دختر موتورسوار ایرانی چگونه یکی از هشت‌زن قدرتمند جهان شد؟
به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، کتاب «داستان‌های خوب برای دختران بلندپرواز ایران» نوشته زهرا قجاوند، سال ۱۴۰۳ با تصویرگری زهره ثقفی، مریم ثقفی و آزاده ثقفی توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شد.
این‌کتاب یکی از عناوین مجموعه «کتابخانه کوچک من» است که این‌ناشر چاپ می‌کند. زهرا قجاوند نویسنده کتاب پیش‌رو، سال‌هاست کتابدار است و به‌خاطر کارش، هر روز با کتاب‌های زیادی و سروکار دارد و فکر نوشتن «داستان‌های خوب برای دختران بلندپرواز ایران» در یک‌روز کاری به سرش خطور کرد؛ وقتی کتاب «داستان‌های خوب برای دختران بلندپرواز» را بین کتاب‌های دیگر دید که پیش‌تر توسط نشر نو چاپ شده است.
مواجهه با آن‌کتاب ترجمه باعث شد این‌کتابدار این‌سوال را از خود بکند که چرا نباید کتابی درباره زنان موفق سرزمین‌مان داشته باشیم؟ در نتیجه دست به‌کار گردآوری اطلاعات و نوشتن شد.
مولف کتاب پیش‌رو می‌گوید دختران حاضر در آن، با جسارت و بلندپروازی‌شان ثابت کرده‌اند می‌شود تمام استعداد و توانایی خود را به کار گرفت و هر ناممکنی را ممکن کرد. قجاوند می‌گوید این‌کتاب درباره دختران و زنان موفق ایران است اما اگر مردانی هم یاری‌گر آن‌ها بوده‌اند، از آن‌ها نام برده است.
«داستان‌های خوب برای دختران بلندپرواز ایران» به‌طور خلاصه، سرگذشت زنانی را بازگو می‌کند که با تحمل سختی‌ها و درهم‌شکستن موانع توانستند کارهای بزرگ بکنند و یادآور پایداری و امید و خلاقیت برای همۀ آیندگان باشند.
دختران بلندپروازی که در این‌کتاب معرفی شده‌اند، به این‌ترتیب‌اند:
آذر اندامی (میکروب‌شناس)، آلنوش طریان (فیزیکدان و ستاره‌شناس)، آنا اسکمانی (سیاستمدار)، انوشه انصاری (فضانورد)، اِولین باغچه‌بان (موسیقیدان)، ایران دَرودی (نقاش)، بهجت صدر (نقاش)، بهناز شفیعی (موتورسوار)، بی‌بی حاضر امیدواری (عروسک‌ساز)، بی‌بی مریم بختیاری (اولین سردار زن ایرانی)، پروانه وثوق (پزشک)، پروین اعتصامی (شاعر)، پری زنگنه (خواننده)، پوری سلطانی (کتابدار)، تاج‌السلطنه (فعال حقوق زنان)، توران میرهادی (مادر ادبیات کودک و نوجوان)، دنیا فنی‌زاده (عروسک‌گردان)، رابعه بلخی (شاعر)، زهرا خانلری (نویسنده و پژوهشگر)، زینب پاشا (فعال حقوق زنان)، زینت جهانشاه (اولین واردکننده مد به ایران)، ژاله آموزگار (اسطوره‌شناس)، ژاله کاظمی (صداپیشه و نقاش)، سَتّاره فرمانفرمائیان (مادر مددکاری اجتماعی ایران)، سوسن تسلیمی (بازیگر)، سیمین اکرامی (مجسمه‌ساز)، سیمین بهبهانی (شاعر)، شهلا ده‌بزرگی (خلبان)، شهین‌دخت سَرلَتی (بانوی گل سرخ)، صدیقه دولت‌آبادی (روزنامه‌نگار)، عفت تجارتچی (خلبان)، فاطمه استرآبادی (طنزنویس و فعال حقوق زنان)، فاطمه سیاح (منتقد ادبی)، فروغ فرخزاد (شاعر)، قمرالملوک وزیری (خواننده)، لاله صدیق (اتومبیلران)، لیلا اسفندیاری (کوهنورد)، لیلا عبداللهی (جواهرساز)، لیلی افشار (گیتاریست)، لیلیت تِریان (مجسمه‌ساز)، ماه‌نسا شهسواری‌پور (مادر صنایع دستی)، محترم اسکندری (فعال حقوق زنان)، مریم زندی (عکاس)، مُکرّمه قنبری (نقاش خود‌آموخته)، ملک‌تاج فیروز نَجم‌ُ‌السلطنه (موسس بیمارستان نجمیه)، ملیکا بکایی (جهانگرد)، مهتاب نوروزی (سوزن‌دوز)، مه‌لقا ملاح (فعال محیط‌زیست)، مهناز میرزایی (مهندس معدن)، نوش‌آفرین انصاری (پژوهشگر علوم کتابداری)، نیوشا توکلیان (عکاس) و هایده شیرازی (فعال محیط زیست).
