می‌کرد که تورم صفر شود. تورم علل و عوامل مختلفی دارد که یکی از عوامل اصلی آن "ناترازی ارزی" است، یعنی هزینه‌های ارزی با درآمدهای ارزی نمی‌خواند و یکی از علل آن همین خرید کالای‌های خارجی و عدم خرید کالای ایرانی است.

وی افزود: وقتی مقام معظم رهبری روی خرید کالای ایرانی تاکید دارند حتما متوجه ضرورت آن هستند و افرادی که کالای خارجی و وارداتی را ترجیح می‌دهند در شکل گیری این ناطرازی ارزی و افزایش تورم دخیل اند، چون برای این کالاها ارز هزینه شده است.

قدیری ابیانه گفت: در گذشته های دور وقتی می خواستند اسم کالای بنجل را ببرند می گفتند کالای ژاپنی، اما الان که از کیفیت بالای یک کالا می‌خواهند حرف می‌زنند می‌گویند کالای اصل ژاپن. اما چه شد که ژاپن به این میزان از کیفیت در تولیدات داخل رسید و اقتصاد آن رشد کرد؟ تمام اینها به خاطر حمایت مردم این کشور است که حاضر شدند کالای بی کیفیت و گران و بنجل خود را بخرند، اما کالای با کیفیت و ارزان خارجی نخرند و از تولید کشورشان آنقدر حمایت کردند که کیفیت کالاها ارتقا پیدا کرد، اما در ایران کمتر کسی حاضر است این از خودگذشتگی را داشته و کالای با کیفیت پایین ایرانی را به کالای باکیفیت خارجی ترجیح دهد و همین می شود که وضعیت اقتصاد ما همین است و توقع داریم شرایطمان مانند ژاپن باشد.

این استراتژیست گفت: با شرایط فعلی و میزان درآمد و ... باید وضعیت زندگی خودمان را به کشورهایی مانند هند و بنگلادش و پاکستان مقایسه کنیم. اگر از کالای ایرانی حمایت کردیم و ساعات کار و تلاشمان را افزایش دادیم آن وقت باید سطح زندگی خودمان را با ژاپن و آلمان مقایسه کنیم.

قدیری ابیانه گفت: برخی ایران را با آلمان مقایسه می‌کنند و این در حالیست که مردم آلمان بسیار بیشتر از ایرانیان کار و تلاش می‌کنند. بعد از جنگ جهانی دوم آلمان بسیار فقیر بود وفقط زنان آلمانی روزانه ۱۲ ساعت کار کرده که فقط ۱۰۰ گرم نخود به عنوان درآمد بگیرند و با این سختی کار پیشرفت کردند والان هم که پیشرفت کرده‌اند باز با همان سختی کار می‌کنند و این مقایسه‌ها زمانی درست است که پا به پای آنها کار کنیم.

وی افزود: این میان برخی می گویند من ۱۵ ساعت در روز کار می‌کنم آن هم سه شغله، این حرف‌ها موردی است و همواره باید میانگین را در نظر گرفت که میانگین ساعت مفید کار در ایران به شدت پایین است و اگر صنایع و بخش خصوصی و کشاورزی را هم در نظر بگیریم به روزانه دو ساعت هم نمی رسد.

وی افزود: در احادیث داریم که بهترین تفریح کار است اما در نظر ما ایرانی ها بهترین کار تفریح است و این است که وضعیت ما به این شکل درآمده است.

قدیری ابیانه گفت: اگر رفاه بیشتر می خواهیم باید تلاش بیشتری هم کنیم و باید فرهنگ کارمان را تقویت کنیم.

وی افزود: بار اصلی در این زمینه بر دوش رسانه هاست که در حال حاضر تنها رسالت خود را رساندن حرف مردم به گوش مسئولین می دانند، درحالیکه وظیفه آموزش و تبیین حقایق هم بخشی از وظایف آنهاست.

صندوق‌های بازنشستگی ورشکست شده‌اند
وی به افزایش سن بازنشستگی در بسیاری کشورهای جهان هم اشاره کرد و افزود: در بسیاری کشورهای جهان به ازای هر شش تا هفت کارمند، یک بازنشسته داریم، اما در ایران تعداد بازنشسته ها از کارکنان بیشتر است.

وی افزود: ما در کشور حدود چهار میلیون کارمند داریم و ما به ازای آن ۴.۵ میلیون بازنشسته داریم که بسیار آمار بالایی است.

قدیری ابیانه گفت: علاوه بر این امید به زندگی هم در کشور نسبت به قبل از انقلاب بیش از ۲۰ سال افزایش یافته است. قبل از انقلاب امید به زندگی ۵۲ سال بود و فرد به طور میانگین بعد از ۳۰ سال کار، تنها دو سال حقوق دریافت می‌کرد، اما در حال حاضر امید به زندگی به ۷۶ سال رسیده و فرد بعد از بازنشستگی ۲۶ سال حقوق می گیرد و همین امر موجب شده صندوق ها ورشکسته شوند.

وی افزود: در همه کشورهای جهان سن بازنشستگی را به میزان چشمگیری افزایش داده اند، طوری که در آلمان و ایتالیا به ۶۷ سال و در آمریکا به ۶۷.۸ سال رسیده و آمریکا در نظر دارد سن بازنشستگی را تا ۷۰ سالگی افزایش دهد.

وی افزود: در حال حاضر اگر دولت به صندوق‌ها کمک نکند، آنها از عهده پرداخت حقوق بازنشستگان برنمی‌آیند و همین ها فشار بر دولت‌ها را افزایش داده است.

درباره اختلاس‌ها اغراق می‌شود
او به اختلاس های صورت گرفته هم اشاره کرد و افزود: برخی به صورت اغراق آمیز عنوان می کنند که تمام اموال کشور اختلاس شده و اگر این مبالغ به هر ایرانی داده می شد ایران گلستان می‌شد و شعار می‌دهند " اگه اختلاس ها کم بشه، مشکل ما حل میشه" درحالیکه سهم هر ایرانی از اختلاس سه هزار میلیارد تومانی فقط ۳۷ هزار تومان می‌شود و اگر سهم هر ایرانی از تمام اختلاس‌های صورت گرفته تا به امروز را حساب کنیم حدود ۱۰۰ هزار تومان به ازای هر نفر می شود.

وی افزود: قطعا این اختلاس‌ها نباید رخ دهد، اما نباید در خصوص آنها اغراق هم صورت گیرد.

قدیری ابیانه گفت: ازطرفی برخی عنوان میکنند که با اختلاس‌گران برخورد نمی‌شود که صحت ندارد و خیلی از آنها دادگاهی و اعدام شده‌اند اما رسانه ها آنچنان که باید اینها را بازتاب نمی دهند.

وی به پول‌های بلوکه شده آزاد شده هم اشاره کرد و افزود: در دولت قبل پول بدون پشتوانه چاپ شد و آقای جهانگیری معاون اول دولت سابق عنوان کرد که پشتوانه ما برای چاپ پول همین پولهای بلوکه شده است و این یعنی اینکه این پول ها از قبل خرج شده است و دولت آقای رییسی فقط صندوق خالی تحویل نگرفته بلکه صندوق بدهکار تحویل گرفته است که در حال حاضر فقط سود این بدهی‌ها که باید این دولت پرداخت کند، ماهانه ۱۰ تا ۱۲ هزار میلیارد تومان است.