موزیک ویدیو تازه یک خواننده لس آنجلسی، در حالی جنجال به پا کرده که ظاهراً این میزان توجه به این موزیک ویدیو با توجه به سوابق این خواننده قابل پیشبینی بوده و به همین دلیل، این خواننده توانسته حق پخش آنلاین آن را به یکی از سایتهای مشهور پخش موزیک به صورت اختصاصی بفروشد و پیش از پخش این آهنگ، درآمد شش رقمی داشته باشد.
به گزارش «تابناک»؛ «جنتلمن»، «دکتر» و «تهران، توکیو» سه آهنگ جنجال برانگیز ساسان حیدری یافته مشهور به ساسی مانکن خواننده لس آنجلسی است که به ترتیب در سالهای ۱۳۹۷، ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ منتشر شد و هر یک موجی ایجاد کرد؛ موجی از شنوندگان، موجی از معترضین به شنوندگان و ترویج کنندگان و موجی از ملامت کنندگان سازندگان این آهنگ و متولیان فرهنگی. حالا این خواننده لس آنجلسی در سال ۱۴۰۲ یک تک آهنگ دیگر تحت عنوان «برادران لیلا» منتشر کرده که حتی تبلیغاتش که متکی بر عناصر فیک نظیر ساخت فیلمی با بازی ترانه علیدوستی و استفاده از بخشهایی از فیلم «برادران لیلا» بود، نیز موجی به راه انداخته است.
با همین ترفندها بود که ساسی مانکن بار دیگر توانست از فضای رسانهای کشور سواری بگیرد و یک موج تازه در افکارعمومی ایران شکل دهد؛ موج رسانهای که در روزهای اخیر شکل گرفت، عمدتاً ناظر بر دو محور بود؛ نخست، ترویج غیر اخلاقیات به خصوص در میان کودکان از سوی ساسی مانکن و دوم، کاهش مخاطبان ساسی مانکن و تلاشی برای جذب مخاطب از دست رفته از طریق این آهنگ. هر دو گزاره، به ویژه گزاره دوم به شدت گمراه کننده است.
درباره محور نخست باید یادآور شد، آنچه ساسی در آهنگهای اخیرش انجام میدهد، استفاده از برشهایی از فرهنگ زیرزمینی و غیررسمی در آهنگش است و او سازنده آنچه بیاخلاقی میخوانیم نیست، بلکه موج سوار این فضای غیراخلاقی است. دقیقاً به همین دلیل است که او موفق میشود طیفی از مخاطبان را به خود همراه کرده و به محافلی راه یابد که با برخی شوخیهای مورد استفاده او در چند سال اخیر خندیدهاند. به تعبیر ساده تر، آهنگهای ساسی مانکن چاه فاضلاب نیست، بلکه فوران چاه فاضلاب است که باعث میشود ما بفهمیم فاضلاب چاه را پر کرده است.
درباره محور دوم نیز باید گفت که اگر واقعاً این خواننده مخاطبش را از دست داده و تاثیرگذار نیست، چرا هر رسانه اصلاح طلب و اصولگرایی، تولیداتی درباره او داشته و از سوژه ساسی مانکن نگذشته است؟! واقعیت آن است که این خواننده لس آنجلسی از دستگاههای فرهنگی کارش را بهتر بلد است و برای درک این موضوع کافی است از مهمانیها تا دیجی مدارس ببینید که این آهنگ را در ماههای آینده پخش میکنند و جماعتی که کم شمار نیستند، آهنگ ساسی را میخوانند؛ اتفاقی که دقیقاً درباره آهنگهای پیشین این خواننده لس آنجلسی رخ داد و در مواردی به حواشی گسترده در کشور منجر شد.
ساسی دست روی نقطه خاصی گذاشت و در پاسخ به عموپورنگ نوشته بود: «دقیقا اینجا مشکل از خودِ توئه داداش. از وقتی من بچه بودم صداسیما دستته، نتونستی بچهها رو جوری تربیتشون کنی با برنامه هات که از این آهنگها گوش ندن؟ پس سودِ تو چیه؟ پس تو چیکار میکنی توی او خراب شده؟ بابا بس کنید، اول که من گفتم کار مثبت ۱۸ هستش. دوم، باز من اومدم؟ چقدر نامردین شما. ۲ ساله من آهنگ نخوندم. یک بار فکر نکردین مشکل از خودتونه؟ ببین من هستم سالی یک بار، هر هستی هر روز یک بار... بازی رو به من نباید ببازی. آقا من دیگه چجوری بگم؟ آهنگ مالهها بچه نیست! بچهی شما گوش میده؟ مشکل تربیت توئه، نه من … عمو جون یک بودجه بگیر از صداسیما، بده خودم یک آهنگ بسازم بترکونی شبکه یک رو. مثلاً تک تک اردک، اردک با شرتک! اینو بچهها بیشتر دوست دارن. لامصب از تو بعید بود. من اگه اندازه تو با بچهها سروکار داشتم، الان ارتش داشتم. میگفتم بشینید، کل بچههای دنیا مینشستن. تو بُرِشِت کَره رو هم نمیبُره.»
آنچه ساسان حیدری نوشته، خطاب به فراتر از عموپورنگ قابل تصور است و خطاب به کل دستگاههای سیاست گذاری و اجرایی فرهنگی کشور است. دستگاههایی که نمیتوانند ادعا کنند دستکم سالی یک محصول فرهنگی تولید میکنند که بدون تبلیغ چنین موجی ایجاد کند و سر از محافل مردم درآورد؛ دستگاههایی که سالیانه مجموعه بودجهشان هزاران میلیارد تومان است اما به جای تولید محصول، محملی برای توزیع منابع میان گروهی محدود و کمتوان و عمدتاً پرداخت حقوق ماهیانه و امور اداری و روزمرگی شده است. آن گونه که شنیدههای «تابناک» حکایت دارد، ساسی مانکن دستمزد شش رقمی (دلاری) برای این آهنگ دریافت کرده و پخشش را به رادیو جوان فروخته اما حقیقتاً دستمزد صد هزار تا دویست پنجاه هزار دلاری که درباره آن سخن گفته میشود، معادل چه کسری از بودجه فرهنگی یک ساله کشور است؟ یک صدم درصد یا کمتر؟!