۳ میلیارد و ۲۴۰ میلیون دلار تجهیزات از آبادان خارج کردیم/روایت ۲۸۵ گمنام صنعت نفت

این روز‌ها اخبار متفاوتی از گوشه و کنار خاورمیانه به گوش می‌رسد که به جرات می‌توان گفت نام ایران در صدر آن قرار دارد، اخباری زیر سایه نام جنگ؛ نامی که بی شک برای ایران تازگی ندارد و گشتی بین اوراق تاریخ معاصر این مرز و بوم نشان از رشادت‌هایی دارد بی نظیر. در همین راستا، روز‌های دور جنگ تحمیلی و نقش صنعت نفت در آن روز‌ها را به روایت نشستیم. 

به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، دکتر «موسی سوری»، از مدیران ارشد ادوار صنعت نفت کشور و مدرس دانشگاه خوارزمی و صنعت نفت، در ایام جنگ تحمیلی به عنوان رئیس کمیته ضربت و مبارزه با آتش‌سوزی پالایشگاه نفت آبادان و همچنین رئیس ستاد تخلیه انبار کالا و تجهیزات صنعت نفت کشور در خلال فعالیت موثر در صنعت نفت مشغول خدمت بوده است.

برای نخستین بار پای روایت گری وی از روز‌های بمباران پالایشگاه آبادان در روز‌های نخست جنگ تحمیلی و همچنین ادامه حفاظت از این صنعت عظیم در طول دفاع مقدس نشستیم؛ صنعتی که بقای آن را شرافت جوانمردان صنعت نفت کشور طی ادوار مختلف تضمین کرده است.

بخش نخست این گفت‌و‌گو با عنوان «نبض نفت زیر آتش بعث/روایتی نو از روز‌های بمباران پالایشگاه آبادان+فیلم» منتشر شد. بخش بعدی این گفت‌و‌گو را در ادامه می‌خوانید:

چه میزان تجهیزات نفتی در آبادان وجود داشت؟

پس از ۵-۴ ماه که انسجام بیشتر شد؛ یک مرتبه در روز‌های ابتدایی اسفند گروهی با حضور در آبادان گزارشی مبنی بر ارزش گذاری دارایی‌های صنعت نفت در آبادان تهیه کرده و در اختیار سرپرست وزارت نفت که پس از اسارت شهید تندگویان در اختیار آقای «لوح» بود، قرار دادند. طبق این گزارش ارزش کالا و تجهیزات صنعت نفت در آن دوره ۳.۵ تا ۳.۷ میلیارد دلار ارزیابی شد که البته این دارایی مربوط به کل مناطق نفتخیز کشور بود. 

پس از تهیه این گزارش جلسه‌ای با حضور شریفی، نماینده نخست وزیری وقت، سرپرست وزارت نفت و دو نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی (رشیدیان و کیاوش) در ساختمان نخست وزیری، تشکیل شد. در این جلسه به اهمیت تجهیزات صنعت نفت در آبادان که انگلیسی، آمریکایی و ... بود و عملا حیات و تداوم این صنعت را تامین می‌کرد، پرداختند.

 برخی کشتی‌های تجاری ما در بنادر غرق شده بود و عراقی‌ها از فاصله حدود ۵۰۰ متری، کشتی‌های ما را هدف قرار می‌دادند. در این جلسه حکمی را برای من به عنوان رئیس کمیته ضربت و مبارزه با آتش‌سوزی پالایشگاه نفت آبادان و همچنین رئیس ستاد تخلیه انبار کالا و تجهیزات صنعت نفت کشور، صادر کردند.

نقش صنعت نفت در ایام حصر آبادان را توضیح دهید ... 

در این دوران یک سازماندهی بی نظیر در صنعت نفت شکل گرفت. برخی در حال حفظ پالایشگاه آبادان بودند، برخی دیگر در حال تامین سوخت مورد نیاز کشور و جبهه از این پالایشگاه. در این میان بخشی‌هایی از شهر نیز توسط مدیران نفتی اداره می‌شد، فرماندار، نفتی، معاون فرماندار، نفتی، ساماندهنده نیرو‌های نظامی از شهرستان‌ها و اعزام شان به جبهه ها، توسط صنعت نفتی‌ها انجام می‌شد چرا که اطلاعات خوبی از برنامه ریزی و سازماندهی داشتند.‌

نمی‌خواهم زحمات دیگران را انکار کنم، اما صنعت نفت نقش کاملا مسلط، کلیدی و محوری در مقاومت آبادان، عدم سقوط آبادان و پالایشگاه آن و تامین سوخت و نیاز‌های جبهه ایفا کرد. حتی بسیاری از اقلام مصرفی جبهه، محل اسکان نیروها، کولر و ... را صنعت نفت تامین می‌کرد. 

ستاد تخلیه انبار‌های آبادان در طول ۷ سال و نیم جنگ ۱۲۱ هزار تن کالا و تجهیزات صنعت نفت و گاز کشور را از آبادان خارج کرد که ارزش دفتری آن در آن دوره ۳ میلیارد و ۲۴۰ میلیون دلار است.

چرا در آن ایام سخت، کارکنان پالایشگاه آن را ترک نکردند؟

۲۸۵ نفری که در پالایشگاه آبادان فعالیت داشتند و از تجهیزات کل صنعت نفت صیانت کردند، یک خسته نباشید، رتبه یا اضافه کاری دریافت نکردند. در حالی که بعضی هاشان قطع عضو یا شهید شدند. 

علت این مشارکت فداکارانه بی چشم داشت، احساس و نگرشی بود که آنها داشتند. احساس تعلق خاطر به صنعت نفت و کشور می‌کردند. اما نکته مهمی که باعث تداوم این احساسات در نیرو‌های صنعت نفت می‌شد، توجه و حمایت مدیریت بود که مشهود بود. مدیران در میدان حضور فیزیکی داشتند.

ادامه این گفت‌و‌گو با در فیلم زیر می‌بینید: