به گزارش تابناک ورزشی، کمتر از یک ماه تا آغاز بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس باقی مانده و کاروان ایران با ۴۰ سهمیه در ۱۴ رشته ورزشی در این رقابتها حضور خواهد داشت. کاروانی که برای رسیدن به آمادگی مطلوب و حضور در مهمترین تورنمنت ورزشی جهان فرصت اندکی دارد.
با وجود اندک زمان باقی مانده تا آغاز المپیک ۲۰۲۴ پاریس همچنان هیچ چشماندازی از عملکرد ورزشکاران در این دوره از بازیها مشخص نشده است. در حالی که مطابق دورههای قبل المپیک و بازیهای آسیایی انتظار میرفت کمیته ملی المپیک و فدراسیونها از مدالآوری و ردهبندی نهایی کاروان پیشبینی اولیه خود را داشته باشند اما این اتفاق رخ نداد.
نکته جالب توجه، توجیه عجیب کمیته ملی المپیک در خصوص عدم پیشبینی مدال است. اینکه کمیته ملی المپیک پیشبینی مدال نداشته تا فشار از روی ورزشکاران برداشته شود. مناف هاشمی دبیر کل کمیته ملی المپیک در این خصوص گفته است: «قرار شد برای برداشتن بار روانی از روی ورزشکار پیشبینی مدال المپیک بر عهده رئیس فدراسیونها باشد».
اگر توجیه فشار روانی را بپذیریم که البته در دنیای حرفهای ورزش با آن به گونهای دیگر برخورد میشود، سؤالی که پیش میآید این است که اگر کمیته پیشبینی انجام نداده پس برچه اساس بودجه و شرایط تمرینی را برای ورزشکاران فراهم کرده است؟ مگر نه اینکه مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش براساس شانس مدال و شرایط ورزشکاران درباره بودجه اختصاصی و شرایط تمرینی آنها تصمیمگیری میکنند؟ پس چگونه میشود که مناف هاشمی میگوید پیشبینی به عهده فدراسیونهاست؟
اگر یک فدراسیون بدون کارشناسی درست و حساب شده شانس ورزشکارانش را کسب ۳ مدال در المپیک بداند، مسئولان کمیته باید بی چون و چرا آن را بپذیرند و برایش بودجه در نظر بگیرند؟
اما موضوع قابل اهمیت دیگر این است که محمود خسرویوفا، رئیس کمیته ملی المپیک که پیش از این ریاست کمیته پارالمپیک را برعهده داشت همواره از کیفیسازی کاروان ورزش ایران صحبت به میان میآورد تا افرادی راهی بازیهای پاراآسیایی و پارالمپیک شوند که شانس مدال دارند و دست خالی به ایران برنمیگردند.
در واقع در زمان ریاست خسرویوفا در کمیته پارالمپیک با پیشبینی از نتایج برخی ورزشکاران پارالمپیکی حذف میشدند و این رویه در کمیته پارالمپیک همچنان ادامه دارد. هرچند انتقادهایی نیز به حذف ورزشکاران و تیمهای ورزشی وجود دارد و این عقیده وجود دارد که ورزشکاران صاحب سهمیه حتی در صورت نداشتن شانس مدال باید در میدانهای بزرگ حضور پیدا کنند و این بخشی از یک رقابت در میدان ورزش است. همانطور که نسبت به حذف تیم ملی هندبال زنان و جلوگیری از اعزام آنها به بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو از سوی خسرویوفا، انتقادهایی نیز صورت گرفت.
حالا سؤال این است چه میشود که شاهد یک مدیریت دو گانه هستیم؟ حذف ورزشکاران پارالمپیکی برای کیفیسازی کاروان و عدم پیشبینی از موفقیت یا عدم موفقیت ورزشکاران المپیکی که هر دو اتفاق در زمان مدیریت خسرویوفا رخ داده است. کمیته ملی المپیک ادعا میکند این امر را به فدراسیونها واگذار کرده و خودش پبشبینی انجام نداده است؟ مگر میشود متولی اصلی آمادهسازی کاروان ایران که مسئولیت نتایج را هم به عهده دارد، توسط کارشناسانش از عملکرد ایران پیشبینی نداشته باشد؟
اگر واقعیت همانی است که مناف هاشمی میگوید، پس مسئولان کمیته ملی المپیک باید پاسخگوی این سوءمدیریت باشند که چطور برای المپیک چنین رویهای در پیش گرفتهاند. اگر هم صحبتهای هاشمی برای فرار از بیان واقعیت بوده، این گمانهزنی ایجاد میشود که شاید اوضاع آمادهسازی و آمادگی ورزشکاران به شکلی است که میتواند انتقاد برانگیز باشد و مسئولان هم نتایج خوبی را برای کاروان ایران پیشبینی نمیکنند.