سایکوپاتها یا شخصیتهای ضداجتماعی، ترکیب سرشت زیر را دارند:
Novelty seeking: بیانگر قدرتطلبی بالاست
Harm avoidance: اضطراب و ترس بسیار پایین
Reward dependence:بسیار کم اهمیت بودن نظرات دیگران
در این پرسنالیتی، تنها یک چیز معنا دارد، «قدرت» و تنها یک چیز میترساندشان: از دست دادن قدرت؛ آنها هرچه خشنتر، یعنی ترسیدهتر؛ اصطلاحا اوج ترس و ناامیدیِ آنها خودش را با Predatory aggression نشان میدهد که به معنی «پرخاشگری درندهخویانه» است و این حالت، نشان از ناکارآمدی بقیهی مکانیسمهای دفاعی موجه و مردم پسندِ آنها در مدیریت بحران است؛ مکانیسمهای موجّهای، چون پنهان شدن پشت اخلاق، مذهب، فلسفه، نقش قربانی، نقش غریق،؛ و در این حالت، چون چاقوی بیرون آمده از نیام، لخت و عریان میشوند.
ومشکل بزرگ آنها این است که اگر با بیرون خانه، سایکوپات هستند، با درون خانه هم همان هستند؛ اگر با بیرون بیرحمند، با درون هم بیرحمند؛ پرسنالیتی و شخصیت، مثل فصل است؛ اگر برای دیگران زمستانند، برای خودیها هم زمستانند و در آخر این بیماریها و ابتلا به عفونتهای خودیهاست که آنها را از پا در میآورد و معمولا در طول تاریخ، شاهان سایکوپات را، نزدیکانشان و بخصوص پسرانشان ساقط کردهاند، نه غریبهها؛ به همین خاطر، یکی از بهترین روشهای سقوط این پرسنالیتیها، تقویت این حسِ ترس در نزدیکان و خویشان آنهاست که روزی این چاقو، دستهاش را خواهد برید و نباید گذاشت که چاقو، موقع برگشت به سمت خودیها، در نیامِ اخلاق و مذهب و. پنهان بشود، باید عریان بماند و برّان، آنقدر که برقِ تیزیاش، سوی چشمان دوستانش را بِبَرد و زهرهشان را بترکاند.
دکتر روح الله صدیق/روانشناس