در روز یکشنبه 30 آبان ماه 1389 پدر سه شهید سرفراز انقلاب اسلامی حمید، مجید و فرهاد سلیمی در سنی بالاتر از 80 سالگی به دیدار حق شتافت و پس از سالها دلتنگی از فراق فرزندان دلاور خود، در کنار آنها آرام گرفت.
حاج بهرام سلیمی را بسیاری از دانشجویان مبارز علیه دستگاه طاغوتی شاه که در دانشگاه تبریز تحصیل کرده و درس خواندهاند میشناسند. وقتی فرزند عزیزش حمید سلیمی در دانشکدة فنی دانشگاه تبریز درس میخواند، منزل کوچک وی در تهران که تا کنون نیز تغییری نیافته است محل رفت و آمد دوستان حمید و یکی از پایگاههای دانشجویان انقلابی بود.
او که در آن زمان راننده خودرو سنگین بود و تازه از ارتش بازنشسته شده بود، با آغوشی باز از دوستان فرزند بزرگش استقبال میکرد و آنقدر گرم میگرفت که با آنها دوست میشد. ساده زیست و پر جاذبه بود و با نگاهها و سکوتش افراد را به صداقت و درستی و پاکی رهنمون میشد. از شکست طاغوت و پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه سال 1357 بسیار خوشحال بود و در برپایی جمهوری اسلامی چهرة حکومت عدل علی(ع) را میدید.
او تمام وجودش را در راه انقلاب اسلامی بکار گرفت و با آغاز جنگ تحمیلی فرزندان عزیزش را به جبهه فرستاد. سه پسر جوان وی حضوری فعال در جبهههای جنوب داشتند و یکی پس از دیگری در میدان جنگ با صدام شهید شدند. مجید در شلمچه و در آزادسازی خرمشهر در 20 اردیبهشت ماه سال 1361 در سن 21 سالگی، حمید که فرماندة مهندسی رزمی قرارگاه نوح بود در عملیات والفجر8 در سن 30 سالگی در 23 بهمن ماه 1364 در فاو و فرهاد در سن 18 سالگی در عملیات بیت المقدس 4 در پنجم فروردین ماه سال 1367 به شهادت رسیدند.
وصیتنامه این شهیدان بیانگر آرمانهای رزمندگان اسلام در آن روزهاست و بسیار خواندنی و پر از دنیایی از معرفت و عشق به خداوند است. حاج بهرام خود نیز در دوران دفاع مقدس در ترابری سنگین سپاه، آبرسان جبههها بود و هنگامی که حمید شهید شد او در عملیات فاو شرکت داشت. بسیاری از دوستان حمید معتقدند خانواده شهیدان سلیمی الگو و نمونه خوبی از روحیة فدارکاری و محبتی هستند که انقلاب اسلامی توانست آنها را در دورة سخت جنگ پرورش دهد. صبر و شکیبایی این خانواده بخصوص مادر شهیدان سلیمی، مثال زدنی و حیرت انگیز است. حاج بهرام تا آخر عمر صبر و صلابت خود را حفظ کرد و از وفاداران به آرمانهای امام خمینی بود.
عاش سعیدا و مات سعیدا