دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت: سفر مقام معظم رهبري به قم، نشان داد كه انسجام ملي در ايران به طور جدي هست.
سفر رهبری به قم، مانور بزرگ انسجام ملي بود به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، محسن رضايي در حاشيه سلسله همايش‌هاي تخصصي چشم‌انداز حاكميت و دولت شايسته در ايران 1404 كه در دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهر ري برگزار شد، در جمع خبرنگاران با اشاره به اين كه غربي‌ها به دنبال اين هستند كه ميزان آسيب پذيري ايران را بسنجند تا در ماه‌هاي آينده تحريم‌ها و تهديدهايي را كه مدنظر دارند، عليه ايران تشديد كنند، اظهار داشت: سفر مقام معظم رهبري به قم، مانور بزرگ انسجام ملي بود و به طور جدي، دشمنان را در شوك و ترديد فرو برد كه آيا کارهای آن‌ها در اوضاع کنونی مي‌تواند عليه ايران کارساز باشد يا خير؟
وي افزود: سفر مقام معظم رهبري به قم در بعد امنيت ملي، بسيار کارساز بود و همچنين در تجديد رابطه رهبري با مردم تأثيري بسزا داشت.
هدف تحریم ها مردم هستندرضايي همچنين در پاسخ به پرسشي درباره فشارها و تحريم‌هايي كه عليه ايران هست و بحث هدفمند كردن يارانه‌ها در اين وضعیت توضيح داد: تحريم‌هاي اقتصادي دولت را هدف قرار نداده است، بلكه مردم را هدف دارد و اين موضوع بايد براي مردم توضيح داده شود كه اين هدف تا چه اندازه به موفقيت خواهد رسيد؛ البته اين موضوع بستگي به فعاليت مردم و دولت دارد!
رضايي با بيان اين‌كه تحريم‌ها تاكنون جز افزايش كمي در قيمت‌ها تأثيري در زندگي مردم ايران نداشته است، تصريح كرد: اگر تحريم‌ها با بسيج عمومي در افزايش توليد همراه شود، مي‌تواند به فرصت خوب اقتصادي تبديل شود.
رمز موفقیت ما هشیاری مردم استدبير مجمع تشخيص مصلحت نظام درباره اين‌كه آيا بحث از تأثيرات هدفمند كردن يارانه‌ها در شرايط تحريم‌هايي كه دشمنان بر ايران وارد مي‌كنند، نتيجه منفي نخواهد داشت، گفت: اين موضوع براي خنثي كردن است، چراكه پیشتر اگر هشدار داده نمي‌شد كه آمريكا مي‌خواهد به ايران حمله كند و ما آماده نمي‌شديم، نمي‌توانستيم آن حمله را خنثي كنيم. پس رمز موفقيت ما در آن كه آقاي بوش نتوانست به ايران حمله كند، اين بود كه بموقع یادآوری شد و نيروهاي مسلح ايران با همه توان، اقدامی بازدارنده انجام دادند و بوش نتوانست به ايران حمله كند.
رضايي با بيان اين‌كه بايد مردم را هشيار كنيم كه از تحريم‌ها فرصت بسازند، خاطرنشان كرد: مهمترين عامل خنثي كردن تحريم‌ها، هشياري مردم است، وگرنه ممكن است، با بحث‌هاي تبليغاتي و شعاري، آسيب‌هاي جدي وارد شود؛ بنابراین، ما در عين حال كه بايد دغدغه داشته باشيم، بايد اميدوار نيز باشيم، چرا كه رابطه بين دغدغه و اميدواري را يك تحريك عمومي و جمعي مي‌تواند حل كند.
مهمترين مشكلات جامعه ما در كنار ديوارهاي دانشگاه‌ها وجود دارد وی با اشاره به پژوهشي كه از سوي دبيرخانه مجمع تشخيص در رابطه با مقايسه ايران با هشت كشور بزرگ منطقه صورت گرفته است، گفت: در اين پژوهش ميزان رقابت پذيري ايران با تركيه، عربستان و ديگر كشورها مورد مقايسه قرار گرفته است و اين پژوهش نشان مي‌دهد با وجود اين‌كه ايران از نظر آموزشي از اكثر كشورهاي منطقه جلوتر است از نظر ارتباط علم و فناوري با اقتصاد از اين كشورها عقب‌تر است و مهمترين عاملي كه ما را نسبت به اين كشورها عقب‌تر نگه داشته، اين است كه علمي كه در دانشگاه‌هاي ما توليد مي‌شود وارد زندگي اقتصادي، فرهنگ و كشاورزي ما نمي‌شود.
