به گزارش «تابناک» به نقل از هم میهن، تنها یک اظهارنظر از طرف رئیس سازمان محیط‌زیست کافی بود تا ابهامی که چهارسال پیش درباره انتشار گاز متان از کف دریاچه ارومیه مطرح شده بود، دوباره سرباز کند. او به احتمال تولید گاز متان از این دریاچه و تاثیر آن در محوشدن ابرهای این دریاچه اشاره کرد؛ موضوعی که شاید جدید به‌نظر برسد، اما به‌گفته کارشناسان، مدت‌هاست در حال رخ‌دادن است.
این تنها یکی از سناریور‌هایی است که برای کم‌بارشی‌ها در حوضه آبریز ارومیه مطرح می‌شود، درحالی‌که کم‌بارشی‌ها تنها محدود به این منطقه نیست و کل کشور را فراگرفته و ابهامات زیادی ایجاد کرده است. ماجرای ابردزدی، خشکی دریاچه ارومیه، گازمتان و... تنها بخشی از ابهامات است که در ارتباط با کم‌بارشی‌های کشور و حوضه آبریز ارومیه مطرح می‌شود. هرچند به استناد بررسی‌های انجام‌شده، گستردگی کمبود بارش به همین چند حوضه ختم نمی‌شود و حتی می‌توان آن را در ابعاد کشوری هم بررسی کرد. طبق گزارشی که مرکز پژوهش‌های مجلس اواخر آذرماه امسال منتشر کرد، تقریباً نام تمام استان‌های کشور در فهرست استان‌های با کاهش باران دیده می‌شود و این یعنی کمبود بارش، فراتر از حوضه دریاچه ارومیه است. این گزارش نشان می‌دهد که میانگین بارش کل کشور در سه‌ماهه تابستان نسبت به همین بازه زمانی در سال گذشته ۵۶ درصد و نسبت به میانگین بارش بلندمدت تابستان ۲۲ درصد کاهش داشته است. در سال آبی ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ هم مقدار بارش‌ها نسبت به سال آبی گذشته، چهار درصد افزایش و نسبت به میانگین بلندمدت ۱۴ درصد کاهش داشته است. میزان بارش در تابستان جز در چهار استان لرستان، اردبیل، بوشهر و خراسان شمالی در سایر استان‌ها کاهش داشته و در بخش وسیعی از استان‌های مرکزی و جنوب کشور، خشکسالی شدیدی حاکم است.
گاز متان از کجا آمد؟
چهارسال پیش بهروز ساری‌صراف، یکی از اعضای هیئت‌علمی گروه آب و هواشناسی دانشگاه تبریز این ایده را مطرح کرد و گفت، عکس‌های ماهواره‌ای، انحنا و قوس گرفتن توده‌های هوا، هنگام رسیدن به آذربایجان را نشان می‌دهند، بنابراین نمی‌توان ایده هاله حرارتی را به‌راحتی انکار کرد. این‌ها را صراف در سال ۹۸ اعلام کرد؛ موضوعی که حالا ابهامات فراوانی را درباره هاله حرارتی دریاچه ارومیه مطرح می‌کند: «هاله حرارتی می‌تواند یکی از عوامل جابه‌جا شدن کانال‌های هوایی باشد، همه ما عناوین جزیره حرارتی و این‌ورژن (وارونگی دما) را شنیده‌ایم. در این پدیده امواج حرارتی سطح زمین به طرف ارتفاعات صعود کرده و به علت نداشتن جابه‌جایی و حرکات اتمسفری، پدیده‌ای را خلق می‌کند که از آن به‌عنوان جزیره حرارتی شهر‌ها یاد میکنند. علت اصلی جزایر گرمایی شهری، تغییر سطح زمین بر اثر توسعه شهری بوده و گذشته از تأثیر بر دما، جزایر گرمایی می‌توانند تأثیرات فرعی بر هواشناسی محلی شامل تغییر الگوی باد‌های محلی، گسترش ایجاد ابر‌ها و مه، رطوبت و میزان بارش داشته باشند. هاله حرارتی هم تقریباً دارای چنین الگویی است. تغییر کاربری دریاچه از سطوح انباشته از آب به سطوح خشکی پدیده‌ای شبیه جزیره حرارتی را در اتمسفر منطقه ایجاد می‌کند. با صرف‌نظر از اقدامات لای‌روبی و بارش چند ماه اخیر، دریاچه ۹۵ درصد حجم آب خود را از دست داده و به‌همین‌دلیل نمک‌های دریاچه مثل سایر قطعات خشکی، اشعه‌های خورشید را منعکس میکنند و این انعکاس‌ها به ارتفاعات سه تا چهار هزار متری که محل تراکم ابرهاست، رفته و ابرهای سیاه را پراکنده کرده و قدرت ایجاد بارندگی را از ابر‌ها می‌گیرد.»
