در چرخه سال ۲۰۲۵ که به تازگی در دسترس قرار گرفته، یک سؤال بیپاسخ مانده است؛ اگر محمدرضا شاکری که صرفاً با فینالیست شدن در مسابقهای چون انتخابی جام تختی، ملیپوش ۷۴ کیلوگرم آسیایی شد، چطور حالا وزنش مناسب ۷۰ کیلوگرم است و چرا بعد از جراحی سنگین کتف به مسابقه سنگینی چون آسیایی رفت؟
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، مسابقات جهانی ۲۰۲۵ دهه سوم شهریور ماه در کرواسی برگزار میشود. هنوز معلوم نیست که روسها تا آن زمان امتیازشان در رنک پایانی لحاظ خواهد شد یا نه؛ این مسئله تأثیر زیادی بر کار دیگر مدعیان از جمله ایرانی دارد که معمولاً در تاریخ کشتیاش، بهترین نتایج را در جهانیهای بعد از المپیک گرفته است.
بعد از اتمام مسابقات قهرمانی آسیا، ادامه مسیر چرخه ۲۰۲۵ و آنهایی که از این قطار خارج شده و آنهایی که همچنان ماندهاند، از سوی فدراسیون کشتی اعلام شد. در زیر نگاهی خواهیم داشت بر تصمیماتی که برای کشتی آزاد در سال ۲۰۲۵ اتخاذ شده است.
ناامیدی از والیزاده و بازگشت دوباره به مومنی
هرچند تا پیش از مسابقات قهرمانی آسیا به نظر میرسید میلاد والیزاده از بیشترین شانس برای ملیپوش شدن در ۵۷ کیلو برخوردار است، اما حالا نگاهها از او برگشته و بار دیگر این علی مومنی است که میتواند با قهرمانی در جام تختی، ملیپوش شود. والیزاده سال ۲۰۲۳ ملیپوش ایران در مسابقات جهانی بلگراد شد، اولین مسابقه گزینشی المپیک، که آنجا ناکام بود و البته بعد از او، احمد جوان و علیرضا سرلک به دو مسابقه گزینشی آسیایی و جهانی رفتند و هر دو هم از کسب سهمیه بازماندند.
در نهایت اتحادیه جهانی کشتی، دقیقه نود، سهمیه اضافه خود را به سرلک داد که او دیر به فرانسه رسید و نتوانست در وزنکشی شرکت کند تا کشتی آزاد ایران همچنان با ۵ کشتیگیر و سهمیه ناقص در المپیک حضور داشته باشد. حالا علی مومنی که از مسابقات قهرمان کشوری معاف بود و در تورنمنت رنکدار آلبانی طلا گرفت، حتی اگر قهرمان جام تختی هم نشود، همراه با قهرمان جام تختی احتمالاً به تورنمنت بینالمللی میرود و اگر بهتر نتیجه بگیرد، ملیپوش خواهد شد.
انتخاب زودهنگام جوان به ضررش تمام نمیشود؟
احمد جوان که همیشه در یک قدمی تیم ملی، دوبنده ۵۷ کیلوگرم را از دست میداد حالا در وزن بالاتر ملیپوش شده و معاف از شرکت در جام تختی است. او طلای تورنمنت رنکدار زاگرب را گرفته و در قهرمانی آسیا هم سوم شده که کادرفنی معتقد است اشتباه داوری باخت او را رقم زده و میتوانسته قهرمان شود.
در شایستگی جوان که تردیدی نیست، اما با روحیاتی که دارد، انتخاب قطعی او از فروردین ماه، به عنوان ملیپوش وزن دوم، در حالیکه ۵ ماه تا جهانی زاگرب باقی مانده، آیا به ضرر این کشتیگیر و در نهایت کشتی ایران نخواهد شد؟
انتخاب رحمان عموزاد و نگاهی که به لسآنجلس نبود
در چرخه اصلاحی ۶۵ کیلو آمده که عباس ابراهیمزاده رسماً اعلام کرده در این وزن نمیماند و حالا رحمان عموزاد ملیپوش جهانی زاگرب است و نیازی به حضورش در جام تختی هم نیست. در اینکه عموزاد فاصله خود را در ۶۵ کیلوگرم با رقبای داخلی زیاد کرده که شکی نیست، در اینکه او همچنان از مدعیان اصلی مدال جهانی است هم تردیدی نیست؛ مسئله، اما وزن اوست.
چطور کادرفنی میخواهد تا المپیک لسآنجلس رحمان را در ۶۵ کیلو نگه دارد، در حالیکه پیش از المپیک همواره صحبت بر سر این بود که عموزاد تا پاریس در ۶۵ کیلو میماند و بعد از المپیک استارت خود را در ۷۰ کیلو زده و آرام آرام تا المپیک ۲۰۲۸ آمریکا به وزن المپیکی ۷۴ کیلوگرم خواهد رفت.
تصمیمی که در خصوص ۶۵ کیلوگرم گرفته شده، هرگز المپیکی نیست و لسآنجلس در آن دیده نشده است که اگر تصمیم المپیکی بود، رحمان مجاب به تغییر وزن میشد، همانطور که کامران قاسمپور را مجاب به تغییر وزن علیرغم میل باطنیاش کردند.
اگر قرار بود تیم ملی برای قهرمانی در مسابقات جهانی زاگرب چیدمان شود، رحمان باید در ۶۵ کیلوگرم میماند، چون در ۷۰ کیلو، سینا خلیلی و محمدرضا شاکری هستند و کادرفنی امیدوار است از بین این دو نفر یکی مدال بگیرد. از این سو، رحمان هم یکی از شانسهای مدال جهانی است؛ بنابراین میتوان این چیدمان، برای زاگرب است، نه لسآنجلس.
قهرمان جوانان جهان در معرض خطر؛ تکرار داستان تلخ حسن یزدانی برای شاکری؟
کشتیگیری که بیش از یک سال از میدان دور بود، صرفاً با فینالیست شدن با مسابقه سطح پایینی، چون انتخابی جام تختی، نماینده ایران در قهرمانی آسیا شد، چون فدراسیون تأکید کرده بود فقط زیر ۲۳ سالهها را به آسیایی اردن میبرد. محمدرضا شاکری پیش از جراحی کتف، قهرمان ۶۵ کیلوگرم جوانان جهان شده بود و بازگشت او، اما در ۷۴ کیلوگرم بود. وزنش در بازگشتِ بعد از مصدومیت، کاملاً مناسب ۷۴ کیلوست. نزدیکان به او وزنش را بین ۷۶-۷۷ کیلو تخمین زدهاند، اما حالا او را جزو گزینههای ۷۰ کیلوگرم جا دادهاند!
شاکری کشتیگیر فوقالعاده شایستهای است که توانمندیهای فنی بالایی دارد، اما اگر او بعد از جراحی کتف بخواهد ۶-۷ کیلو وزن کم کند، آیا بار دیگر در معرض آسیبدیدگی و تحلیل رفتن کتف جراحی شدهاش قرار نمیگیرد؟ شبیه همان حالتی که برای حسن یزدانی بعد از جراحی اول کتف و حضور در مسابقه سنگین المپیک اتفاق افتاد.
سینا خلیلیِ پدیده بود، چرا شاکری به ۷۰ کیلوگرم رفت؟
در چرخه جدید این وزن آمده که شاکری باتوجه به شرایط وزنیاش، مجوز شرکت در انتخابی ۷۰ کیلوگرم را دارد. اگر مبنا را بر این بگذاریم که وزن او به ۷۴ کیلوگرم نمیخورد، چرا او در این وزن به مسابقه سنگینی، چون آسیایی رفت؟ آن هم در شرایطی که یک سال و اندی پیش عمل سنگین کتف انجام داده و دور از میدان بوده است. فینالیست شدن او در مسابقه انتخابی جام تختی، او را به دوبنده ۷۴ کیلوگرم تیم ملی در آسیایی اردن رساند. پس پرسش این است اگر وزن شاکری مناسب ۷۴ کیلوگرم نبود، آیا اعزامش به اردن، ممکن نبود منجر به تشدید آسیبدیدگی و شاید پارگی مجدد مثل وضعیت حسن یزدانی در فینال المپیک شود؟
ابهامات در این وزن بسیار است، چیزی که در چرخه جدیداً اعلام شده، آمده است، از بین سینا خلیلی و محمدرضا شاکری هر کدام قهرمان جام تختی شوند، ملیپوش جهانی زاگرب میشوند و اگر کسی غیر از این دو نفر در جام تختی اول شود، همراه آنها به تورنمنت بینالمللی میرود و هر کسی نتایج بهتری بگیرد، ملیپوش خواهد شد.
بازگشت دوباره به کشتیگیر درجه دو!
پس از المپیک ۲۰۲۴ پاریس، علیرضا دبیر درباره یونس امامی گفت که او کشتیگیر درجه دو است. امامی در وزن المپیکی ۷۴ کیلوگرم حضور دارد که حالا بار دیگر گزینه اصلی تیم ملی خواهد بود و اگر قهرمان جام تختی شود، ملیپوش خواهد شد؛ اما با چه کارنامهای؟ از المپیک پاریس تا امروز اتفاقی خاصی رخ نداده که امامی دوباره نفر شماره یک ۷۴ کیلوگرم شود و بالاتر از بقیه قرار بگیرد. به همین دلیل هنوز معلوم نیست او با چه کارنامهای از شرکت در مسابقات قهرمان کشوری معاف شده است. امامی در تورنمنت آلبانی به چرمن والییف باخت و به سومی رسید و در لیگ هم متزلزل ظاهر شد. به همین دلیل این پرسش مطرح میشود که یونس امامی بعد از المپیک چه کارنامه قابل اتکایی داشته تا این فضا بار دیگر در اختیارش قرار بگیرد؟
گزینههای زیر ۲۳ سال این وزن هیچکدام نتوانستند عملکرد باثباتی داشته باشند؛ حسین ابوذریِ قهرمان کشور سال گذشته هم در تورنمنت رنکدار یونس امامی را برده بود، اما در نهایت کادرفنی یونس را به او ترجیح داد و به گزینشی المپیک برد. ابوذری که به خاطر مشکل خروجی دو تورتمنت بینالمللی را از دست داده، اگر قهرمان جام تختی شود، همراه با یونس امامی به تورنمنت میرود.
نخودی، یوسفی و شاید هم بابایی؛ فرصت برابر برای ۷۹ کیلوها
در ۷۹ کیلوگرم همان چیزی که قابل پیشبینی بود، اتفاق میافتد. مهدی یوسفی با کارنامه موفقی که در ماههای اخیر داشته، اگر در جام تختی اول شود همراه با محمد نخودی در مسابقه رودررو یا تورنمنت بینالمللی شرکت خواهد کرد. باتوجه به اینکه نخودی جراحی کرده و تنها عنواندار جهان در سال ۲۰۲۴ است، برای ملیپوش شدن دوباره به یک برد احتیاج دارد و یوسفی به ۲ برد. طبیعتا مدالی که نخودی در جهانی اوزان غیرالمپیکی در آلبانی گرفت و البته به قیمت پارگی رباط زانویش تمام شد، او را بالاتر از سایر مدعیان این وزن قرار میدهد.
فریبرز بابایی که قهرمان کشور شد و پیش از آن هم عملکرد بسیار خوبی در لیگ داشت، به دلیل مصدومیت به تورنمنتهای بعدی نرفت، اما اگر قهرمان جام تختی شود، به چرخه انتخابی این وزن برمیگردد و در غیراین صورت، چرخه ۲۰۲۵ را از دست داده است.
گذر از رحمانیِ جوان و سرمایهگذاری روی کشتیگیری که سالها وزن کم نکرده
کامران قاسمپور را مجاب به کشتی گرفتن در ۸۶ کیلوگرم کردند، حالا دیگر همه میدانند او علاقهای به رفتن به این وزن نداشت و میخواست کارش را در ۹۲ کیلوگرم ادامه دهد. در پخش زنده تلویزیونی، از اینکه سرمربی تیم ملی اعلام کرد او به ۸۶ کیلوگرم رفته، ابراز بیاطلاعی کرد؛ به هرشکل معرفی امیرحسین فیروزپور به عنوان ملیپوش ۹۲ کیلوگرم، تنها راه باقی مانده برای حضور در جهانی زاگرب را برای کامران قاسمپور، رفتن به وزن پایین کرد. بعید به نظر میرسد قاسمپور برای رسیدن به دوبنده تیم ملی هم کار سختی داشته باشد و او با طلای جام تختی، ملیپوش خواهد شد.
اگر کشتیگیر دیگر مثل علی سوادکوهی که به خاطر جراحی مینیسک در مسابقات کشوری کشتی نگرفت یا ابوالفضل رحمانی که گزینه کادرفنی در ماههای اخیر ۸۶ کیلوگرم بود و به طلای آسیایی هم رسید، قهرمان جام تختی شود، آن وقت باید با کامران قاسمپور رقابت کند.
نگاه المپیکی در این وزن؛ باید اینگونه میبود که ابوالفضل رحمانیِ بسیار جوان ملیپوش ۸۶ کیلوگرم میشد. به همین دلیل این پرسش قابل طرح است که آیا کادرفنی و فدراسیون کشتی بر این باورند که کامران قاسمپور تا المپیک ۲۰۲۸ میتوانند در ۸۶ کیلوگرم کشتی بگیرد و مدال کسب کند؟ قاسمپور در المپیک لسآنجلس بالای ۳۰ سال خواهد بود و البته در این سالها وزن کم نکرده و در ۹۲ کیلوگرم زیر وزن بوده و حالا در آستانه آزمونی سخت در ۸۶ کیلوگرم است. او اکنون هم باید دوباره وزن کم کند و هم اینکه بعد از پایان حکمرانی دیوید تیلور و حسن یزدانی در این وزن، حالا مدعیان جدید و جدیای در ۸۶ کیلوگرم خواهد داشت.
کامران قاسمپور حتی برای رسیدن به طلای المپیک پاریس که ارزشمندترین اتفاق زندگی ورزشیاش محسوب میشد هم تا لحظه آخر در مورد بازگشت به ۸۶ کیلوگرم دو به شک بود و در نهایت هم این فرصت ارزشمند را با تعلل خود از دست داد تا بار دیگر حسن یزدانی به المپیک برود.
امیرحسین فیروزپور، انتخابی بدون حرف پیش
اگر قرار بود کامران قاسمپور مدعی ۸۶ کیلوگرم باشد، بدون هیچ حرف پس و پیش، امیرحسین فیروزپور باید برای اولین بار صاحب دوبنده تیم ملی در مسابقات جهانی بزرگسالان شود. با کارنامهای قابل قبول، صد درصدی و البته انگیزههای مضاعف. او حتی در حضور قاسمپور هم میتوانست جدیترین مدعی ۹۲ کیلوگرم باشد، همانطور که انتخابی جهانی آلبانی را با اشتباه خودش به کامران باخت و البته فشاری که از این کشتی به قهرمان ۹۲ کیلوگرم سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ جهان وارد شد، منجر به ضعف بدنی او و بیحال شدن و افتادنش در سالن گرمِ پس از مسابقه شد.