رضايي با اشاره به اين‌كه مهمترين مشكلات جامعه ما در كنار ديوارهاي دانشگاه‌هاي ما وجود دارد، گفت: دانشگاه كه مي‌تواند حلال مشكلات و اهرم نجات ملت ايران باشد، در درون خود نيز با مشكلات جوامع انساني روبه روست كه ما مي‌توانيم از اين ذخيره بزرگ براي حل مشكلات زندگي بهره ببریم.
باید از علوم دانشگاهی در عمل هم استفاده کردوي افزود: يكي از دلايل اصلي برگزاري همايش‌هاي مربوط به چشم انداز اين است كه از ثروت بزرگ موجود در دانشگاه‌ها براي تحقق اهداف چشم انداز بهره ببریم كه يكي از آن‌ها، موضوع حاكميت حكمراني و آينده كشور است و البته رابطه دولت و مديريت و ايران 1404.
وي با طرح اين پرسش كه دانشگاه‌ها چه كمكي مي‌توانند به دولت و حاكميت شايسته و تحقق اهداف 1404 داشته باشند، گفت: مي‌توان از علوم مديريتي سياسي مرتبط به نحوه اداره كشور در بهبود اداره كشور استفاده كرد و هم چنين از علوم گوناگون درون بنگاه‌ها و سازمان‌ها در خدمت رساني به مردم بهره گرفت.
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام با ابراز اميدواري از اين‌كه بتوانيم از ظرفيت بزرگ درون دانشگاه‌ها براي بهبود وضع حكمراني و اوضاع زندگي مردم بهره ببريم، تصريح كرد: خوشحاليم كه دانشگاه آزاد در زمينه تحقق اهداف چشم انداز پيشگام شده و خود را درگير مباحث مربوط به چشم انداز كرده است و تبريك مي‌گوييم كه دانشگاه آزاد در ميان دانشگاه‌ها، پيشگامي تحقق اهداف سند چشم انداز را بر دوش گرفته است.
موضوع اصلی درباره دولت مسئولیت پذیری استوي در ادامه با بيان اين‌كه در رابطه با دولت موضوع اصلي مسئوليت پذيري است، اظهار كرد: بايد پرسيد آيا دولت به معناي برتري طلبي عده‌اي و يا پذیرش مسئوليت الهي است و يا دولت به معناي پاسخگو كردن يك مجموعه در مقابل پروردگار و به دوش گرفتن بار سنگين امانت بزرگ الهي است تا به انسان‌ها كمك شود؟
حاكميت و حكمراني، محدود به گروهي خاص نيستوي با تأكيد بر اين‌كه ريشه اصلي حاكميت را بايد در مسئوليت پذيري جستجو كرد، افزود: حاكميت تنها به دولت‌ها مربوط نيست و بخش‌هاي خصوصي يعني شركت‌هاي غير دولتي جامعه مدني و آحاد مردم در مسأله حاكميت مسئوليت و نقش دارند.
رضايي با بيان اين‌كه حاكميت و حكمراني موضوع محدود به گروهي خاص نيست، خاطرنشان كرد: همه در مقابل هم مسئولند و موضوع امر به معروف و نهي از منكر كه گستره حاكميت عمومي را مطرح مي‌كند، يك مفهوم عام و گسترده و بزرگ از حاكميت ارايه مي‌دهد كه دولت در برابر مردم و مردم در مقابل دولت پاسخگو هستند.
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام، با اشاره به اين‌كه هر جا در قرآن مجيد، بحث از اطاعت شده است، «اطيعوالله و اطيعو الرسول» در كنار هم آمده است، گفت: اطيعو الرسول، هيچ گاه تنها نمي‌آيد، چون ريشه حاكميت پذيرش مسئوليت انساني در برابر خدا و جامعه است. پس حكومت‌ها هر چند سرچشمه اعمال اقتدار و قدرت هستند و تعارضات گروهي را حل و فصل مي‌كنند، نمي‌توان حكومت بسته درست كرد.
وي با بيان اين‌كه حكومت حاكمان بايد در يك فضاي باز باشد كه همه ملت در اداره كشور نقش داشته باشند، تصريح كرد: اگر حكومت‌ها بتوانند دامنه مشاركت گروه‌هاي مردمي را در اداره كشور بالا برند، نوعي حاكميتي فراگير خواهيم داشت، چون مسأله اصلي مسئوليت‌پذيري در قبال توسعه و تعالي بشر است و حكومت‌ها براي اين هستند كه به توسعه و تعالي جامعه كمك كنند، پس همه ما مسئوليم؛ دولت در مقابل مردم، مردم در مقابل دولت و همه در برابر پروردگار.
