به گزارش تابناک ورزشی، پارالمپیک 2024 پاریس برای کاروان ایران با 8 طلا، 10 نقره، 7 برنز و مجموع 25 مدال و قرار گرفتن در رده چهاردهم بازی ها به پایان رسید.
والیبال نشسته ایران یکی از طلاهای ثابت کاروان در دوره های مختلف است که تاکنون 8 طلا و 2 نقره کسب کرده. پاراوزنه برداری، پارادوومیدانی، پاراتیروکمان، پاراتکواندو، پاراتیراندازی، پاراجودو رشته های مدال آور ایران در پاریس بودند که در تمام دوره ها تقریبا ثابت بوده است. درپاراتیراندازی به واسطه نبوغ ساره جوانمردی ایران به طلا رسید و خود جوانمردی آن را حاصل تلاش و سختی خودش عنوان کرد و دیگر هیچ مدالی در این بخش به دست نیامد. در تیروکمان هم دیگر زهرا نعمتی نبود و ایران به طلا نرسید. 3 طلا در پاراوزنه برداری و 3 طلا نیز در پارادوومیدانی برای ایران به دست آمد؛ رشته هایی که به همراه والیبال نشسته کمترین امکانات را برای فعالیت نیاز دارند!
متاسفانه نه فقط در پارالمپیک بلکه در پاراآسیایی نیز ایران در کسب مدال های متنوع یا کسب سهمیه ناکام است و یکی از مهم ترین علل آن عدم سرمایه گذاری کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون توان یابان در این رشته ها است.
اعزام بسکتبال با ویلچر، فوتبال 7 و 5 نفره، بوچیا که پیش از این در برخی بازی ها حضور داشتند با مشکل رو به رو شده و حتی در این دوره تیراندازی با داشتن سهمیه پارالمپیک از رفتن به بازی ها بازماند!
ایران حتی در برخی رشته ها چون شمشیربازی یا ویلچررانی (دوی با ویلچر) هیچ فعالیتی ندارد. به غیر از پاراتکواندو که به تازگی به بازی های پارالمپیک و تورنمنت های پارا اضافه شده ایران در هیچ رشته جدیدی موفق به مدال آوری هم نشده و همین نشان می دهد که مسئولان به دنبال ادامه روند یکنواخت خود هستند و به سمت پیشرفت نمی روند. این در حالی است که در بخش توان یابان قطعا رشته ای به مانند پاراوزنه برداری آسیب زا است و برای مثال سرمایه گذاری روی شنا می تواند به سلامت افراد هم کمک بیشتری کند.
درست است که ایران در برخی رشته ها نظیر ماده های پرتابی دوومیدانی و پاورلیفتینگ استعدادهای خوبی دارد و در والیبال نشسته هم رقیب ندارد اما بهتر است دایره فعالیت توان یابان در پارالمپیک گسترش پیدا کند و مسئولان به جای شعار کیفی سازی که هنوز کسی نمی داند از کجا آمده و به توسعه هم ختم نمی شود به فکر این باشند که ورزشکاران بیشتر با رشته های متنوع تر را در حوزه جانبازان و توان یابان وارد کنند.
در همین راستا خبرنگار تابناک گفت وگویی با سعید سلگی معاون قهرمانی کمیته ملی پارالمپیک داشت که در ادامه می خوانید.
سلگی در پاسخ به این سوال که چرا برای اعزام های اخیر تعداد رشته های کاهش داشته گفت: سطح پارالمپیک و پاراآسیایی تفاوت زیادی باهم دارد. در آسیایی می توانیم در تعداد رشته های بیشتری شرکت کنیم اما طبیعتا وقتی سطح بازی ها بالا می رود ما هم باید کیفی گرایی و سکو را اولویت قرار دهیم. طبیعی است که یک سری از رشته ها که مدال آور نیستند و از سیاست های مدال آوری ما دور هستند برای پارالمپیک کنار بروند.
او درباره اینکه چرا مدال آوری ایران به رشته های خاص محدود شده، گفت: هرکشوری یک سری نقاط ضعف و قوت دارد و در یک رشته قدرت زیادی دارد و روی آن تمرکز و سرمایه گذاری بیشتری انجام می دهد. هر کشوری به یک رشته معروف است و اینکه ما هم روی پارادوومیدانی و پاراوزنه برداری قدرتمندتر هستیم طبیعی است. با توجه به ویژگی های جغرافیایی مثلا جویبار در کشتی قدرتمند است و پتانسیل و ظرفیت بیشتری برای این رشته دارد و شهر دیگر ممکن است در رشته دیگر مطرح باشد. ما در دو رشته ای که ذکر شده در پارالمپیک صاحب مدال های خوش رنگی شده ایم. در دوره های اخیر که پاراتکواندو نیز به لیست بازی ها اضافه شده توانستیم مدال های خوبی بگیریم.
سلگی درباره اینکه چرا رشته هایی چون شمشیربازی، ویلچررانی و ... در بخش پارا راه اندازی نمی شود و آیا علتش هزینه بر بودن است؟ گفت: واقعیت این نیست که ما نخواهیم رشته های دیگر هم به کاروان اضافه شوند. اخیرا جزو برنامه های فدراسیون جانبازان و توان یابان هم قرار گرفته، تصویب شده و با فدراسیون هم به تفاهم رسیدیم که شمشیربازی با ویلچر را راه اندازی کنیم. اقدامات اولیه انجام شده و با توجه به ظرفیتی که وجود دارد برای پاراآسیایی آینده امیدوار هستیم نفراتی را در این رشته داشته باشیم.
