برج کپیتال گیت، خمیده ترین برج جهان است که با 18 درجه انحنا، رکورد جالبی را برای خود ثبت کرده است. این برج در مرکز ملی نمایشگاه‌های شهر ابوظبی در مرکز کشور امارات احداث شده است.
ماترین دوفرین طراح برج دروازه پایتخت (کپیتال گیت) در شهر ابوظبی در کشور امارات متحده عربی و مدیر عامل شرکت U+A در دبی، بعد از اتمام تحصیلات عالیه خود در کانادا به هنگ کنگ و چین رفته و با شرکت HOK به عنوان طراح اصلی مشغول به فعالیت شد و از سال 2005 نیز فعالیت خود را در خاورمیانه آغاز کرد و هم اینک مقیم دبی می‌باشد.
معماری نیوز گفت‌وگویی داشته با ماترین دوفرین طراح برج که در پی می‌آید:
جناب آقای دوفرین، برای آغاز صحبت بسیار مشتاقیم تا کمی از جزئیات برج کپیتال گیت از زبان شما آگاه شویم.من در سال 2005 در جلسه‌ای که با آقای شیخ زائد، امیر امارات داشتم، قرار بر این شد که طرحی ارائه دهم تا علاوه بر اینکه به عنوان نماد شهر ابوظبی( پایتخت امارات) شناخته شود، دارای ویژگی‌های منحصر به فرد باشد و علاوه بر دارابودن تکنولوژی مدرن و فاکتور شکوه و زیبایی، با اقلیم منطقه نیز سازگار باشد.
چون خود من به ارائه ایده منحصر به فرد بسیار اعتقاد دارم، طرح ابتدایی یک برج با بیشترین خمیدگی را ارائه دادم که این طرح مورد موافقت قرار گرفت و تصمیم بر این شد که این سازه در مرکز ملی نمایشگاهی ابوظبی احداث شود.
همانطور که میدانید، این برج خمیده ترین سازه جهان است و با 18 درجه انحنا به سمت غرب طراحی شده است. خیلی‌ها برایشان سئوال بود که چطور این ساختمان میتواند در مقابل زلزله مقاومت کند، ما برای اینکار هسته مرکزی ساختمان را دقیقا در جهت مخالف خمیدگی آن، و مستقیم به سمت بالا طراحی کردیم.
متریال اصلی در این سازه، فولاد ضدزنگ، بتن و شیشه است. این برج 35 طبقه است و دارای مجتمع اداری و یک هتل 5 ستاره با 200 اتاق می‌باشد.
در نمای برج، دو فاکتور بسیار جالب توجه است، یکی انحنا زیاد و دیگری پنل‌های شیشه‌ای به کار رفته در سرتاسر برج است.
راستی الان یک موضوعی به خاطرم رسید، من چندین بار که با ایرانی‌ها صحبت کردم، متوجه شدم که در مورد نمای این برج دچار اشتباه شده‌اند. در نمای کپیتال گیت از 12500 پنل شیشه‌ای مختلف با 720 شکل متمایز استفاده شده است که این اشکال از فرمهای مختلف الماس الگوبرداری شده است، اما در ایران به من می‌گفتند که خیلی جالب است که شما ار 720 پنل شیشه‌ای در نما استفاده کردید و من بخاطر این برداشت اشتباه و این اختلاف فاحش بسیار تعجب کردم، راستش وقتی چند بار این موضوع رو به من گفتند، خودم هم شک کردم.
آقای دوفرین شما با معماری ایرانی تا چه اندازه آشنا هستید و به نظر شما چطور میتوان به بهترین شکل، تکنولوژی مدرن را با اقلیم و سنت تلفیق کرد؟من در ایران چندین پروژه را در دست کار دارم، به واسطه حضورم در ایران و همینطور شناخت و مطالعه در مورد معماری ایران و شنیده ها، و قتی وارد ایران شدم به شنیده‌ها یقین پیدا کردم. من به شما تبریک می‌گویم، چون کشوری با فرهنگ غنی و با سابقه‌ای دارید. من در تمامی پروژه ها، چه در ایران و چه در کشورهای دیگر دنیا، همیشه یک گروه بومی را انتخاب میکنم و پروژه‌ای که به آنها محول میکنم این است که، گزارشی از فرهنگ بومی کشور و تناسبات آن با معماری مدرد جمع آوری کنید و در ادامه، طرح را با توجه به داده‌ها ارایه میدهم.
با توجه به تجاربی که کسب کرده اید، چگونه میتوان در پروژه‌های انبوه، سه فاکتور، مقاوم سازی، سریع سازی و سبک سازی را توامان اجرا کرد؟من در این زمینه یک اعتقاد خاصی دارم و آن این است که مهم ترین و اصلی ترین فاکتور برای رسیدن به این هدف، چیدمان یک تیم حرفه‌ای است، تیمی که هم از لحاظ فنی و هم دانش اجرایی و هم وجدان کاری سرآمد باشد. اگر مدیر پروژه در ابتدای کار چنین اقدامی را انجام دهد، سریع سازی، مقاوم سازی و سبک سازی، توامان و به نحو احسنت اجرایی می‌شود.
شما به عنوان یکی از اساتید و بزرگان معماری جهان، چه سفارش‌هایی را برای دانشجویان و معماران جوان ایرانی دارید؟دانشجویان و معماران جوان باید جستجوگر باشند و همیشه به دنبال کشف یک موضوع و ایده باشند. نباید هیچگاه خوشان را محدود در چهارچوب کتب آموزشی کنند. خیلی از حقایق معماری به هیچ عنوان در کتب تخصصی موجود نیست بلکه به صورت زنده و پویا در جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم وجود دارد.
یکی از روش‌های مفید، استفاده از اینترنت است. شما با اینترنت می‌توانید به تمام جهان سفر کنید و در جریان بسیاری از اتفاقات در دنیای معماری قرار بگیرید.
به عنوان خاتمه صحبت، اگر سخنی دارید بفرمایید؟من شناخت کمی از ایران دارم ولی الگوهای بسیار خوبی از گذشته در کشورتان وجود دارد که باید کشف شود. نباید این اطلاعات زنده و غنی و فراوان، دچار بی توجهی شود. امیدوارم من بتوانم به عنوان یک معمار، اثری به یاد ماندنی در ایران بر جای بگذارم .
آقا چرا از این برجها تو ایران نمی سازند؟ 