در قسمت مربوط به بهناز شفیعی می‌خوانیم:
بهناز شفیعی (متولد ۱۳۶۸). موتورسوار
مجله MIC در سال ۲۰۱۵ بهناز شفیعی را به‌عنوان یکی از هشت‌زن قدرتمند جهان معرفی کرد: دختری که می‌توانست با موتورش پرواز کند.
بهناز وقتی پانزده‌سال داشت، روز سیزده‌به‌در همراه پدر و مادرش به بیرون از شهر رفته بود. در آنجا زنی را در حال موتورسواری دید و محو آن زن شد که سرازیری‌ها و سربالایی‌ها را با موتورش می‌پیمود. بهناز از همان‌روز عاشق موتورسواری شد و در رویاهایش می‌دید که موتورسوار حرفه‌ای شده است و مسابقه می‌دهد. بهناز اولین‌موتورش را هفت‌سال بعد خرید. خانواده بهناز همیشه نگران زمین‌خوردن و آسیب‌دیدن او بودند، اما کم‌کم فهمیدند که او استعداد عجیبی در موتورسواری دارد. برخی می‌گفتند: دختر را چه به موتورسواری، اما بهناز تلاشش را دوچندان کرد و سخت‌تر از قبل به تمرین پرداخت. کم‌کم مردم به دیدن این‌دختر موتورسوار عادت کردند. حالا هرکس بهناز را می‌دید از او می‌پرسید که آیا موتور کراس هم سوار می‌شود. برای بهناز سخت بود که بگوید نه. همین او را به فکر انداخت که وارد رشته کراس یا موتورسواری صحرایی شود. بهناز اول به تماشای موتورسوارها می‌رفت که میان گرد و خاک، از روی پستی و بلندی‌های جاده‌های خاکی بیرون شهر می‌پریدند. مدتی بعد برای خودش یک موتور کراس خرید. اما او هدف بزرگ‌تری داشت. به‌سراغ فدراسیون موتورسواری رفت تا به او اجازه ورود به پیست مسابقات را بدهند. ورود به تنها پیست استاندارد مسابقات در ورزشگاه آزادی، برای زنان ممنوع بود، اما بهناز ناامید نشد و بالاخره پس از دوندگی‌های بسیار توانست مجوز ورود به پیست را بگیرد. او اولین‌زن ایرانی بود که توانست وارد این‌پیست شود.
بهناز دوره‌های مخصوص مسابقات موتورسواری را گذراند و گواهینامه رسمی فدراسیون را دریافت کرد، اما به همین راضی نشد و برای کسب مهارت‌های بیشتر به امریکا رفت. هدف او این بود که این‌مهارت‌ها را به دیگر زنان ایرانی هم یاد بدهد. بنابراین از دو مدرسه موتورسواری امریکا گواهینامه دریافت کرد و به ایران برگشت و موتورسواری را به زنان بسیاری آموخت و توانست مقامات مسئول را قانع کند که اولین‌مسابقات موتورسواری بانوان را برگذار کنند.
هیچ‌کس تا زمین نَخورَد و زانوهایش زخم نشود و آرنج‌هایش خراش برندارد در موتورسواری مهارت پیدا نمی‌کند. بهناز هم هنگام موتورسواری بارها زمین خورده است، اما همیشه خیلی زود خوب شده و موتورش را تنها نگذاشته.
بهناز اولین‌قهرمان مسابقات موتورسواری بانوان ایران است. او در سال ۲۰۱۵ در فستیوال جهانی ایتالیا به‌عنوان موتورسوار نمونه انتخاب شد و در سال ۲۰۱۸ او را به عنوان مشغل‌دار المپیک زمستانی انتخاب کردند. بهناز الهام‌بخش بسیاری از زنان ایرانی شد که موتورسواری را ورزش مردان می‌دانستند و جرات ورود به این‌رشته را نداشتند.
این خانم عکس ندارد ؟ سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.