سرویس فرهنگی؛ تابناک- در امامزاده ای که متولی اش، بی مهابا و بی گدار به آب می زند و عرصه را برای جولان انواع عقده ها و ناکامی ها و حتی کامیابی ها، فراخ می بیند، حرمتی اگر هم باقی بماند، حرمت ذاتی امام زاده است. آن هم با تکرار احتمالی بی حرمتی ها و عقده گشایی ها، دیری نخواهد پایید.
در تبیین رابطه و توجیه نسبت بین غیبت کردن و یا آشکار کردن عیوب افراد، با کاری که برای رسانه ها، به عنوان وظیفه آگاهی بخشی وجود دارد، کارشناسان معتقدند آنجا که فرد خود را در معرض رسانه و دید مخاطبان آن قرار می دهد، رسانه از همان لحظه، می تواند عرصه های عمومی مرتبط با آن فرد را مورد رصد، تحلیل و بررسی قرار دهد. یعنی مجوز نانوشته ای به رسانه داده می شود تا خبر، تحلیل، مقد و ... را درباره این فرد شروع کند. و اینجاست که مسئولیت اصلی عملکردها و رفتارها، بر عهده خود شخص است و نقد و تحلیل افکار عمومی از این فرد، طبیعی ترین اتفاق خواهد بود.
خداداد عزیزی، حداقل از همان اولین باری که در اوایل فوتبال حرفه ای خود، به عنوان بازیکن قرضی در مسابقات جام باشگاههای آسیا، یک گل به نفع پرسپولیس بازنده آن بازی زد، دیگر شرایطش فرق کرد و هر چه بیشتر در معرض دید افکار عمومی قرار گرفت. عجیب خواهد بود اگر بعد از این همه سال او نداند و یا نفهمد که هر حرکتی در هر صحنه ای از او، چه معنی و بازتابی دارد.
متاسفانه باید گفت خداداد در ۵۰ سالگی، با برنامه شیشکی می‌بندد و به کارکردهای جدیدتر از مخرج دهانی دل بسته است.
پس اصولا او ابتدا علیه خودش و شخصیتش به پا خواسته و بعد علیه مخاطبان و افکار عمومی.
قصه افسردگی نیست
روایتهای بسیاری از افسردگی و حال بد قهرمانان ورزشی، بعد از دوران طلایی و درخششان شنیده ایم، اما آنچه که از خداداد و رفتارهایش و مخصوصا از صدای تولید شده نامتناجس با کارکرد دهان آدمی، در برنامه اخیر، به چشم آمده و به گوش خورده، ناهنجاری شخصیتی ویژه و متاسفانه قابل تسری است؛ همین چهره در همین چند وقت پیش، در برنامه ای تلوزیونی، و به عنوان مربی، داشت ستاره می ساخت و حالا شاید همان نوجوانهای مشتاق در همان برنامه و اعضای تیمش، متاسف تر از سایرین باشند.
علی دایی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، و شخصیت های دیگری نیز در همین ورزش و در همین جمع به بالا آمده اند و همچنان رفتارها و منش های فردی و اجتماعی شان زبانزد خاص و عام و حتی مخالفانشان است. البته بسیار طبیعی است که اندازه آدمها باهم متفاوت باشد و همانگونه که از علی دایی انتظار نمی رود ریزه کاریهای خداداد را بلد باشد، از خداداد هم نمی توان انتظار داشت، قدش به موقعیت های بالای ارسالی به علی دایی برسد.
سید رضا اورنگ، فعال رسانه ای درباره رفتار خداد عزیزی می گوید: متاسفانه در برنامه المپیکی تلویزیون،خداداد عزیزی که پیش از بازنشسته شدن از فوتبال، برای ما عزیز بود، بی ادبی های غیرقابل گذشتی نسبت به مخاطبان، مجری و مهمان های دیگر روا داشت.
یعنی چه که وقتی در قاب دوربین است و به عنوان کارشناس حضور دارد،فقط با گوشی گرانقیمت خود ور می رود؟این چه معنایی دارد که به بهانه ای واهی فریاد می زند من در این برنامه حرف نمی زنم؟
وی با طرح این سئوال که به چه حقی به یک بازیکن و گزارشگر پیشکسوت بی احترامی کرده و خواهش آنان را زمین می اندازد؟!
