او با بیان اینکه رادیو و تلویزیون ایران رویکرد مشخص روایتمحوری در چارچوبی که خودشان تعیین میکنند دارد، گفت: آنها صرفا آنچه در آن روایت جا بگیرد را بیان میکنند و حرفی خارج از آن روایت را کسی حق ندارد بیان کند. اگر در زمان آقای رئیسی کسی چنین حرفی را میزد برنامه تعطیل میشد و بارها عذرخواهی میکردند. شاید گوینده هم به وضعیت ناخواستهای دچار میشد.
در حال حاضر هم کسی حق ندارد چنین حرفی که در این برنامهی تلویزیونی گفته شد را دربارهی افراد مورد قبول این رسانه بگوید. آزادی بیان یک کل تجزیهناپذیر است؛ اینطور نمیشود که من به شما توهین یا نقد کنم اما شما نتوانید نسبت به من نقدی بیان کنید.
آقای عبدی با تاکید بر اینکه این مسئله فقط منحصر به دولت نیست و مسئولان دولتی نباید بگویند عیبی ندارد به ما چنین حرفهایی میزنند، گفت: اگر یک رسانهی بیطرف این حرفها را به دولت بزند اشکالی ندارد و هیچکس هم حق ندارد مانع فعالیت آن بشود به شرط اینکه بتوان حرفهای مشابه دربارهی افراد مشابه را بیان کرد اما دولت باید از زاویهی دیگری به این موضوع نگاه کند.
این روزنامهنگار ادامه داد: چنین اظهاراتی شمشیر کشیدن به روی دولت از طرف رسانهای است که از پول ملت ارتزاق میکند. دولت باید در باره بودجه این رسانه تصمیمگیری کند. دولت مسئلهی صداوسیما را خیلی صریح و روشن باید حل کند؛ یا باید وضعیت آزادی کامل باشد یا این موارد را هم کنار بگذارند. اینطور نمیشود که در زمینههای دیگر محدودیت باشد اما به دولت هر چه دوست دارند بگویند.
اگر جای آقای پزشکیان باشم با صداوسیما قطع رابطه و آن را تحریم میکنم. صداوسیما باید به جایگاهی که شایستهی یک رسانهی ملی است بازگردد. پاشنه آشیل رویکرد «وفاق» رسانههای رسمی ولی غیرمسئول هستند.
این تحلیلگر سیاسی گفت: هیچ نیازی به هیچ نوع برخوردی نیست. ما با ابراز این نظر مشکلی نداریم. این اظهارنظر در نهایت به نظر ما به ضرر خود گوینده است اما صداوسیما باید چنین امکانی را برای همه فراهم کند. اگر این کار را نمیکند برای هیچ کس هم نباید این امکان را فراهم کند. البته مسیر درست حرکت رادیو و تلویزیون در مسیر آزادی و ایجاد امکان برای اظهارنظر آزاد همه دربارهی مسائل مختلف کشور است.
او ادامه داد: اینکه او گفته شرم میکند اصلا مسئلهای نیست، خیلیهای دیگر هم از روسای جمهور قبلی شرم میکنند. نیازی به کار خاصی دربارهی این اظهارنظر نیست و او حق دارد نظرش را بگوید. این رادیو و تلویزیون است که حق ندارد تا زمانی که افرادی که نظرات مشابهی دربارهی دیگران دارند را دعوت نمیکند اظهارات این افراد را هم پوشش دهد. راه درست ایجاد امکان اظهارنظر آزاد همه دربارهی مسائل مختلف کشور است.