افزایش موج مهاجرت که از نخبگان نیز فراتر رفته، منجر به تولیدات برنامههای کلیشهای به سبک دهه هفتاد شده که محور آنها کلیشه «زندگی سگی مهاجرین در غرب» و برخورد به آنها به عنوان «شهروند درجه دو» است؛ تاکتیکی که بعید است در عصر اینترنت و به این سرعت دسترسی به اطلاعات جواب دهد. در یکی از این برنامهها، مجری ایرانیان مهاجر که غالباً یا تحصیلات بالایی دارند و یا با سرمایه قابل توجه از ایران مهاجرت میکنند، را با افغانیهای مهاجر غیرقانونی به ایران که غالباً نه تحصیلات دانشگاهی دارند و نه سرمایه دار هستند، مقایسه میکند و آنها را شهروند درجه دو در کشورهای درجه دو میخواند. جوان نخبه ایرانی در پاسخ به مجری جوان دندان شکنی میدهد که میبینید و میشنوید.