استناد او به نظریه‌ای درباره دریاچه آرال بود که طبق آن، خشکی این دریاچه می‌تواند علاوه بر اقلیم منطقه آسیای مرکزی، بر اقلیم کره‌زمین نیز تأثیرگذار باشد. باتوجه به این موضوع، خشکی دریاچه ارومیه هم می‌تواند به‌اندازه چندین برابر وسعت خود، تأثیرات اقلیمی داشته باشد.
نقش نمک در کاهش بارندگی
بررسی‌های هم‌میهن نشان می‌دهد تا امروز غیر از گفته‌های دکتر ساری‌صراف، مطالعه دیگری روی تاثیر خشکسالی دریاچه ارومیه بر میزان بارش‌های دریاچه ارومیه انجام نشده تا این ادعا را تایید کند.
ناصر آق، عضو هیئت‌علمی دانشگاه ارومیه است. او درباره احتمال انتشار گاز متان از دریاچه ارومیه به هم‌میهن توضیح می‌دهد: «تا امروز مطالعه جامعی روی این موضوع انجام نشده است؛ چون کف دریاچه ارومیه لایه ضخیمی از نمک است و مشخص نیست چطور ممکن است گاز متان از آن تولید شود. گفته شده که دمای بالای دریاچه ارومیه در ارتفاع تشکیل ابر‌ها افزایش یافته است. چه‌کسی این دما را اندازه‌گیری کرده؟ افزایش دما باید در ارتفاعی که ابر‌ها تشکیل می‌شود، اندازه‌گیری شود و معمولاً هم در این ارتفاع دمای هوا بسیار پایین حدود منفی ۲۰ تا منفی ۳۰ درجه است.»
آق به وضعیت فعلی دریاچه اشاره می‌کند: «دریاچه ارومیه امروز کویر نمک است؛ یعنی در ابعادی به‌وسعت ۳۵۰۰ کیلومترمربع نمک وجود دارد و باقی آن هم زمین‌های شور است. میلیارد‌ها تن نمک در چنین سطح وسیعی قابلیت جذب آب و بخارات را دارد و ممکن است در کاهش بارندگی نقش داشته باشد، اما هنوز نمی‌توانیم با قاطعیت درباره آن صحبت کنیم.»
۹۸ درصد دریاچه خشکیده
چه ارتباطی میان وضعیت بیولوژیکی دریاچه ارومیه و امکان تولید گاز متان وجود دارد؟ استاد دانشگاه ارومیه در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «تولید گاز متان در برخی از دریاچه‌ها در کشورهای مختلف گزارش شده، اما فقط در مواردی که میزان جلبک در آن‌ها به‌اندازه کافی وجود داشته است؛ در این روند کربن دی‌اکسیدی که هنگام شب از این جلبک‌ها تولید می‌شود، توسط باکتری‌ها مصرف و بعد منجر به تولید گاز متان می‌شود، اما میزان جلبک در دریاچه ارومیه بسیار ناچیز است.»
به اعتقاد او، درحال‌حاضر تقریباً آبی در این دریاچه وجود ندارد تا گفته شود جلبک یا باکتری در آن رشد پیدا می‌کند: «بیش از ۹۸ درصد این دریاچه آب ندارد و صرف وجود نمک، نمی‌تواند باعث تولید گاز متان شود؛ چون باید یک روند بیولوژیکی خاص رخ دهد که دریاچه ارومیه این توان را درحال‌حاضر ندارد. اگر آبی در آن وجود داشت، احتمال آن افزایش پیدا می‌کرد؛ اما در این شرایط فعالیت بیولوژیک در دریاچه ارومیه بسیار اندک است.»
