ماجرای ترور نافرجام حجت الاسلام رازینی در سال ۱۳۷۷/ سه گزینه ترور گروه مهدویت چه کسانی بودند؟

به گزارش سرویس سیاسی تابناک،  شهید رازینی ریاست دادگاه های ویژه رسیدگی به تخلفات جنگ، ریاست کل دادگستری تهران (در دور دوم ریاست آیت الله محمد یزدی)، ریاست دیوان عدالت اداری (دور دوم ریاست آیت‌الله هاشمی شاهرودی)، ریاست سازمان قضایی نیروهای مسلح و ریاست دانشکده علوم قضایی به خدمت پرداخت.

این چهره پرسابقه قضایی، پیش از این دادستان انقلاب تهران، رئیس سازمان قضایی نیرو‌های مسلح،  نماینده استان همدان در دوره چهارم مجلس خبرگان رهبری (۱۳۸۵–۱۳۹۵)، رئیس دادگاه ویژه روحانیت از ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۱ و معاون حقوقی رئیس قوه قضائیه بوده است.

اما به بهانه ترور امروز حجت الاسلام رایزینی، مرور پرونده ترور ناموفق وی در سال 1377 قابل تامل خواهد بود:  در دی ماه سال ۱۳۷۷ چند ماه بعد از وقوع قتل های زنجیره ای در کشور و تقابل رسانه ای دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا در آن دوره، حجت‌الاسلام والمسلمین رازینی که در آن هنگام رئیس دادگستری تهران بود، شب ۱۸ ماه رمضان هنگام خروج از محل کارش با نصب بمب آهن ربایی به خودروی حامل وی توسط موتورسواران مورد سوقصد قرار گرفت و به سختی مجروح شد.

مقام معظم رهبری هنگام عیادت از حجت‌الاسلام والمسلمین رازینی در جریان گزارش پزشکی و وضعیت جسمی ایشان قرار گرفتند و ضمن ابراز خرسندی از بهبودی وضعیت عمومی آقای رازینی، صحت و سلامتی هر چه سریعتر ایشان را از درگاه خدای متعال خواستار شدند و فرمودند: این امتحان الهی بود و اینگونه عوارض، نشانه لطف خداست؛ همه‌ی ما در آرزوی شهادتیم. ان‌شاءالله خداوند این را وسیله‌ای برای تقرب بیشتر شما به پروردگار و جلب توجه و لطف پروردگار قرار بدهد. حجت‌الاسلام والمسلمین رازینی گفت: ما پیرو مکتب «والله ان قطعتموا یمینی» هستیم، امیدواریم که این کسالت، به انجام وظیفه در راه دفاع از اسلام و ولایت، لطمه نزند."

رهبر گروه مهدویت، سیدمحمد حسینی میلانی، که خود را روحانی معرفی می‌کرد، در منطقه دولت‌آباد جنوب تهران فعالیت داشت و ادعا می‌کرد با امام زمان(عج)  در ارتباط است. او همچنین مدعی بود که سید خراسانی است.

گروه مهدویت در سال ۱۳۸۰ به اتهام سوءقصد به علی رازینی، رئیس کل دادگستری وقت استان تهران، محاکمه شدند. به گزارش روزنامه جام جم، این گروه پس از افزایش نفوذ میلانی در منطقه، شروع به جمع‌آوری اسلحه  کرد و در نهایت به اقدامات تروریستی روی آورد. اولین اقدام تروریستی آن‌ها در دی‌ماه ۱۳۷۷ صورت گرفت که طی آن حجت الاسلام علی رازینی هدف قرار گرفت،.

اعضای این گروه، که ۲۶ نفر بودند، دستگیر و محاکمه شدند. میلانی و هوادارانش در ابتدا اتهامات را نپذیرفتند و دادگاه‌های متعددی تشکیل شد که در آن‌ها سخنان متهمان متناقض بود. سیدمحمد حسینی میلانی در نهایت به دلیل نارسایی قلبی در بیمارستان فوت کرد. 

حجت الاسلام رایزینی خود این ترور نافرجام را چنین روایت کرده است: 

"گروهی بودند که اسمشان را گروه مهدویت گذاشته بودند و رهبری آن گروه با نوه آیت‌الله میلانی بود. ایشان جمعی را گرد هم آورده بود و ابتدا هدفشان این بود که برخی را برای اینکه زمینه ظهور مهیا شود باید با اینها برخورد شود ولی بعدها نظرشان عوض شده بود و مرحوم هاشمی، آیت‌الله یزدی و بنده را  مشخص کرده بودند و معتقد بودند که ما مانع ظهور حضرت هستیم!(می‌خندد)شب 18 ماه رمضان بود بنده از دادگستری خارج شدم که بروم منزل، عوامل ترور هم که با موتور در نزدیکی دادگستری منتظر من بودند، بمب آهن‌ربایی را به ماشین بنده چسباندند که منفجر شد ولی قسمت این بود که بنده از دنیا نروم و مجروح شوم.پس از دستگیری عوامل ترور بنده، نوه آیت‌الله میلانی و عامل ترور من به اعدام محکوم شدند که گروهی از علما معتقد بودند که ترور شخصی از بیت‌ آیت‌الله میلانی در تاریخ وجهه خوبی باقی نمی‌گذارد و پیشنهاد عفو این فرد را دادند که موافقت شد و به جای اعدام به آنها حبس‌های سنگین دادند که پس از چند سال آقای میلانی به دلیل بیماری سکته و فوت کرد و عامل ترور بنده نیز که به بهانه مرخصی از زندان آزاد شده بود فرار کرد و نتوانستند او را دستگیر کنند."

گفتنی است غلامرضا عاملی، که به عنوان نفر دوم پرونده مهدویت شناخته می‌شد، در ابتدا به همراه میلانی به اعدام محکوم شد. به گزارش نشریات ایران، عاملی عینک‌ساز بود. در اواخر بهار ۱۳۸۲، خبری در روزنامه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه اعضای گروه مهدویت یکی از اعضای سابق خود را ترور کرده‌اند. این خبر تعجب‌برانگیز بود، زیرا پیش‌از این تصور می‌شد که تمام اعضای گروه دستگیر شده‌اند. اما به نظر می‌رسید گروه جدیدی تحت سرپرستی فردی به نام منشی‌زادگان، که در خارج از کشور زندگی می‌کرد، تشکیل شده بود و ارتباطی با گروه قبلی نداشت.

چند سال بعد، در سال ۲۰۰۶، غلامرضا عاملی به کانادا گریخت؛  او درخواست پناهندگی از دولت کانادا ارائه کرد، اما دولت کانادا حضور او را برای امنیت کشور خطرناک دانست و درخواست استرداد او به ایران را مطرح کرد.