سرِ بیکلاه عظیمی، فسیل شدن قهرمان کشور و راه هموار عنواندار المپیک
یکی از تصمیمات جالب توجه چرخهای که جدیداً اعلام شده، مربوط به ۹۷ کیلوگرم است. در نگاه کلی، امیرعلی آذرپیرا با مدال برنز المپیک پاریس و باتوجه به اینکه زانویش را جراحی کرده، در مرحله آخر وارد چرخه جهانی زاگرب میشد. در چرخه عنوان شده «هر کشتیگیری در جامتختی به مقام نخست دست پیدا کند باید در تورنمنتهای رنکینگدار شرکت کرده و در صورتیکه عملکرد قابل قبولی داشته باشد، در نهایت مقابل آذرپیرا یا به صورت رودررو یا در یک تورنمنت حضور پیدا کرده و قهرمان جام تختی به ۲ پیروزی و آذرپیرا به یک پیروزی نیاز دارد.»
اما از سوی دیگر اگر گلیج قهرمان جام تختی شود، فسیلش به آذرپیرا خواهد رسید. او که قهرمان کشور شده، در تورنمنت کرواسی ۳ بر ۲ به اسنایدر باخت و به دلیل باخت کشتیگیر آمریکایی به آرش یوشیدا در نیمهنهایی، از دور رقابتها حذف شد. گلیج، چون بالای ۲۳ سال بود، در لیست اعزامی به قهرمانی آسیا قرار نگرفت و حالا در شرایطی در چرخه باقی میماند که قهرمان جام تختی شود. بعد باید دوباره به یک تورنمنت رنکدار رفته و محک بخورد و اگر موفق بود، همراه با آذرپیرا به آخرین تورنمنت رنکدار اتحادیه جهانی در سال ۲۰۲۵ خواهد رفت.
اگر گلیچ بتواند آذرپیرا را ببرد و از او پیشی بگیرد، بعد از پشت سر گذاشتن چندین مسابقه متوالی، با چه میزان آمادگی روانه مسابقات جهانی زاگرب خواهد شد؟
اما مسئله دیگر این وزن، مبین عظیمی است. کشتیگیری که به خاطر مصلحت تیمی بعد از باختی که در تورنمنت زاگرب داشت و از چرخه ۹۲ کیلوگرم خارج شد، به او فرصت رویارویی با ابوالفضل بابالو در ۹۷ کیلوگرم داده شد که او این کشتی انتخابی را برد و به قهرمانی آسیا رفت. در حالیکه کمتر از یک ماه فرصت داشت، با برنزی که در قهرمانی آسیا گرفت، به نظر کارنامه قابل قبولی داشت که میتوانست به او هم فرصت رقابت در ۹۷ کیلوگرم داده شود.
حالا در چرخه جهانی زاگرب، دیگر فرصتی برای محمدمبین عظیمی نیست و به نظر میرسد کادرفنی ترجیج میدهد او را به مسابقات جهانی زیر ۲۳ سال بفرستد؛ مسابقهای که از نظر ارزشی با مسابقات جهانی برابری نمیکند.
رقابت جذاب و تکراری در سنگینوزن
امیرحسین زارع باز هم کار راحتتری در مقایسه با نزدیکترین تعقیبکنندهاش امیررضا معصومی دارد. به عنوان نایبقهرمان المپیک پاریس، اگر قهرمان جام تختی شود، ملیپوش جهانی خواهد شد و اگر هم قهرمان نشود، همراه با قهرمان جام تختی به تورنمنت میرود و هرکسی نتیجه بهتری بگیرد، ملیپوش خواهد شد.
حالا باید دید امیررضا معصومی امسال میتواند سد راه زارع شود یا اینکه سنگینوزن آملی که از سال ۲۰۲۰ ملیپوش ایران بوده و در همه رقابتها هم مدال گرفته است، به زاگرب خواهد رفت. در هر صورتی رویارویی زارع و معصومی میتواند جذابترین بخش چرخه ۲۰۲۵ کشتی آزاد باشد.
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.