آق به تفاوت اقلیمی میان ایران و ترکیه هم اشاره می‌کند: «ارتفاع دریاچه ارومیه حدود ۱۲۸۰ متر بالاتر از سطح دریای آزاد است و می‌توان گفت به ابر‌ها نزدیک‌تر است. درعین‌حال رصد تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد، بسیاری از روزها روی دریاچه ارومیه ابرهای ضخیمی هم وجود دارد و گاهی هم این ابر‌ها پراکنده‌اند. علاوه بر این میزان بارش هم در تمام کشور کاهش پیدا کرده و این مشکل فقط مربوط به دریاچه ارومیه نیست. حتی یک پدیده جهانی است و تغییر اقلیم را هم باید در نظر بگیریم. مرز ایران و ترکیه کوهستانی است که در کنار دریاچه‌های داخل ترکیه و دریای شمال و جنوب آن اقلیم را طوری ایجاد کرده که میزان بارش در آنجا بیشتر است. مگر اینکه سامانه‌های قوی به‌وجود بیاید و از روی کوه‌ها عبور کند و به ایران برسد. همیشه حجم بارش در ترکیه بیشتر از ایران بوده است.»
اشاره او به تصاویر ماهواره‌ای از وضعیت جوی دریاچه ارومیه است؛ تصاویر ماهواره‌ای دریاچه ارومیه در یک بازه دو هفته‌ای از تاریخ ۲۲ دسامبر تا یکم ژانویه (بازه زمانی شمسی) نشان می‌دهد که حداقل در چهار روز، بالای سر این دریاچه ابر مشاهده شده و نمی‌توان ادعای وجود نداشتن ابر را در این حوضه آبی پذیرفت.
خشکی دریاچه جان ابر‌ها را گرفت؟
ابهام بعدی درباره تاثیر خشکسالی دریاچه ارومیه بر اقلیم منطقه است؛ سمیه سیما، عضو سابق هیئت‌علمی مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس و پژوهشگر حوزه محیط زیست درباره مباحث مطرح در رابطه با تاثیر خشکی دریاچه ارومیه بر کاهش بارش‌های این حوضه آبی توضیح می‌دهد. به اعتقاد او، به‌دلیل بالاتر بودن ظرفیت گرمای ویژه آب از خاک، اثر شناخته‌شده دریاچه‌ها و تالاب‌ها بر اقلیم محلی آن‌ها به‌صورت ترموستات است و دما‌های زیاد تابستان را در منطقه خود تعدیل میکنند. برخلاف شهر‌ها که جزایر حرارتی هستند.
او به نتایج پژوهش تیم خود دراین‌زمینه هم اشاره می‌کند: «در ۲۰ سال گذشته با خشک‌شدن دریاچه ارومیه، ظرفیت ذخیره حرارتی آن به‌شدت کاهش پیدا کرده است؛ در این بازه زمانی آن انرژی‌ای که داخل دریاچه ذخیره می‌شد به موازات کاهش سطح آب از دست رفته است، ازطرفی با خشکی دریاچه و افزایش بازتاب از بستر نمکی به‌جای آب، انرژی حرارتی که قبلاً توسط دریاچه جذب می‌شد، در محیط اطراف دریاچه رهاسازی و باعث می‌شود دمای هوا در فصل تابستان افزایش پیدا کند. اینکه این اثر تا چه‌محدوده‌ای اطراف دریاچه را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، هنوز مشخص نیست. بررسی چگونگی و میزان اثر خشک‌شدن دریاچه ارومیه بر بارش‌ها، موضوع پیچیده‌ای است؛ چون بارش باران و برف تابع عوامل مختلفی است و به‌راحتی نمی‌توان گفت چه‌بخشی از تغییرات اخیر مشاهده شده در بارش‌های حوضه دریاچه ارومیه دقیقاً ناشی از خشک‌شدن آن است. برای تعیین نقش و نوع اثر آن، به تحقیقات بیشتر براساس تحلیل داده‌های بلندمدت نیاز داریم.»
از نظر او، به‌صرف کاهش میزان بارش طی بازه زمانی یک تا دوساله نمی‌توان گفت که خشک‌شدن دریاچه، عامل کاهش بارش است و ممکن است یک نوسان طبیعی باشد.
سیما به تجربه سیل سال ۹۸ هم اشاره می‌کند که طبق آن بارش‌های زیادی هم در حوضه دریاچه ارومیه گزارش شد؛ درحالی‌که تراز دریاچه آن قبل از این‌بارش‌ها هم کم و حدود ۱۲۷۱ متر بود، اما در سالهای بعد با همین تراز، کاهش بارش‌ها هم گزارش شد؛ به‌همین‌دلیل نمی‌شود به‌صورت خطی نتیجه‌گیری کرد.
