نسبت به آینده هوش مصنوعی و انسان، سناریوها و پیش بینی های زیادی وجود دارد،از سناریوهای بدبینانه و خشن با انقراض انسان به وسیله هوش مصنوعی تا سناریوهای خوشبینانه ای که هوش مصنوعی را به ابزاری در خدمت زندگی بهتر و راحتتر برای انسانها تبدیل می کند. برخی سناریوها نیز نگاهی بینابینی دارند.
کدام پیش بینی محتمل تر است؟ آنچه هوش مصنوعی را ترسناک می کند قابلیتهای آن است یا عدم شناخت کامل و عمومی از آن و ظرفیتهای پیدا و پنهانش است؟ آنچه نگرانیهایی از آینده هوش مصنوعی ایجاد می کند امکان سو استفاده از آن است یا توسعه خزنده و غافلگیرانه آن و احتمال شورش هوش مصنوعی علیه انسان؟ آیا هوش مصنوعی قادر خواهد شد تا روزی ابتکار عمل را به دست گیرد یا حتی پا فراتر بنهد و به توان خلق و تکثیر خود و دیگر موجودات برسد؟آیا مرگ در انتظار بشر است یا نامیرایی؟ آیا ما و هوش مصنوعی به بقای هم کمک خواهیم کرد،یا کمر به نابودی هم خواهیم بست؟آیا نسبت به هوش مصنوعی بزرگنمایی و تخیل می شود و واقعیت جز این است؟
شما چه فکر می کنید؟
اثری از مریم سلیمی