کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال تصمیم گرفته تا هواداران استقلال از تماشای دیدار آینده تیم‌شان مقابل چادرملو محروم شوند که این رویکرد از زوایای مختلف عجیب به نظر می‌رسد.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، کمیته انضباطی آرای خود را در خصوص دیدار فولاد خوزستان و استقلال صادر کرد. دیداری که در اهواز و ورزشگاه فولاد آره‌نا برگزار شد و طبیعتاً فولاد میزبان آن بود. در چنین شرایطی کمیته انضباطی به دلیل رفتارهایی که از سوی برخی تماشاگران رقم خورده، اقدام به صدور آرای عجیبی برای محروم کردن تماشاگران دو تیم کرده است. تصمیمی که زشتی‌های خاص خودش را به دنبال دارد که می‌توان از زوایای مختلفی به آن پرداخت.
فوتبال با وجود تمام جنبه‌های ورزشی از جمله برد، باخت، قهرمانی و امتیازهایی نظیر آن، یک نکته مهم دارد. اینکه فوتبال پدیده‌ای برای سرگرمی و اوقات خوش جامعه است و در جوامع مختلفی تماشای فوتبال یک بخشی از سرگرمی‌های فردی و خانوادگی محسوب می‌شود. برای همین منظور اکثر مسابقات داخلی کشورهای مختلف در روزهای تعطیل برگزار می‌شود که تماشاگران بتوانند با خیال آسوده‌تری بازی تیم محبوب‌شان را از نزدیک تماشا کنند. موضوعی که در کنار سرگرمی برای جامعه، جنبه درآمدزایی برای باشگاه‌ها را نیز دارد و به چرخه اقتصادی باشگاه کمک می‌کند.
حالا با این توضیح به سراغ آرای کمیته انضباطی برای محروم کردن تماشاگران می‌رویم که این بار در خصوص دیدار فولاد خوزستان و استقلال نمود بیشتری هم پیدا کرده است. اول از همه مصداق کمیته انضباطی برای محروم کردن تماشاگران چیست؟ کمیته انضباطی با چه حکمی و بنا با چه استدلالی تماشاگران بسیار زیادی را از تماشای دیدار تیم‌شان و یک باشگاه را از درآمدهای اقتصادی‌اش محروم می‌کند؟ هم اکنون کمیته انضباطی تصمیم گرفته ظرفیت تماشاگران فولاد خوزستان در اولین بازی خانگی تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کند و فقط با حضور تماشاگران زن باشد. حال اینکه چرا تصمیم گرفته شده باوجود محروم کردن تماشاگران مرد، زن‌ها نیز فقط در ۵۰ درصد ورزشگاه سهم داشته باشند، خود ابهام بزرگی است.
در بخش دیگری از رأی کمیته انضباطی آمده است که محرومیت تعلیقی استقلال در اولین بازی لیگ به دلیل تخلف تماشاگران این تیم در بازی خارج از خانه مقابل فولاد، اجرایی شود. سؤال اینجاست که مصداق این رأی چیست؟ تماشاگران منتسب به استقلال در یک بازی خارج از خانه خطایی را مرتکب شده‌اند، چگونه کمیته انضباطی به این نتیجه رسیده که استقلال نتواند در اولین بازی خود، از تماشاگرانش استفاده کند؟ آیا انتساب یک یا چند هوادار به تیمی خاص، معیار مشخصی دارد یا صرفاً چون خطا از یک ناحیه ورزشگاه رقم خورده، کمیته انضباطی به این نتیجه می‌رسد که متخلفان منتسب به آن تیم بوده‌اند؟
باوجود تمام این ابهامات، در رأی کمیته انضباطی مشخص نشده بود که استقلال از حضور تماشاگرانش در کدام بازی محروم است؟ چراکه در رأی نوشته شده در اولین بازی لیگ که مشخصاً اولین بازی پیش‌روی استقلال در لیگ برتر مقابل چادرملوی اردکان است که پنجشنبه، ۶ دی‌ماه خارج از خانه برگزار می‌شود و اولین بازی خانگی استقلال مقابل سپاهان خواهد بود که ۱۳ دی‌ماه برگزار خواهد شد. این ابهام ابوالفضل حسن‌زاده را برآن داشت در با سایت فدراسیون فوتبال گفت‌وگویی کند و با تأکید بگوید که استقلال از داشتن هواداران خود در بازی خارج از خانه مقابل چادرملو محروم خواهد بود و بازی با سپاهان با تماشاگر است. ابهام بزرگی که ساعت‌ها یک بلوا را در فضای فوتبالی و رسانه‌ای ایجاد کرد که این محرومیت در دیدار با سپاهان است که طبق قول وزیر دیدار افتتاحیه ورزشگاه آزادی پس از بازسازی خواهد بود.
