به گزارش تابناک، در آن سالها طرح استراتژی دریا پایگی اندکی مورد توجه حکومت قرار گرفت. از جمله مرکز تحقیقات استراتژیک که مدیرش حجت الاسلام خوئینی ها بود به واسطه کارشناس ایراندوستی به نام منتظری جلسه ای تشکیل دادند که طرحم را برای توسعه ایران بر مبنای دریاپایگی ارائه دهم. دور میز بسیار بزرگ ساختمان مینوی جماران که محل مرکز تحقیقات شده بود، کیپ تا کیپ مقامات جاخوش کرده بودند. خوئینی ها، شمخانی، بهزاد نبوی، نمازی، حجاریان و قس علیهذا.
ولی پس از توضیح و تشریح کردن لزوم دریا محوری شدن ایران، فهمیدم که رئیس، یعنی همان حچت الاسلام انقلابی دو آتشه، خوئینی ها،مطلب را اصلا نگرفت. به گمانم به هیچ وجه در این وادی ها نبود و بر این گونه طرح ها تمرکزی نداشت. ولی کسانی که می فهمیدند، گرفتند و آن را پایه ترقی خود قرار دادند. البته این جناب منتظری که پس از آن ایشان را ندیدم و حتی نام کوچکش و محل کارش و سرنوشتش را یادم رفته است، دوبار دیگر مرا به مرکز مطالعات استراتژیک کشاند، این بار فکر کنم در خیابان نوفل لوشاتو(بیش از ۳۰ سال پیش). البته بار دوم، خوئینی ها جایش را به حسن روحانی داده بود. ولی بقیه مثل حجاریان، نبوی و... همچنان بودند. ولی دغدغه روحانی که بعدها دو دوره رئیس جمهور شد، تمرکز بر استراتژی درازمدت توسعه نبود.
با وجود ناکام ماندن این طرحنامه، دو تن به شدت پیگیر آن بودند. علی شمخانی که به واسطه شخصی به علی رضا اکبری(بعدها جاسوس اعدامی) پیگیر بود و دکتر حسن کامران استاد کنونی جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران که به واسطه سمتی که در تالیف کتاب ها داشت، قول انتشار آن را داد. ولی انجام نداد و یا نشد که نشد.
گذشت و گذشت، تا این که در ۱۳۷۱ طی رساله دکتری خود با عنوان: تحلیل ژئوپولیتیک نواحی بحرانی سیستان و بلوچستان، و نیز در دهه هشتاد، طی پروژه ملی ICZM یا همان مدیریت یکپارچه سازی نواحی ساحلی که از سوی سازمان دریانوردی و دانشگاه خوارزمی به من محول شده بود، با ارائه چندین گزارش به سازمان دریانوردی و انتشار کتاب: ژئوپولیتیک کرانه های دریایی ایران و ICZM، به تکمیل مقوله استراتژی دریایی پرداختم. به ویژه در این کتاب، بر کمتر توسعه یافتگی کرانه مکران و راههای برونرفتش از کمتر توسعه یافتگی و اهمیت سواحل مکران برای توسعه ایران پرداختم. به هر روی در مسیر این مطالعات که هنوز هم در قالبی شخصی استمرار دارد، بر نقش انتخاب پایتخت دریایی به عنوان یکی از دهها پیشنهاد به هم پیوسته تمرکز شده و حتی جا و موقعیت آن در پایان نامه، رساله و گزارش های ارائه شده، تعیین شده است.
یدالله کریمی پور