به گزارش «تابناک»، صادق زیباکلام در یادداشتی در روزنامه سازندگی نوشت: بودجه صداوسیما در سال ۱۴۰۲ کمتر از هشت هزار میلیارد تومان بود که اکنون سه برابر شده است. براساس خبری که مجلس منتشر کرده این سازمان گویا قرار است در سال ۱۴۰۳، ۲۴ هزار میلیارد تومان بودجه داشته باشد.
سوالی که از مسئولان صداوسیما پیش می‌آید این است که چه نیازی دارید بودجه‌تان سه برابر شود؟ مگر چه کار خاصی انجام می‌دهید؟ مگر در سال ۱۴۰۲ چه برنامه‌های ویژه‌ای داشتید که اکنون باید بودجه‌تان سه برابر شود. این مساله برمی‌گردد به عدم پاسخگویی این سازمان. وقتی یک نهادی به اسم صداوسیما هست که نه پاسخگویی دارد و نه برحسب قانون به وظیفه‌اش عمل می‌کند، طبیعتاً باید شاهد چنین اتفاق‌ها و دست و دلبازی‌هایی باشیم.
این درحالی است که تمام آمارها و نظرسنجی‌ها از کاهش و ریزش مخاطبان صداوسیما خبر می‌دهند اما در کمال تعجب شاهد افزایش سه برابری بودجه این نهاد رسانه‌ای هستیم که گویی جز رضایت مالی مدیران و کارکنانش به ارتقای چیز دیگری منجر نمی‌شود.
بزرگ‌ترین انتقادی که به صداوسیما وارد می‌شود این است که اگر کارشان را درست انجام می‌دادند، آنقدر شبکه‌های فارسی‌زبان میدان‌دار نمی‌شدند. حتی کسانی که اخبار صداوسیما را نگاه می‌کنند اگر بخواهند اتفاق‌های کشور را رصد کنند در نهایت به صداوسیما استناد نمی‌کنند و حتی در خفا نیز متاسفانه شبکه‌های فارسی‌زبان را می‌بینند. این فاجعه بزرگی است که صداوسیمای بی‌اعتباری، صدا و سیمای یک جامعه بی‌اعتبار شود.
افزایش سه برابری بودجه این سازمان در شرایطی قابل قبول است که تولیدات و برنامه‌های آن کیفیت داشته باشد و مخاطبانش به آن اعتمادی دارند. صداوسیما ویژگی‌ای دارد که می‌توان گفت، این رسانه را در مقام مقایسه با رسانه‌های جمعی دیگر بی‌همتا می‌کند.
مهم‌ترین ویژگی این است که اگر فقط یک هفته تمام برنامه‌های صداوسیمای تلویزیون را نگاه کنیم، متوجه نکته عجیبی می‌شویم. هیچ اتفاقی در ایران یا جهان نمی‌افتد که خلاف سلایق و ایدئولوژی صداوسیما بوده باشد. مثلاً اگر در فرانسه تظاهراتی صورت گرفته اینطور پوشش داده می‌شود که اعتراض مربوطه در رابطه با مخالف مردم و روشنفکران با سیاست‌های کل فرانسه است. اما در این سازمان هیچ‌وقت نخواهیم شنید که مردم روسیه یا بخش‌هایی از مردم چین به دولت‌هایشان اعتراض کرده باشند بلکه فقط کشورهای غربی‌اند که همواره درحال اعتراض علیه دولت‌هایشان هستند. همچنین خبرهای داخلی صداوسیما در جهت مدح دولت است، یا اینکه آمار تورم به نقل از رئیس بانک مرکزی و رئیس مرکز آمار ایران رو به کاهش است و اگر احیاناً خبر ناهنجاری نیز شنیده شود قطعاً آن خبر به هیچ عنوان در رابطه با دولت نیست. بلکه آن خبر ناگوار این است که مثلاً عده‌ای از مغازه‌دارها و تجار توطئه کرده‌اند و قیمت‌ها را بالا برده‌اند. بنابراین این سوال پیش می‌آید که چطور یک رسانه ملی می‌تواند اینطور عمل کند؟
حال معلوم نیست که صداوسیما با این بودجه‌ای که برایش تعیین شده است، چه کار می‌خواهد کند. این درحالی است که شرایط اقتصادی کشور خوب نیست و بسیاری از سازمان‌ها و تشکیلات دولتی که وظایف به مراتب مهم‌تری دارند به اندازه صداوسیما افزایش بودجه نداشته‌اند. مثلاً بهداشت و درمان، سازمان زندان‌ها، آموزش‌وپرورش و وزارت علوم، بیمارستان‌ها و تهیه دارو، افزایش بودجه‌شان در ۱۴۰۳ در قبال بودجه صداوسیما ناچیز است.