او توضیحات دیگری هم دارد: «در بسیاری از دریاچه‌های جهان که سطح وسیعی از آن‌ها در معرض خشکی قرار گرفته، بحث‌هایی مثل اثر انتشار گاز متان و ایجاد هاله حرارتی روی میزان و الگوی بارش که در برخی اظهارنظر‌ها مطرح‌شده گزارش نشده است؛ بنابراین اثرات علمی شناخته‌شده نیست و صرفاً فرضیات اثبات‌نشده به‌شمار می‌روند. علاوه بر این کدام سازمان نوع و میزان گاز‌های ساطع‌شده از بستر دریاچه را اندازه‌گیری کرده است؟ براساس اطلاع من که نزدیک به دو دهه روی دریاچه ارومیه کار کرده‌ام، چنین داده‌های بلندمدتی نداریم که بر مبنای آن تحلیل و نتیجه‌گیری انجام دهیم. به فرض داشتن داده‌ها هم باید ارتباط آن با بارش حوضه طی چنددهه بررسی شود.»
سیما معتقد است که درنهایت بحث خشک‌شدن دریاچه ارومیه و اثرات منفی محیط‌زیستی آن مثل گردوغبار، از بین رفتن و کاهش آرتمیا، زیستگاه پرندگان، ارزش‌های تفریحی و توریستی به حد کافی مطالعه و بحث شده است که حساسیت مدیران و تصمیم‌گیران را برای احیای دریاچه و کاهش همین اثرات ایجاد کند و قطعاً ابعاد دیگری هم خواهد داشت که به‌مرور زمان و با بررسی‌های بیشتر روشن خواهد شد.
خشکسالی در ۶ حوضه آبریز کشور
هم اطلاعات مرکز ملی تغییر اقلیم و خشکسالی، هم مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهند که این تنها حوضه آبی دریاچه ارومیه نیست که با خشکسالی روبه‌روست و تقریباً تمام حوضه‌های آبریز کشور درگیر این شرایط هستند. حوضه‌های آبریز اصلی کشور شامل دریای خزر، خلیج‌فارس، دریای عمان، فلات مرکزی، دریاچه ارومیه، قره قوم و مرزی شرق است و هر ۶ حوضه هم با کاهش بارش روبه‌رو شده‌اند و این موضوع محدود به دریاچه ارومیه نمی‌شود. از ابتدای سال آبی جاری تا ۲۵ آبان‌ماه ۶/۱۵ میلی‌متر بارش در حوضه‌های آبریز اتفاق افتاده، درحالی‌که در دوره بلندمدت حوضه‌های آبریز اصلی ۵/۲۲ میلی‌متر بارش داشته‌اند؛ این یعنی میزان بارش‌های امسال ۹/۶ میلی‌متر کاهش پیدا کرده‌اند. ازطرف‌دیگر میزان بارش باران تا ۲۵ آبان‌ماه امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته، حدود سه میلی‌متر کاهش داشته است.
در این میان، اما حوضه آبریز دریاچه ارومیه شاهد بیشترین کاهش باران نسبت به دوره بلندمدت است. برای درک بهتر آن، ارقام بارش را در کنار هم قرار می‌دهیم: از مهرماه سال گذشته تا ۲۵ آبان‌ماه امسال که درمجموع یک سال آبی کامل است، در حوضه دریاچه ارومیه ۱/۲۳ میلی‌متر بارش باران ثبت شده است. اما در دوره بلندمدت میانگین بارش‌های این محدوده ۸/۴۷ میلی‌متر گزارش شده؛ این یعنی تقریباً ۵۰ درصد کاهش بارش فقط در همین حوضه آبی.
هر سال در این مواقع فوتبال اروپا مشکل مه گرفتگی ، سرمای زیاد و بارش برف داشت و الان مانند تابستان راحت بازی می کنند . خشکسالی کل کرۀ زمین را فراگرفته و بعضی جاها مانند ایران ، بدتر . همین ترکیه بیخ گوشمان که به مدیترانه نزیدیکتر است و بارشش همیشه بهتر بوده ، چند دریاچه اش خشک شده و یا دچار کم آبی شده ( به اینترنت رجوع شود ) . اما ماشالله روسیه . قد کل کرۀ زمین برف و باران دارد . چرا دنبال زیر بغل مار می گردید . زور بیخود نزنید . خشکسالی است و تمام . احتمالا باز هم اواخر اسفند تا اردیبهشت کمی وضع بهتر خواهد شد . مانند چند سال اخیر . 