به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه اعتماد، این‌بار نوبت حسام‌الدین آشنا (مشاور فرهنگی روحانی) و سپهر‌خلجی (رییس شورای اطلاع‌رسانی دولت) بود که درباره «پشت پرده‌های غروب جمعه تا غروب دوشنبه»با هم به مجادله و مناقشه برخیزند.
به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران به‌‌رغم گذشت بیش از دو سال از عمر دولت سیزدهم، چهره‌های رسانه‌ای و اقتصادی دولت سیزدهم هر زمان که با پرسش، نقد و اعتراضی در خصوص عملکرد اقتصادی و اجرایی مواجه می‌شوند با انداختن توپ مشکلات در زمین دولت قبل، سعی می‌کنند ناکامی‌ها، نارسایی‌ها، مشکلات و سوءمدیریت‌ها را فرافکنی کنند. روز گذشته حسام‌الدین آشنا، مشاور حسن روحانی در دوران ریاست‌جمهوری او در واکنش به توییت رییس شورای اطلاع‌رسانی دولت کنونی که خطاب به روحانی نوشته بود در حالی که از صبح جمعه دولت خودت خبری نداری، چگونه از پشت پرده‌ها خبر داری؟ نوشت: «آیا تحمل شنیدن پشت پرده آن غروب جمعه تا غروب دوشنبه را دارید؟»
آشنا زمانی به این نوع فرافکنی خلجی واکنش نشان داد که سپهر خلجی، رییس شورای اطلاع‌رسانی دولت در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت: «در حالی که از صبح جمعه دولت خودت خبری نداری، چگونه از پشت پرده‌ها خبر داری؟» برخی کاربران فضای مجازی با اشاره به پاسخ آشنا در این خصوص که «آیا تحمل شنیدن پشت پرده آن غروب جمعه تا غروب دوشنبه را داری؟» نوشتند که اشاره آشنا به پشت پرده آن تصمیم، معطوف به نقشی است که رییس عدلیه پیشین در فرآیند تصمیم‌سازی درباره افزایش قیمت بنزین در سال ۹۸ داشته است. در واقع روند افزایش قیمت بنزین در سال‌های پایانی عمر دولت حسن روحانی برآمده از تصمیمی بود که در نشست سران قوا با حضور قالیباف، حسن روحانی و ابراهیم رییسی، روسای قوای سه‌گانه کشور اتخاذ شد. هرچند ابراهیم رییسی پس از افزایش واکنش‌های عمومی تلاش کرد نقش خود را در تایید این تصمیم انکار کند، اما اسناد متقن در خصوص جلسه تصمیم‌سازی‌های سران قوا نشان می‌داد که رییسی هم به افزایش قیمت بنزین رای مثبت داده است. روحانی در ۶ آذرماه ۹۸ در نشست شورای اداری آذربایجان شرقی اعلام کرد: «آقای رییسی هم به عنوان راس قوه قضاییه موافق افزایش قیمت بنزین بودند.» به رغم این اسناد روشن، اما مقامات اجرایی دولت سیزدهم، حاضر نیستند نقش رییس دولت سیزدهم را در تصمیم‌سازی‌های مرتبط با افزایش قیمت بنزین در سال ۹۸ که در واقع تصمیم نظام بود، بپذیرند.
داروغه یا رابین هود؟
قبل از دوئل آشنا - خلجی، اما دو «بهادری» روسای کابینه‌های پیشین و فعلی روبه‌روی هم ایستادند و درباره اینکه کدام رییس‌جمهور رابین‌هود و کدام رییس دولت داروغه ناتینگهام است، بحث کردند. ۲ دولتمرد از دو دولت مختلف که هر دو پسوند «جهرمی» را بر تارک نام خود قرار داده‌اند، محور این رویارویی بودند؛ یکی «بهادری جهرمی» و دیگری «آذری جهرمی». در یک طرف «علی بهادری جهرمی»، سخنگوی دولت سیزدهم و در سوی دیگر «محمدجواد آذری جهرمی»، وزیر ارتباطات دولت حسن روحانی؛ هر کدام هم تلاش می‌کنند دولت متبوع خود را عامل رستگاری کشور معرفی کنند.
ماجرا از جایی آغاز شد که علی بهادری جهرمی در نشستی با عنوان «آقای سخنگو از دولت چه خبر؟» که بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی برگزار کرده بود، گفت: «وقتی رییسی وارد اولین جلسه دولت شد که وزرا هنوز به دولت قبل اختصاص داشتند، رییس بانک مرکزی وقت می‌گوید پول نداریم حقوق این ماه را بدهیم، آقای رییسی می‌گوید پس تا قبل از آن چه می‌کردید؟ گفتند خلق پول می‌کردیم، حقوق دادن با خلق تورم همانند اقدامی بود که داروغه [ناتینگهام]در کارتون رابین هود می‌کرد.» بافاصله پس از این اظهارنظر محمدجواد آذری جهرمی، وزیر سابق ارتباطات به میدان آمد و در پاسخ به بهادری جهرمی نوشت: «قصه را چپکی متوجه شدید!؛ آنکه در جنگل شروود برای احقاق حقوق مردم تلاش می‌کرد رابین هود بود، نه داروغه ناتینگهام که با اخذ مالیات سنگین از مردم سکه‌ای را به ته ظرف مردم می‌کوبید تا پول‌های بیشتری هویدا بشود و آن را تصرف کند.»
آذری جهرمی، وزیر سابق ارتباطات در کانال تلگرامی خود نوشت: «این پرنس‌جان‌ها هستند که با فشار زیاد بر زندگی مردم و کسب و کار‌ها و صاحبان صنایع به تامین بودجه و پرداخت نجومی آن به سازمان‌هایی، چون صدا و سیما و ... یا همه‌چیز به آن‌هایی که هر روز از یک جایی روییده می‌شوند، می‌پردازند و فریاد «زنده باد سکه‌های زر» هم سر می‌دهند.» او ادامه داد: «روشن است که دولت دوازدهم با مشکلات بسیاری مانند ترامپ و کرونا و... روبه‌رو بود، اما تمام تلاش خود را کرد که تا حد امکان مقابل برخی زیاده‌خواهی‌ها بایستد و حقوق کارکنان و کارگران زحمتکش را به موقع بپردازد هر چند «برخی» معتقد بودند افزایش حقوق‌ها و رتبه‌بندی معلم‌ها مشکل‌سازی برای دولت بعد بوده است.»
باید دید پلن بعدی این رویارویی‌ها به کجا ختم خواهد شد. نکته مهم اینکه تا زمانی که دولت سیزدهم به جای پاسخ مستدل به چرایی بروز مشکلات و نزول شاخص‌ها، مشکلات را تماما بر سر دولت قبل فرافکنی می‌کند، چهره‌های اعتدالی هم ناچار خواهند بود پاسخ مستند به اظهاراتی بدهند که آن‌ها را فاقد دلیل و مدرک ارزیابی می‌کنند.
