به گزارش تابناک ورزشی، کمتر از یک هفته تا آغاز مسابقات المپیک ۲۰۲۴ پاریس زمان باقی مانده است، اما نه تنها فضای کشور بین مسئولان ورزشی آن هم المپیکی نیست، بلکه برخی از مدیران که ارتباط مستقیمی با المپیک دارند، به جای تمرکز گذاشتن روی مسائل کاروان ورزش ایران، فضاهای سیاسی را دنبال می‌کنند تا فرد مورد نظر خود را به ساختمان وزارت ورزش و جوانان برسانند.
با انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان رئیس دولت چهاردهم، کارگروه‌هایی تشکیل شده است که اعضای آن بتوانند با نظرات مشورتی برای هر وزارتخانه ۵ نامزد را معرفی کنند تا ۳ نفر به رئیس دولت معرفی شوند و در نهایت از میان آنها یک نفر به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی خواهد شد. این شورای راهبری زیر نظر محمدجواد ظریف است که در دولت یازدهم و دوازدهم وزیر امور خارجه بود و اکنون نقشی تعیین کننده در دولت چهاردهم و انتخاب کابینه خواهد داشت.
پیش از این هم بارها عنوان شده بود که اعضای شورای راهبردی نباید در وزارتخانه‌ها حضور داشته باشند و باید نقش راهبردی خود را دنبال کنند. رضا صالحی امیری هم که در ورزش به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک شناخته می‌شود، در این شورای راهبری حضور دارد و تعدادی از اعضای کارگروه ورزش را انتخاب کرده است. حضور صالحی‌امیری در شورای راهبری به این معناست که او نمی‌تواند به عنوان وزیر در کابینه مسعود پزشکیان باشد، اما شنیده می‌شود که اعضای انتخاب شده از سوی او برای حضور در کارگروه ورزش تلاش دارند تا صالحی‌امیری را یکی از گزینه‌های وزارت ورزش و جوانان معرفی کنند. در این بین باید دید که دیدگاه صالحی‌امیری چیست و آیا با وجود منع حضور اعضای شورای راهبری در وزارتخانه‌ها، او به پزشکیان پایبند می‌ماند یا سودای حضور در وزارت ورزش شرایط را تغییر می‌دهد.
جالب اینکه در این بین بیشتر از صالحی‌امیری یکی از اعضای کارگروه ورزش در تلاش برای انجام این کار است. این عضو کارگروه ورزش که در هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک هم عضویت دارد، در تماس با رؤسای فدراسیون‌ها از آنها خواسته تا در حمایت از وزیر شدن صالحی‌امیری به یک کارزار بپیوندند و نامه‌ای حمایتی را امضا کنند. نکته قابل تأمل این است که چرا اعضای این کارگروه به جای توجه به قوانین شورای راهبردی که از سوی مسعود پزشکیان و محمدجواد ظریف تأکید شده بی توجه هستند و به جای گذاشتن تمرکز روی انتخاب نخبگان حوزه ورزش، در تلاش هستند تا فرد مورد نظر خود را به وزارت ورزش و جوانان برسانند.
فارغ از هرگونه قضاوت در خصوص عملکرد صالحی‌امیری در کمیته ملی المپیک در زمان تصدی ریاست این نهاد ورزشی، آیا بهتر نیست عضو هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک در آستانه شروع بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس توان و تمرکز خود را برای بهبود عملکرد ورزشکاران اعزامی بگذارد؟ آیا تماس گرفتن با فدراسیون‌ها برای جمع‌آوری امضا برای وزیر شدن صالحی‌امیری کمکی به عملکرد کاروان ایران در پاریس خواهد داشت؟
اینکه این عضو هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک که در صف اعزام به پاریس نیز قرار دارد، در آستانه المپیک کار خود را رها کرده و برای هدف دیگری تلاش می‌کند عجیب به نظر می‌رسد. حتی باید از محمود خسروی‌وفا پرسید که آیا از این تلاش‌ها باخبر است که مسافر پاریس توجهی به وضعیت کاروان اعزامی ندارد و اهداف دیگری در سر دارد؟
شاید این نکته برای پزشکیان و ظریف نیز جالب توجه باشد که انتخاب وزیر پیشنهادی ورزش در کارگروه تشکیل شده از حالت تخصصی خارج شده و افراد حاضر در این کارگروه به نوعی به دنبال ادای دین به شخصی هستند که آنها را عضو کارگروه ورزش کرده است. شاید اگر این روند ادامه داشته باشد، بازهم امید چندانی برای انتخاب وزیر ورزش با نگاهی تخصصی نباشیم.
وزیر ورزش باید از خود قشر ورزشکاران باشد ، یکی مثل محمد دادکان یا علی دایی یا رسول خادم. 
دادکان و خادم بله ولی هر ورزشکاری نه. منفی از این جهت دادم 