او ادامه می دهد: بعد از افتضاحاتی که خداداد عزیزی در برنامه ویژه جام ملت های آسیا به بار آورد،چرا دوباره وی را دعوت کرده اند؟آیا دست اندرکاران صداوسیما و شبکه ورزش دوست دارند به مخاطب توهین کنند؟!اگر غیر از این است،توضیح دهند چرا این بازیکن اسبق که احترامی برای هیچ کس قائل نیست را دعوت کرده اند؟آیا دوره قحطی کارشناس کاربلد و با ادب است؟!
این فعال رسانه ادامه می دهد: کپی ناشیانه از روی دست برنامه های جذاب فوتبالی انگلیس،ایتالیا و ... بی فایده است،برای اینکه آنها حرفه ای و کاربلد هستند و شما کارنابلد.می خواهید برنامه فان بسازید،افتضاح به بار آورده و می آورید!
او معتقد است: خداداد عزیزی،زمانی فوتبالیست خوبی در حد ایران بود که برای کشور، در کنار بازیکن های دیگر افتخارآفرینی کرد،آن هم به خاطر گلی که به استرالیا زد و باعث صعود ایران به جام جهانی شد. اما نه از گروه خود در جام جهانی بالا آمدند و نه حتی قهرمان جام ملت های آسیا شدند!این افتخار دارد؟ این باعث می شود خداداد عزیزی و مانند او تافته ای جدابافته شوند و هر کاری که دل شان خواست انجام دهند؟
وی می گوید: عزیزی در کنار تیم ملی فوتبال ایران به شهرت و ثروت رسید. بنابراین،نه تنها از کشور و مردم نمی تواند طلبکار باشد،بلکه بدهی سنگینی نیز به ملت و ایران دارد.
وی ادامه می دهد: خداداد عزیزی،فوتبالیست خوبی در داخل مرز کشور بود،اما هرگز نتوانسته کارشناس خوبی باشد.برای همین است که در برنامه ها کار را به جنجال می کشاند تا ضعف اش به چشم نیاید. فوتبالیست های بزرگی در جهان بودند که امثال خداداد به گردپای شان هم نمی رسند،اما هرگز وارد حیطه کارشناسی و مربیگری نشدند،زیرا کار هرکسی نبوده و نیست.
در همین شبکه ورزش و دیگر کانال ها،بارها کارشناسانی دعوت شده اند که در زمان بازی،شهرت و قدرت خداداد را نداشتند،اما کارشناسان خوبی بوده و هستند،به خصوص اینکه بسیار مودب بوده و به مهمانان دیگر و مخاطبان احترام می گذاشتند.
وی در پایان نی گوید: وقتی سردمداران صداوسیما به دلایل واهی اجازه نداده و نمی دهند تا کارشناسی به نام امیر حاج رضایی در برنامه ها حضور داشته باشد،باید هم شاهد چنین بی ادبی هایی توسط امثال خداداد عزیزی در تلویزیون،به ویژه روی آنتن زنده بود.
ممنوع التصویری!
این روزها خبر ممنوع التصویر شدن این چهره در رسانه ها مطرح شده است که اتفاقا به نظر می رسد نباید چنین اتفاقی بیفتد؛ کارکرد رسانه همین است که چهره اصلی و شخصیتهای واقعی افراد را در برابر دیدگان افکار عمومی قرار می دهد و آن وقت او احتمالا هزینه بیشتری هم بابت آنچه که هست پرداخت کرده است.
لذا ممنوع التصویر او اولا باعث می شود ناهنجاری‌هایی جدیدتر و از لابلای فضای مجازی از وی تکثیر شود و خود او نیز در واکنش به خبرهای اخیر همین نکته را یادآور شده است. ثانیا، رسانه ها را از تبیین شرایط و ویژگی های این گونه افراد، و ارایه شخصیت واقعی آنها به جامعه محروم می کند.
مالله شیشکی ایشان خیلی خیلی بهتر از آن کسی است که فرزند مردم را نفله خطاب می کند . اتفاقا خداداد ، حضورش خدادادی است برای رد شدن از اقیانوس تلخکامی های مردم 
چند نکته . اولا جامعه امثال خداداد را هم می خواهد . دوم نفله کلمه ای عربی است که معنیش مشخص است و هیچ 