رضايي در ادامه به ارايه مدلي درباره رابطه حكومت و مردم پرداخت و توضيح داد: رابطه حكومت و مردم يكطرفه و يك بعدي نيست، بلكه يك رابطه دو طرفه و دو بعدي است كه اين موضوع ماتريس چهار گانه‌اي را پدید مي‌آورد؛ يعني چهار نوع رابطه ميان دولت و مردم وجود خواهد داشت كه دو رابطه آن، سياسي و دو رابطه ديگر آن اجتماعي است.
رابطه مردم با حکومت یک رابطه دو سویه استوي ادامه داد: در روابط سياسي حكومت و مردم يك طرف مردم حكومت را تعيين مي‌كنند؛ يعني حركت از سوي مردم به سمت حكومت است و در مقابل، مسأله تبعيت پذيري مطرح است كه حكومت مسئول برقراري نظم در كشور است و وظيفه دارند قانون را در كشور اجرا كنند و همان گونه كه مردم در قبال حكومت حقوقي دارند، حكومت نيز در مقابل حقوقي دارد.
رضايي با ابراز تأسف از اين‌كه از روابط اجتماعي حكومت و مردم كمتر به صورت علمي بحث مي‌شود، گفت: رابطه اجتماعي بين حكومت و مردم نيز دو طرفه است؛ يعني همان گونه كه مردم مطالبات، خواسته‌ها و نيازهاي خود از حكومت را مطرح مي‌كنند، دولت‌ها نيز بايد پاسخگوي مردم باشند.
وي توضيح داد: هر حكومت به اين دليل كه جايگاهي در جامعه دارد، باید به يكسري از مطالبات جامعه پاسخ دهد؛ بنابراین، مردم می توانند به اشكال گوناگون، خواسته‌هاي خود از حكومت مطرح كنند؛ از جمله با بيان مطالبات به صورت مراجعه ساده نقد، نصيحت و يا به صورت دسته جمعي.
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام، با اشاره به اين‌كه در روابط اجتماعي حكومت و مردم، دولت‌ها بايد به مردم پاسخگو باشند، گفت: پاسخگويي دولت‌ها و حكومت، مي‌تواند به صورت واکنش اثباتي معذرت‌خواهي و يا جبران هزينه‌هايي كه به مردم وارد مي‌كند، باشد.
وي با بيان اين‌كه اگر روابط سياسي و اجتماعي حكومت و مردم را مكمل هم بدانيم، بسياري از مشكلات جامعه حل مي‌شود، افزود: هر ميزان مردم حق دارند دولت را برگزینند. حكومت حق دارد قانون را در كشور اجرا كند و به هر ميزان كه مردم حق دارند، مطالبات خود را مطرح كنند؛ حكومت‌ها بايد پاسخگو باشند.
رضايي با تأكيد بر اين‌كه بايد زندگي را از حالت تك بعدي مديريتي به فضاي چهار بعدي حركت داد، تصريح كرد: نتيجه اين کار، توسعه و تعالي بيشتر خواهد بود و باید در اين راه، از اتاق‌هاي روستايي وارد شهرهاي اسلامي شويم و رفتار و نگاه و تحمل‌پذيري‌هايمان را در محيطي ديگر بازآرايي كنيم و بفهميم همه در پیشگاه پروردگار پاسخگو هستيم.
درود بر آقای رضایی.
من سردار رضایی را همیشه دوست داشتم و مطمئنم صحبت ایشان به قصد امید دادن به مردمی است که چوب ضعف سیاسی دولتمردان را می خورند. دولتمردانی که در مقابل منتقدین داخلی این قدر سفت و سخت برخورد می کنند، ولی این رفتارشون در سیاست خارجی جواب نداده، یه جاهایی بیخودی سخت می گیرند، فکر می کنند کشورهای خارجی هم مثل داخلی ها هستند که بشه بهشون سخت گرفت. بعدش که همه علیه ما شدند یه جاهایی عقب نشینی هایی می کنند که آدم تعجب می کنه. کلا ایرانو در موضع ضعف قرار دادند. در این مواقع، بار مسلما میفته روی دوش خود مردم که حالا که مسئولین به جز زحمت چیزی براشون به ارمغان نیاوردند، با هشیاری، صبر و تلاش با این معضل مبارزه کنند. حداقلش اینه که به این نتیجه می رسند که یک کیلو سیب زمینی ارزش این همه سختی رو نداشت. امید دادن در این مواقع تنها راهه. 
