به یاد او که علم و عمل را پیوند زد تا نام ایران بر تارک جهان بدرخشد

در طول سالیان سال خاک این سرزمین میعادگاه حضور اندیشمندان جوانانی بوده است که هر کدام به گونه ای قطار پر ابهت این تمدن کهن را نو به نو به پیش برده اند تا این فرهنگ و تمدن، به عنوان فرهنگ و تمدنی پویا به جهانیان معرفی شود و با اتکا به پیشینه تمدنی خود، در آفرینش تمدن نوین جهانی نیز نقشی تاثیر گذار داشته باشد.

به گزارش «تابناک»، از جمله افراد تاثیر گذاری که پس از انقلاب اسلامی و اتفاقا از دل انقلاب اسلامی در بخش پزشکی پدیدار گشت، دکتر سعید کاظمی آشتیانی را می توان نام برد، کسی که نامش در ایران و حتی جهان با پژوهشکده رویان و درمان ناباروری و تولید سلول های بنیادی گره خورده است. او که دست تقدیر بیش از 44 بهار مهلتش نداد و در 14 دی ماه سال 1384 روح بلندش در اثر بیماری قلب به آسمان ها پر کشید.

بر این اساس می توان گفت اگر روزگاری کتب و نوشته های حکمای ایرانی هم چون ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی، محمدبن زکریای رازی و... محل رجوع اندیشمندان متفاوت کشورهای دیگر جهان بود و شیوه طبابت، اختراعات و اکتشافات این حکما در سرتاسر گیتی نمودار و نمایانگر بخشی از هویت و تمدن ایرانی بود در عصر حاضر نیز افرادی چون دکتر کاظمی آشتیانی، با جهد و جهاد علمی خویش و با کمترین امکانات و با وجود بیشترین محدودیت، با علم به اینکه میراث دار تمدنی دانش محور و خرد گرا هستند پا در مسیری گذاشتند که اینک نام ایران و مردم آن را همچنان با علم و دانش در سراسر جهان پیوند زده است.

اگر چه دکتر کاظمی آشتیانی نیز همچون اغلب مشاهیر ایرانی، دارای عمر کوتاهی در این کره خاکی بود و هموطنان ایرانی و دیگر جهانیان نتوانستند از خدمات ارزشمند وی در مدت زمان طولانی تری استفاده کنند اما در همین عمر کوتاه نیز، وی به آن میزان در حوزه علم و دانش تخصصی خود کوشید که برای سال های سال نام خود را بر بلندای این جغرافیا پر آوازه کرده است.

سعید کاظمی آشتیانی نیز می توانست مانند برخی دیگر از اساتید این کشور علم و دانش خود را محصور در مقاله ها و کتاب های نظری و تئوریک کرده و مردم این کشور را به صورت عملی از خدمات خود محروم کند و در عوض دائما جوایز متعدد از همایش های گوناگون بگیرد، اما وجدان بیدار چون اویی که جا پای حکمایی چون بوعلی سینا گذاشته بود، علم و دانش بی عمل را چون کالایی بی مصرف تلقی کرده و به جد در پی یافته های جدید برای خدمت به خلق روزگار بر آمد.

و اینگونه است که نام افرادی چون دکتر کاظمی آشتیانی اینک در زمره اندیشمندان پیشگام این تمدن کهن قرار گرفته است، افتخاری که به ویژه در عصر حاضر جز در تلفیق علم و دانش با تعهد خالصانه به فرهنگ و تمدن ایرانی ـ اسلامی به دست نمی آید و خوشا به حال او که در اوج جوانی نام خود را بر تارک این تمدن بزرگ پر آوازه نمود. چنانکه رهبر معظم انقلاب درباره او فرمود:

 «دکتر کاظمی از رویش‌های مبارکی بود که آینده درخشان علمی در کشور را نوید می‌دهند».

 خدایش بیامرزد و قرین رحمت خاصه اش فرماید. انشاءالله

خلاصه ای از زندگی نامه آن بزرگوار:

مرحوم دکتر سعید کاظمی آشتیانی رئیس پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی در اول فروردین ماه سال 1340 در تهران چشم به جهان گشود و پس از طی دوران تحصیلی در مقطع متوسطه، در رشته فیزیوتراپی وارد دانشگاه علوم پزشکی ایران شد و در این رشته و در همین دانشگاه موفق به کسب مدرک کارشناسی ارشد شد.

دکتر کاظمی تحصیلات دکتری را نیز در اسفند ماه 1376 در رشته علوم تشریحی دانشگاه تربیت مدرس به پایان برد. وی از آبان ماه 1363 همزمان با گذراندن دوران دانشجویی وارد جهاد دانشگاهی شد و در سی‌ام آبان سال 1371 با حکم رییس وقت جهاد دانشگاهی‏، به عنوان رییس جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی ایران منصوب شد.

دکتر کاظمی آشتیانی در سال 1376 طی حکمی از سوی رییس جهاد دانشگاهی همزمان با مسوولیت ریاست جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی ایران، به عنوان مشاور رییس جهاد دانشگاهی منصوب شد.

دکتر کاظمی آشتیانی پس از پیگیری و تلاش فراوان در خصوص راه‌اندازی موسسه رویان‏، نهایتا موفق به راه‌اندازی این مرکز شد و در بیست و سوم آبان سال 1377 با حکم دکتر علی منتظری، رییس جهاد دانشگاهی و با حفظ سمت به عنوان رییس پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی منصوب شد.

زنده یاد دکتر کاظمی آشتیانی همچنین از سال 1371 به عضویت شورای علمی جهاد دانشگاهی درآمد که تا زمان فوت این مسوولیت‌ها را بر عهده داشت.

 توسعه تحقیقات در زمینه باروری و ناباروری، تولید‏، تکثیر و انجماد سلول‌های بنیادی جنینی، اجرای نخستین طرح همانندسازی حیوانات در خاورمیانه، راه اندازی و برگزاری شش دوره جشنواره بین المللی رویان‏، برگزاری دو دوره جشنواره آسیایی «بهداشت خانواده» و ده‌ها فعالیت ارزنده علمی دیگر، دستاورد عمر کوتاه اما پرثمر این جهادگر متعهد و خستگی‌ناپذیر است.

وی در سال 83 به دلیل تلاش‌های فراوان در زمینه تحقیقات سلول‌های بنیادی جنینی به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار کشور معرفی و از او تقدیر شد.