حسرت به روز وصال شهریار رسید؛ محمدرضا طاهری شاعر و نویسنده متخلص به «حسرت» و از شاگردان استاد شهریار، در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، سیدمحمدرضا طاهری متخلص به «حسرت» متولد ۱۳۲۵ تبریز از شاگردان مرحوم استاد محمدحسین شهریار بود که روز سه‌شنبه (۱۵ آبان) درگذشت.
«حسرت» در طول زندگی خود پیوسته با شاعران مطرح و هم دوره خود نظیر مرحوم استاد محمد قهرمان، مرحوم استاد حسین آهی، زنده‌یاد استاد هوشنگ ابتهاج و استاد شفیعی کدکنی همنشین و مانوس بودن
از محمدرضا طاهری آثاری از جمله تصحیح تذکره هفت اقلیم و تصحیح دیوان‌هایی نظیری نیشابوری، شاپور تهرانی و آتشکده به جا مانده است.
روایت علی اصغر شعر دوست؛ حسرت که بود؟
علی اصغر شعردوست؛ نویسنده و محقق تبریزی در رابطه با استاد طاهری گفت: وی در فروردین ۱۳۲۵ شمسی در محله ششگلان تبریز دیده به جهان گشود در همان ایام خردسالی به همراه خانواده به تهران عزیمت کرده و از همان موقع ساکن تهران هستند.
وی ادامه داد: ایشان تا مقطع دیپلم نظام قدیم به تحصیلات خود ادامه داده اند و از دوران نوجوانی به ادبیات و شعر علاقه داشتند تا با استاد محمد علی فتی آشنا شدند و ایشان او را به انجمن ادبی ناصح به سرپرستی استاد محمد علی ناصح که بزرگترین انجمن ادبی در ایران بود معرفی کردند، در آنجا بود که رفته رفته با شعر بیشتر آشنا شدند و از آن زمان شعر یکی از دغدغه‌های اصلی او بود.
شعردوست اضافه کرد: از همان زمان مطالعات و تحقیقات ادبی و شعر گفتن را شروع کردند استادانی که مستقیما حق استادی به گردن ایشان دارند و راهنمای ایشان بودند مرحوم استاد محمد علی فتی و مرحوم استاد محمد علی ناصح بودند؛ از ابتدای جوانی تا وقتی که توان کسب و کار داشتند به شغل فرش فروشی مشغول بوده اند.
وی ادامه داد: پدر ایشان مرحوم حجت الاسلام حاج سید اسماعیل طاهری از روحانیون با تقوا و با ارزش بودند که در سال ۱۳۷۹ شمسی در اثر کهولت سن و بیماری دار فانی را وداع گفتند.
شعردوست اضافه کرد: ایشان از دوران نوجوانی به تبع رشد در خانواده مذهبی و هیئتی همزمان در کنار شعر و شاعری مداحی را نیز شروع کردند و وارد عالم مدح و مرثیه شدند و از همان ابتدا به خاطر صدای خوش و گیرا و همچنین استفاده از اشعار فاخر مورد توجه همگان علی الخصوص اساتید فن قرار گرفتند و خیلی زود در عالم مدح و مرثیه تبدیل به چهره‌ای شاخص شدند استاد طاهری در قالب‌های مختلف از جمله غزل، قصیده، مثنوی نیمایی اشعاری زیبا سروده اند که همه آنها در کتاب چاپ خواهد شد.
وی با اشاره به برخی از تالیفات آن مرحوم اذعان داشت: تصحیح تذکره هفت اقلیم امین احمد رازی که سالهاست مورد استفاده اساتید و دانشجویان دانشگاه ادبیات قرار گرفته؛ تصحیح دیوان نظیری نیشابوری؛ تصحیح دیوان شاپور تهرانی؛ تصحیح دیوان آتشکده حجت الاسلام نیر تبریزی که اشعار آئینی است که در حال حاضر صحیح‌ترین نسخه این مجموعه است.
شعردوست اضافه کرد: شادروان طاهری از دوستان نزدیک و معاصر استاد شهریار که حشر و نشر بسیاری باهم داشتند؛ همچنین میتوان به اساتید زیر اشاره کرد:
مرحوم حسین منزوی و مرحوم عمران صلاحی که آن زمان استاد طاهری در کنارشان در محافل ادبی به سه تفنگدار مشهور بودند؛ همچنین اساتیدی همچون مرحوم جواد آذر محمد گلبن قدسی خراسانی کمال، خراسانی مرحوم صاحبکار، مرحوم سیمین بهبهانی مرحوم حسین آهی استاد شفیعی کدکنی و تنی چند از اساتید و بزرگان یکی از اساتیدی که خیلی با ایشان رفاقت داشت مرحوم استاد محمد قهرمان بود که از غزل سرایان برجسته و کم نظیر ایران بود تا حدی که در بین اهل فن به صائب زمان مشهور بود، استاد محمد قهرمان هر وقت از مشهد به تهران سفر میکرد فقط در منزل استاد طاهری اقامت داشت و علاقه شدیدی به ایشان داشتند تا حدی که بار‌ها فرموده بودند: حسرت جان یکی از افتخارات زندگی من آشنا شدن با شما بود.
دیدار آخر با شهریار
شعردوست ادامه داد: در کنار همه این بزرگان استاد طاهری از دوران نوجوانی با مرحوم استاد شهریار حشر و نشر داشتند و از وجود این بزرگوار بهره‌ها برده اند یکی از خاطرات جالب ایشان این است که در روز‌های آخر عمر پربرکت استاد شهریار در تبریز و منزل خواهرشان بوده اند که استاد شهریار شخصا تماس گرفته و میفرمایند:
حسرت شنیدم در تبریز هستی من در منزل دخترم هستم حتما به دیدنم بیا که شاید دیگر فرصت نشود و استاد طاهری بی درنگ به دیدار استاد میروند و آن آخرین دیدارشان بود و چند روز بعد استاد شهریار به جوار رحمت حق میشتابند در تهران هم مجلس ختم استاد شهریار توسط استاد طاهری برنامه ریزی و برگزار شد که مجلس بسیار بزرگ و با عظمتی شد.
