کیهان در صفحه تصویر روز پنجشنبه خود نوشت:
سال 85 و درحالي كه فقط چند ماهي از آغاز به كار دولت نهم مي گذشت و شواهد حكايت از آن داشت كه متوليان مي خواهند به توصيه مقام معظم رهبري، كه موكدا فرموده بودند وزارت ارشاد بايد متحول و مطهر شود، عمل كنند، اما مدير وقت مجموعه تئاتر شهر، بدون توجه به اين تغييرات و گويا ذوق زده از كمك هاي دريافتي ازيك سفارتخانه اروپايي، خواسته يا ناخواسته- انشاء الله ناخواسته براي ترويج انديشه اباحه گري به بهانه يكصدمين سالگرد درگذشت «هنريك ايبسن» فعاليت هايي را انجام داده و تا سال جاري و متعهد كردن دولت، براي ارائه زمان و مكان اجرا، به امثال رهباني (كارگردان نمايش هداگابلر) نيز ادامه داد.
درپي روشنگري هايي كه اخيرا رسانه هاي ارزشي و اصولگرا درباره اجراي يك نمايش در تئاتر شهر داشتند و آن را مغاير با تمام ارزش هاي ديني مان تشخيص داده و منجر به توقف آن شدند، بررسي عقبه منجر به اين نوع اجراها، با محوريت آثار ايبسن، نمايش نامه نويس نروژي، منجر به اين يافته ها شد:
1 ـ ترويج انديشه هاي اباحه گري و نيز بي بند و باري هاي غيراخلاقي غربي ها و حمله به نهاد خانواده، براي ايجاد گسست و انهدام اين بنياد بسيار مهم و مستحكم درجامعه ما، با استفاده از اجراي نمايش هاي خاص و جذب مخاطباني كه اغلب شان را افراد تحصيل كرده و مدعي روشنفكري تشكيل مي دهند، متاسفانه با برنامه ريزي يك سفارتخانه خارجي و مبتني بر تلاش هاي پنهان، اما درراستاي جنگ نرم با ارزش هاي ديني و ملي مان، از پنج سال پيش (سال 84) آغاز شده و امروز منتج به اجراي آثاري همچون هدا گابلر شده است.
2 ـ نمايشنامه خواني هدا گابلر، اجراي مجموعه آثار ايبسن (نمايش هاي دشمن مردم، خانه عروسك، وقتي ما مردگان برمي خيزيم، اشباح، جان گابريل بورگمن)، و مجموعه سخنراني هايي با عناوين منزلت ايبسن در ادبيات نمايشي، ايبسن مرد تئاتر، طغيان گري در شخصيت و آثار ايبسن و مقايسه آن با امام محمد غزالي در فرار از مدرسه، تجليل از كارگردانان، پيشكسوتان، مترجمان و ناشران آثار ايبسن درايران، نشست و گفت و گو با مترجمان آثارايبسن و با محوريت تئائر شهر، درتهران و دانشكده هاي هنري شهرهاي شيراز، اراك، بوشهر، تبريز، تنكابن، اليگودرز برگزار مي شود.
3 ـ نكته قابل توجه ديگر اين كه مراسم پاياني اين همايش نيز در سفارتخانه آن كشور اروپايي برگزارمي شود و در واقع آن مدير، با استفاده از جايگاهش، عموم تئاتري هاي مطرح را به مسئولان آن سفارتخانه معرفي مي كند.
4 ـ پس از اين همايش، همان افراد براي جلب توجه و علاقه مند كردن هنرمندان تئاتر به نمايش نامه هاي غربي كه برخي مغاير با بسياري از ارزش هاي ديني و ملي ما هستند، فاز ديگري را پي مي گيرند؛ با اين تفاوت بزرگ كه مديركل هنرهاي نمايشي تغيير كرده و به نوعي رابط هنرمندان و سفارت ياد شده، به اين سمت منصوب مي شود. انتخابي كه با توجه به حضور پررنگ او در دولت اصلاحات، كمي جاي تامل و تدقيق داشت.
5 ـ با اين انتصاب، فضا براي اجراي فاز بلند مدت به بهترين نحو فراهم مي شود و با حمايت هاي چند ده ميليوني اداره كل هنرهاي نمايشي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، آثار ايبسن در طول اين سال ها (از 85 تا 88) و در سالن هاي مختلف و همين طور درجشنواره هاي مختلف تئاتري ادامه مي يابد.
به عنوان مثال در جشنواره كوثر كه برخي همراهان مديركل هنرهاي نمايشي دست اندركار برگزاري آن هستند، بخشي را با عنوان زن در آثار ايبسن درنظر مي گيرند و سخنراني ها و تحليل ها و...
6 ـ دراين سال ها كه همچنان مسئوليت تئاتر كشور با فرد مذكور است حتما اثر يا آثاري از ايبسن، در تمام دوره هاي جشنواره بين المللي تئاتر فجر راه مي يابد و چون متاسفانه روال (هنوز هم) اين است كه اداره كل هنرهاي نمايشي بايد ضمن پرداخت چند ده ميليون تومان، به آثار برگزيده شده درجشنواره فجر، امكان اجراي عمومي نيز فراهم كند، نتيجه اين مي شود كه نمايش هايي كه با قصد وارد كردن ضربه به برخي ارزش هاي ملي و ديني تهيه و توليد شده اند، به را حتي و با بودجه و امكانات نظام (!) به عموم عرضه مي شده است.
سرانجام: سال گذشته كه برخلاف همه اين نوع برنامه ها، شخص مديركل هنرهاي نمايشي، كسي را به عنوان دبير به معاون هنري وقت ارشاد معرفي نكرد؛ چون قرار بر اين بود كه «ح.پ» دبير تئاتر فجر شود؛ و چنين شد تا با كمال گشاده دستي از بيت المال، كارگردان هداگابلر و امثال وي را همه گونه حمايت كند و مطمئن شوند كه براي عموم نيز اجرا مي شوند كه با هوشياري برخي دلسوزان اين مهم به طور كامل عملي نشد.
نكته آخر هم اين كه: در حين بررسي فعلي، كه منجر به روشنگري در زمينه عملكرد برخي مديران تئاتري شد، مواردي همچون سفرهاي متعدد خارجي، به ظاهر براي انتخاب آثار بخش بين الملل تئاتر فجر (كه يكي از اينها همزمان با عاشوراي حسيني در 9 دي سال گذشته ، به پاريس و به بهانه دعوت از يك كارگردان تئاتر با نام پيتر بروك بود و جاي اعتراض بسيار داشت و توسط رسانه هاي اصولگرا نيز پيگيري شد، اما به محض بازگشت ايشان، آن كارگردان، سفرش به ايران را لغو كرد!) و همين طور سفر به جزاير گواي هندوستان (درايام نوروز 89) ، توجه را جلب مي كرد؛ اما چون مهم ترين موضوع حال حاضر، روند پيدايش نمايش هاي غير اخلاقي و يا مضر براي ارزش هاي ديني و ملي و پيشگيري از اين نوع موارد تاسف برانگيزاست، بررسي مشروح اين موارد به فرصت هاي ديگري موكول مي شود.
و نكته آخر اين كه، مشخص نيست معاون محترم هنري وزارت ارشاد كه خود فردي اخلاق گرا و دلسوز است چه طور با وجود اطلاع از برخي از اين رفتارها، همچنان برخورد جدي در قبال اين افراد را در دستور كار خود قرارنداده است؟
