مسئولیت مشترک مدیران و شهروندان/ آنچه که در پویش نه به تصادف مغفول ماند!
مطلب ارسالی از سوی امیرهادی تخشید؛ دانشجوی جامعه‌شناسی برای تابناک، ضمن اشاره به اهمیت پویش نه به تصادفات، اما از زاویه ای دیگر نیز موضوع را مورد بررسی قرار می دهد.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، یادداشت این دانشجوی جامعه شناسی تقدیم حضور می شود.
« آخرین آمار سالیانه که در این باره به شکل رسمی انتشار یافته است، مربوط به کشته‌شدگان و مصدومان تصادفات رانندگی در هفت ماه اول سال ۱۴۰۳ است. در این بازه زمانی ۱۱ هزار و ۸۷۳ نفر در تصادفات رانندگی جان باخته‌اند و ۲۳۸ هزار و ۳۸۴ نفر، تعداد مصدومان این سوانح است. طبق تخمین سازمان جهانی بهداشت، تعداد فوتی‌های ناشی از سوانح رانندگی در ایران ۲۰/۶ نفر در هر ۱۰۰ هزار تصادف است که بنا بر این آمار، ایران سی و هفتمین کشور پر سانحه در میان ۱۸۸ کشوری است که در این گزارش اطلاعات آنان وجود دارد. همچنین در آخرین گزارش داده شده از سوانح رانندگی در تعطیلات نوروزی ۱۴۰۴، رئیس پلیس راهور فراجا اعلام کرد که: «در بازه ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ تا ۱۴ فروردین ۱۴۰۴ مجموعاً ۹۷ هزار و ۱۴۴ فقره تصادف در سطح جاده‌های کشور به ثبت رسیده است که ۶۹۸ فقره تصادف فوتی داشتیم که در مجموع ۸۳۸ نفر از هموطنان جان خود را از دست داده‌اند». این آمارها همگی حاکی از وضعیت نابسامان و نامطلوب تصادفات جاده‌ای و حوادث ناشی از آن در کشور است.
این شرایط واکنش‌های بسیاری را از سوی گروه‌های مختلف و فعالان مدنی و همچنین سیاسی را هر ساله بر می‌انگیزد. نکته قابل توجه در خصوص این واکنش‌های شیوه تبیین و مواجهه با این مسئله توسط نیروهای مدنی و سیاسی است. در واقع پرسش اساسی می‌تواند این مسئله باشد که این حجم از تصادفات رانندگی به چه علت در کشور رخ داده است و تا چه حد باید آن را ناشی از فرهنگ رانندگی پرخطر دانست و تا چه حد آن را باید با ارجاع به مسائل زیرساختی از جمله شرایط جاده‌ها و کیفیت ماشین‌ها دانست.
در این باره طبعا نیاز به پژوهش‌های فراوان و دقیق علمی است تا بتوان این حجم از تصادفات و سوانح را تبیین و علت‌یابی کرد؛ با این وجود اما پرسش مهم آن است که چرا اکثریت قریب به اتفاق واکنش‌های فعالان مدنی و سیاسی نسبت به مسئله سوانح رانندگی ارجاع همیشگی این سوانح به فرهنگ رانندگی پرخطر شهروندان است که از مقامات مهم سیاسی، تا گزارشات خبری صداوسیما و همچنین فرسته‌های‌های تلگرامی اندیشمندان حوزه عمومی، همگی بالاتفاق بدین شکل مسئله راتوضیح می‌دهند.
مردم چه می گویند؟
تمام این نه هایی که فقط روی پارچه نوشتید و واقعا خیلی زحمت کشیدید در مورد خود جاده هایی که ایمنی ندارند و مثل گندمزار گویی شخم زده شده است به خودروهای بی کیفیت و پلیسی که فقط جریمه میکند مثل خیلی از شعارهای تو خالی و بدون عمل فقط یک نوع فرافکنی است و مشکلی را حل نمی کند 
جاده مشکل دارن خودرو ها مشکل دارن و راننده ها یکسریشون مشکل روانی دارن که پلیس مقصر هست چرا موقع دادن گواهینامه تست روانی گرفته نمیشه نمونش خودم تو مسیر چهار بانده در باند دوم با سرعت مجاز حرکت میکردم یک خودرو با سرعت حدود ۱۵۰ به بالا از سمت راست من رد شد در صورتی که دو باند سمت چپ من باز بود بستن کمربند در اتوبوس هم باید اجباری شود تا آمار مرگ و میر مسافران اتوبوسها هم کم شود. سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.