پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سینمای کشور همواره با فراز و نشیب های بسیاری مواجه بوده است. سینماگران متعهد و انقلابی، همواره در صدد به وجود آوردن سینمائی متناسب با هویت فرهنگی و اسلامی بوده اند. از این رو این دسته از هنرمندان کوشش نمودند هنر سینما را در خدمت مفاهیم اصیل ارزشی و دینی بکار گیرند.
بدین منظور مدتها مفاهیمی چون سینمای معناگرا یا همان سینمائی قدسی و دینی برای به تصویر کشیدن مضامین دینی و ارزشی با استفاده از قصه های قرآنی و روایت اسلامی، موضوع بحث و نظر مجامع و محافل هنری بوده است.
اینک با گذشت سه دهه از عمر پر برکت انقلاب اسلامی خوش بختانه درخت پر بار اندیشه و تفکر هنر ارزشی و معنوی به مدد تلاش های ارزنده هنرمندان فرهیخته و متعهد عرصه سینما به ثمر نشسته است. تولید آثار فاخر و با ارزشی همچون ابراهیم خلیل الله، مردان آنجلس، امام علی(ع)، مریم مقدس، تنهاترین سردار، ولایت عشق، یوسف پیامبر و... شاهدی بر این ادعا است.
فیلم سینمائی ملک سلیمان نبی(ع) نیز از جمله آثار با ارزشی است که بر گرفته از داستان زیبای یکی از پیامبران خدا ـ حضرت سلیمان(ع) ـ می باشد که در آیاتی از قرآن کریم به آن اشاره شده است.
شهریار بحرانی سازنده این فیلم با پشت سر گذاشتن تجربه ساخت فیلم مریم مقدس، این بار با به کارگیری از قابلیت های تکنولوژی های نوین در صنعت سینما و خلق صحنه هائی جذاب و حیرت انگیز توانست ضمن توجه به سلیقه مخاطب امروزی خود، اثری متفاوت و منحصر به فرد به دنیای سینمای کشور عرضه کند.
کارگردان فیلم ملک سلیمان(ع) با شناخت کامل به ذائقه مخاطبین داخلی و خارجی تلاش نمود با استفاده از تکنیک های جهانی فیلم سازی و انتخاب داستانی با مفاهیم عمیق دینی راهی برای نفوذ در فضای بیکران سینمائی جهان بگشاید.
اما ملک سلیمان(ع) با تمامی جذابیت های بصری و صوتی، از نارسائی هائی در فیلم نامه برخوردار است که به نظر می رسد نویسنده و کارگردان به جهت توجه بیش اندازه به ساختار تصویری، از پرداختن به برخی مسائل آن غافل شده است.
به عنوان مثال فیلم در شخصیت پردازی برخی کاراکترها موفق نبوده است. برخی از شخصیت های فیلم برای مخاطب ناشناس و مجهول باقی می مانند. همچنین در معرفی ابعاد معنوی پیامبر الهی و وجه شاخص و برجسته حضرت سلیمان(ع) به عنوان بنده برگزیده الهی به خوبی پرداخت نشده است. به نظر می رسد کارگردان با علم بر اینکه مخاطبش حضرت سلیمان(ع) را به خوبی می شناسد، نیازی به معرفی همه ابعاد شخصیتی و زندگی او ندیده و بسیار موجز و کوتاه به آن اشاره کرده است. البته باید اذعان داشت، بحرانی در انتقال مفهوم دینی نهفته در فیلم که همان تقویت ایمان، ولایتمداری و مبارزه با شیطان درون است، سربلند بیرون آمده است.
در آیات متعددی از قرآن کریم به داستان زندگی حضرت سلیمان(ع) اشاره شده است. سراسر زندگی این پیامبر الهی لبریز از حکمت های پند آموزی است که با توجه به جذابیت های آن، می تواند سوژه مناسبی برای ساخت فیلم بلند سینمائی باشد که به صورت سریالی در سینماهای کشور اکران شود که اگر چنین اتفاقی مبارکی در عرصه سینمائی کشور رخ دهد، می توان امید آن داشت که آشتی مردم با سینما فراهم گردد.
در هر صورت فیلم ملک سلیمان نبی(ع) به جهت ساختاری هنرمندانه، متناسب با استانداردهای جهانی فیلم سازی در انتقال مضامین دینی، نقطه آغاز تحولی بنیادین در سینمای کشور محسوب می گردد که امیدواریم ادامه یابد.