حالا سؤال اینجاست در صورتی که استقلال در اردکان تماشاگری نداشته باشد که بخواهند به ورزشگاه بروند، محرومیتش چه معنا و مفهومی دارد؟ حالا اگر استقلال در اردکان تماشاگران بی شماری داشته باشد و قرار بوده در بازی با چادرملو بلیت بخرند و به ورزشگاه بروند، طبیعتاً نفع مالی این بازی به سود باشگاه چادرملو بود که حالا از آن بی بهره می‌شود. پس اکنون این جریمه برای باشگاه استقلال اعمال شده یا چادرملو؟ اگر باشگاه چادرملوی روی درآمدهای این بازی از بلیت‌فروشی به هواداران استقلال، جذب اسپانسر در ورزشگاه، بوفه و... حساب کرده باشد، تکلیف آنها چیست؟
تمام این نکات را از یک دریچه بسیار مهم و حائز اهمیت نگاه کنیم. همانطور که ممکن است در یک جمعی، فرد یا افرادی با اقداماتی عامدانه و خرابکارانه نفع جمعی را که شاید خاستگاه یکسانی با آنها نداشته باشند، به هم بزنند، این اقدام می‌تواند در خصوص تیم‌های فوتبال نیز شکل بگیرد. فرد یا افرادی از تیم یا تیم‌های رقیب اقدامی انجام بدهند که نفع رقیب‌شان به خطر بیافتد و منجر به محرومیت تماشاگران شود. از سوی دیگر حتی اگر فرد یا افرادی که خطا کرده‌اند، مطمئناً منتسب به تیم خاصی باشند، چرا قابل شناسایی و محرومیت نیستند؟
مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال که بیش از یک دهه از حضورش به عنوان فردی تصمیم گیرنده در جایگاه‌های مختلف در فوتبال ایران می‌گذرد ادعاهایی را کرده که در چنین شرایطی قابل مطالبه است. او که پیش از پرونده مارک ویلموتس و تصدی دوباره فدراسیون فوتبال هنوز دچار عارضه قلبی نشده بود که استعفا دهد و دوره اول ریاستش در فدراسیون فوتبال را پشت سر می‌گذاشت، ۱۹ خردادماه ۱۳۹۸ در یک نشست خبری گفت: «اگر ورزشگاه‌های ما در سال آینده به بلیت فروشی الکترونیکی و دوربین مدار بسته مجهز نشوند و ضمانتی برای برگزاری امن بازی وجود ندارد، بازی‌ها را برگزار نمی‌کنیم.»
رئیس فدراسیون فوتبال با صراحت تمام به این موضوع اشاره کرد که داشتن زیرساخت فروش بلیت به صورت الکترونیک با کد ملی و همچنین داشتن دوربین‌های چهره‌زن برای شناسایی تماشاگران متخلف از الزامات برگزاری مسابقات است. این سخن هم برای یکی دو روز اخیر و مربوط به این فصل و فصل گذشته نیست. مربوط به دوره نخست ریاست تاج در سال ۹۸ است و در آن برهه زمانی، مهدی تاج چندین بار روی این موضوع تأکید داشت. با این حال پس از معجزه‌ای که برای تاج رخ داد و دیگر مشکلی قلبی برای اداره فوتبال ایران نداشت و دوباره به ریاست فدراسیون فوتبال رسید، بازهم بارها به این موضوع اشاره کرد. به طور مثال ۲۶ تیر ۱۴۰۲ در گفت‌وگویی اظهار داشت: «بحث دوربین چهره زن در ورزشگاه آزادی در حال انجام است و خیلی از ورزشگاه‌ها مثل گل گهر و سپاهان در حال انجام چنین کاری هستند.» او بار دیگر ۱۰ مردادماه ۱۴۰۳ این صحبت‌ها را تکرار کرد و گفت: «دوربین‌های چهره‌زن، بلیت‌فروشی الکترونیک و... از مهم‌ترین تجهیزات ورزشگاه‌هاست تا هر تماشاگری روی صندلی مخصوص خود بنشیند.»
این مورد و اصرار مهدی تاج برای نصب دوربین‌های چهره‌زن و حتی فراتر رفتن در این ماجرا که «اگر ضمانتی برای برگزاری امن بازی وجود نداشته باشد، بازی‌ها را برگزار نمی‌کنیم» یعنی خطای فردی نباید تبدیل به قطع شدن نفع جمعی شود. در چنین شرایطی مانند تمام دنیا این فرد خاطی است که باید جریمه و احیاناً محروم شود. طبیعتاً محرومیت جمعی و از بین بردن درآمد یک باشگاه، اقدام زشت فدراسیون فوتبال علیه فوتبال و یک دشمنی آشکار با این پدیده است. آیا کوتاهی فدراسیون فوتبال و ناتوانی در استانداردسازی ورزشگاه‌ها باوجود تشکیل کمیته‌ها و کارگروه‌های عریض و طویل در این فدراسیون، باید منجر به از بین رفتن جذابیت فوتبال و درآمدهای یک باشگاه شود؟
چرا کمیته انضباطی وقتی خطایی از سوی فرد یا افرادی در یک بازی فوتبال سر می‌زند، یک بار اقدام به جریمه و محرومیت مدیران و مسئولان مرتبط در فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ نمی‌کند؟ مگر نه اینکه این کمیته به عنوان رکن قضایی باید استقلال داشته باشد؟ پس چرا یک بار مهدی تاج را بابت وعده و عیدهای پوچی که در این زمینه داده و از سال ۹۸ تا امروز بارها تکرار شده، بازخواست نکرده است؟ حالا چرا تماشاگران استقلال، پرسپولیس، سپاهان، فولاد، ملوان و هر تیم دیگری باید بابت اشتباه فرد یا افرادی و کوتاهی مسئول یا مسئولانی در انجام وظایف خود محروم شوند؟ فدراسیون فوتبالی که حتی در انشای صحیح یک رأی انضباطی ناتوان است، با چه توان و معیاری، چنین تصمیماتی را علیه فوتبال می‌گیرد؟
حاشیه سازی! 