معجزه‌ای برای سندرم پیش از قاعدگی

محققان می‌گویند: به زودی دوز بسیار اندکی از پروزاک می‌تواند آلام جسمی و استرس‌های احساسی ناشی از سندرم پیش از قاعدگی در زنان را بهبود بخشد.

به گزارش ایسنا، شواهد جدید پزشکی حاکیست: دوز بسیار کمی از پروزاک می‌تواند به رنج و درد ماهانه ناشی از سندرم پیش از قاعدگی یا PMS که امروزه میلیون‌ها زن در سراسر جهان به آن مبتلا هستند، خاتمه دهد.

به گفته متخصصان، این «قرص شادی» می‌تواند به غلبه بر نوسانات خلقی، تورم، رخوت و خواب آلودگی و درد ناشی از این سندرم که سه چهارم زنان را در دوره عادت ماهانه گرفتار می‌سازد، کمک کند.

محققان دانشگاه بیرمنگهام در انگلیس خاطرنشان کرد: ظرف دو سال اگر دوز پایین پروزاک به طور منظم استفاده شود در پیشگیری از بروز علائم این سندرم موثر خواهد بود.

به گزارش روزنامه اکسپرس، به طور طبیعی پس ماند پروژسترون آلوپریگنانولون یا «آلو» نامیده می‌شود که به مدار‌های مغزی در کنترل احساسات کمک می‌کند. وقتی پروژسترون کاهش یابد که اغلب یک تا دو هفته پیش از آغاز عادت ماهانه این اتفاق می‌افتد، مقدار «آلو» هم کاسته می‌شود و در نتیجه شورشی در احساسات بروز می‌کند و کنترل آن‌ها به هم می‌ریزد. محققان می‌گویند پروزاک می‌تواند مقدار «آلو» را بالا نگه دارد.

به گزارش ایسنا، پروزاک که نام تجاری فلوکستین است در اواخر دهه ۱۹۸۰ معرفی شد و جدیدترین داروی روان گردان است که خیلی در دنیای روانپزشکی مورد توجه قرار گرفت.

در حال حاضر این داروی ضد افسردگی به یکی از پرمصرف‌ترین دارو‌های تجویزی در جهان تبدیل شده و میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا راغب هستند که مبالغ زیادی برای تهیه آن یا مشابه‌های آن بپردازند. در واقع پروزاک برخلاف دارو‌های سه حلقه‌ای بر طیف وسیعی از انتقال دهنده‌های عصبی اثر نمی‌کند بلکه فقط روی انتقال دهنده‌های سروتونین تاثیر می‌گذارد. پروزاک مانند سایر دارو‌ها معمولا پس از چند هفته تاثیر می‌گذارد.

بنا براین گزارش، سندرم پیش از قاعدگی شایعترین بیماری زنان است. علت بروز این سندرم هنوز نامشخص است، اما اغلب متخصصان معتقدند که آشفتگی و به هم خوردن تعادل هورمونی استروژن و پروژسترون را مهمترین احتمال بروز این بیماری می‌دانند. این بیماری با افزایش سن تشدید می‌شود.

پزشکان می‌گویند: این سندرم، یک بیماری هزار چهره است. چون بیش از ۱۵۰ علامت برای آن شناسایی شده که در زنان متفاوت است و همین تفاوت و تنوع علائم تشخیص را دشوار می‌سازد. اما بارزترین علائم آن، دلشوره، ناپایداری خلقی، تحریک پذیری، تنش عصبی، سردرد، میل شدید به خوردن شیرینی، افزایش اشتها، تپش قلب، ضعف، سرگیجه و غش، افزایش وزن، ورم دست و پا، نفخ شکم، بی‌خوابی و ضعف حافظه هستند.