
چند سالی است که ما مردم مسلمان ایران مقارنت دو مناسبت را که هردو مهم ،ریشه دار،اثر گذار ،پرمعنویت وماندگار است تجربه میکنیم
الف: تحویل سال
مناسبتی که با هنگامه بهار طبیعت، مقارن است و باخود درسها وبشارتها دارد،در فصل بهار دو اتفاق مهم روی میدهدزمین مرده، زنده میشود و گیاهان و درختان سر از خواب بر میدارند و با پوشینه سبز چشمان آدمی را سرزنده وآرامش میبخشند بقول سعدی شیرین سخن"فرّاشِ بادِ صبا را گفته تا فرشِ زُمُرُّدین بِگُستَرد و دایهٔ ابرِ بهاری را فرموده تا بَناتِ نَبات، در مَهدِ زمین بپرورد. درختان را به خَلعَتِ نوروزی، قبایِ سبز ورق در بر گرفته و اَطفالِ شاخ را به قدومِ موسمِ ربیع، کلاهِ شکوفه بر سر نهاده. عصارهٔ نالی به قدرت او شهدِ فایق شده و تخم خرمایی به تربیتش نخلِ باسق گشته"است،آری بهار فصل و مدرسه آیات آفاق حضرت حق است که تأمل و تفکر در آن انسان را به حیات ابدی رهنمون میکند بهار فصل تغییر و تحول وبازتعریف زندگی است از بهار می آموزیم که جهان که ظرف حیات ماست همواره در حرکت رو به نو است و ما نیز باید اینگونه باشيم بهار تجلی آیه ها و نشانه های هدایت و درک حقیقت است ،بدلالت منصوص آیه شریفه ۱۵ سوره فصلت"سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ"رابطه معناداری ببن آیات آفاقی ونایل شدن به حق و حقیقت است،باری چه زیباست که ذوق و فرهیختگی ایرانیان قبل از اسلام چنین حکیمانه با بهار عجین گشته و در آغاز سال با آهنگ تغییر و تحول معطوف به مقصود شادمانه حرکت میکند و طرحی نو در میاندازد و به مصاف غم و اندوه میرود و بقول لسان الغیب شیرازی:
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم
از بهار میاموزیم نشاط،قدرت وپیشرفت در حرکت و نو شدن است ،بهار هرسال بظاهر تکرار میشود ولی درواقع پیامی نو و رویشی جدید همراه دارد و این نوید برای حیات آدمی است،این نوید را از نفس مسیحایی پیر جماران بخوانیم
مژده ای مُرغ چمن! فصل بهار آمد باز موسم می زدن و، بوس و، کنار آمد باز
وقت پژمُردگی و غمزدگی آخر شد
روز آویختن از دامن یار آمد باز
مُردگیها و فرو ریختگیها بشدند
زندگیها به دو صد نقش و نگار آمد باز
زردی از روی چمن، بار فرابست و برفت گُلبن از پرتو خورشید به بار آمد باز
ساقی و، میکده و، مطرب و، دستافشانی به هوای خم گیسوی نگار آمد باز
گر گُذشتی به در مدرسه، با شیخ بگو:
پی تعلیمِ تو، آن لاله عذار آمد باز
دکّهی زُهد ببندید در این فصل طرب
که به گوش دل ما نغمهی تار آمد باز.
ب:تحویل حال
مناسبت دوم مربوط به فصل رمضان است که در درون خود ماجراها دارد و سرانجامش تحویل حال است که بسی مهمتر است از تحویل سال ،اگر بهار نشان آفاق است رمضان وصال انفس است،رمضان با آداب، مناسک و اسراری که در آن نهفته است سالک را به کوی دوست می برد و میهمان بی واسطه رب العالمین میشود که فرمود الصوم لي و انا اجزی به "تعبیر یگانه درخصوص روزه که من خود پاداش روزه ام،رمضان روزنی است به سوی بهشت تا عبد سالک درپایین ترین سطح هستی که دنیا نامیده میشود افقهای ملکوت را تماشا کند ودر شبهای فنای قدر همه انانیت را به قربانگاه بفرستد وشهد شیرین وصال را بچشد واین دعای تحویل را زمزمه کند« یا مقلب القلوب و الابصار؛ یا مدبر اللیل و النهار؛ یا محول الحول و الاحوال؛ حول حالنا الی احسن الحال »
باری تحویل سال و حال امسال قرین گشته است با أیام شهادت وصی رسول الله ص امیرالمؤمنین علی ع که توسل به او وعمل بوصایای او خاصه در آخرین لحظات حیات نورانیش ضامن حیات عزتمند ما در دنیا و آخرت ماست آنجا که فرمود:
أُوصِيكُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ، وَ أَلَّا تَبْغِيَا الدُّنْيَا وَ إِنْ بَغَتْكُمَا، وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَيْءٍ مِنْهَا زُوِيَ عَنْكُمَا، وَ قُولَا بِالْحَقِّ، وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ، وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً. أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي بِتَقْوَى اللَّهِ، وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ، وَ صَلَاحِ ذَاتِ بَيْنِكُمْ، فَإِنِّي سَمِعْتُ جَدَّكُمَا (صلی الله علیه وآله) يَقُولُ: صَلَاحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّيَامِ.(نامه۴۷ نهج البلاغه)
شما را به ترس از خدا وصيت مى كنم و وصيت مى كنم كه در طلب دنيا مباشيد، هر چند، دنيا شما را طلب كند، بر هر چه دنيايى است و آن را به دست نمى آوريد يا از دست مى دهيد، اندوه مخوريد. سخن حق بگوييد و براى پاداش آخرت كار كنيد. ظالم را دشمن و مظلوم را ياور باشيد.
شما دو تن و همه فرزندان و خاندانم را و هر كس را كه اين نوشته به او مى رسد، به ترس از خدا و انتظام كارها و آشتى با يكديگر سفارش مى كنم. كه از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) شنيدم كه مى گفت: آشتى با يكديگر برتر است از يك سال نماز و روزه،والسلام
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.