او در ادامه افزود: بعد از پاراآسیایی هانگژو و با توجه به ظرفیت مدال آوری این رشته و با نگاه کارشناسی تصمیم گرفته شد روی رشته دو سرمایه گذاری بیشتری انجام دهیم و در ماده های بیشتری به مدال برسیم. تلاش است یک سری ویلچر برای ورزشکارانی که برای حضور در این ماده ها مستعد هستند و شناسایی شدند تهیه کنیم و برای ناگویا روی آن ها تمرکز کنیم.
معاون قهرمانی کمیته ملی پارالمپیک گفت: نگاه ما همیشه توسعه محور بوده و قطعا این کار را ادامه خواهیم داد. قبول دارم که در برخی رشته ها چون بدمینتون، پاراکانو و تنیس با کشورهای صاحب سبک فاصله زیادی داریم اما در بلندمدت نیز برای این رشته ها نیز برنامه ریزی صورت می گیرد.
او درباره اظهارنظر محمد پولادگر مبنی براینکه رضایت کافی از کاروان پارالمپیک ندارد، گفت: پیش بینی که قبل از پارالمپیک داشتیم تقریبا همانی بود که در بازی ها رقم خورد. ما 9 مدال طلا پیش بینی کرده بودیم که تقریبا همان شد. تعداد نقره و برنز نیز به پیش بینی هایمان نزدیک بود. سطح بازی های پاریس نسبت به دوره های قبل به خصوص توکیو بسیار بالا بود و حدود 400 رکورد شکسته شد. رقابت ورزشکاران در تمام رشته ها و ماده ها سخت بود و با توجه به ظرفیتی که در اختیار داشتیم عملکرد رضایت بخش بود. ورزشکاران ما چند رکورد مختلف را جابه جا کردند و ما توانستیم در دوی زنان مدال ارزشمندی کسب کنیم. در پرش طول نماینده ما توانست رقابت خوبی داشته باشد و در پرتاب کلاب هم صاحب مدال شدیم. همه این ها نشان دهنده توسعه ما است.
او در پاسخ به این سوال که آیا اظهارنظرهایی به مانند آنچه که پولادگر انجام داد در مقابل حمایت از ورزشکاران المپیکی منجر به کاهش انگیزه پارالمپیکی ها نمی شود؟ گفت: به عنوان کارشناس و معاون قهرمانی کمیته ملی پارالمپیک نظر من این است که نتیجه کسب شده قابل قبول است. اینکه توقع بیشتری داشته باشیم با اینکه خروجی بازی ها چه بوده متفاوت است. من هم معتقد هستم توان یابان ما بسیار ظرفیت بالایی دارند که با برنامه ریزی مناسب می توانند اتفاقات بهتری را در بازی ها رقم بزنند. همان طور که گفتم این موضوع با اینکه بگوییم از نتیجه کسب شده رضایت نداریم تفاوت دارد.
او درباره علت کیفی سازی کاروان پارالمپیک و آیا مشکلات مالی دلیل این تصمیم گیری ها است، اظهارداشت: دلیل کیفی سازی مالی نیست و هیچ وقت اینگونه نبوده و من در خاطرم نیست که یک ورزشکار را به خاطر پول خط زده باشیم. این سیاست هیات اجرایی است که در ستاد بازی ها تصویب شده و ما طبق روال گذشته پیش می رویم. در گذشته هم اعزام کیفی و کمی داشتیم و خروجی آن ها ثابت کرد که نگاه کیفی منطقی تر است. دوره هایی را تجربه کردیم که کاروان کمی به رقابتی اعزام شده و درصد مدال آوری به شکلی بوده که کیفی بودن اعزام تفاوتی در نتیجه ایجاد نمی کرد. همیشه نگاه ما این است که موفقیت بیشتری کسب شود. در پاراآسیایی بیشتر نگاه حمایتی حکمفرماست و در پارالمپیک نگاه، حرفه ای تر است و جای کسب تجربه یک ورزشکار نیست.
سلگی درخصوص خط خوردن یک پاراتیرانداز با وجود داشتن سهمیه بازی ها گفت: ورزشکارانی که خط خوردند از نظر رکوردی و آمادگی در سطح اعزام نبودند و هرگاه کسی به سطح مطلوب برسد؛ حتی با اولویت چهارمی به بازی های اعزام شده است. نگاه ما این است که از حیثیت کشورها در بازی ها دفاع شود و ورزشکار بتواند افتخار کسب کند.
او در پایان درباره اینکه برخی کشورها برای توسعه و پیشرفت ورزشکاران خود با هرکیفیتی آن ها را به پارالمپیک اعزام می کنند اما مسئولان ایران چنین نگاهی ندارند، گفت: نظر من این است که باید در این باره حرفه ای نگاه کنیم و بدانیم نگاه ما همگانی است یا قهرمانی؟ یک جایی وظیفه ما توسعه ورزش همگانی برای توان یابان و ایجاد رغبت و انگیزه در جامعه آسیب دیده است و باید به سمتی برویم که هرکسی با هرسطحی ورزش کند اما وقتی نگاه ما قهرمانی می شود کسی که نمی تواند حرفی برای گفتن داشته باشد را نمی توانیم به تورنمنت مهم ببریم؛ کمااینکه این موضوع باعث سرخوردگی او می شود. بنابراین وقتی حرف از بعد قهرمانی است نگاه به اعزام هم باید عوض شود .
