نخستين نمايشگاه سنتورها و سازهاي ابداعي محمدرضا شجريان با ارایه 14 ساز ابداعي و 10 سنتور در اندازههاي مختلف شامگاه گذشته ـ هجدهم ارديبهشت ماه ـ با حضور جمعي از هنرمندان و هنردوستان در تالار بهار خانه هنرمندان ايران افتتاح شد.
به گزارش ايسنا، طبقه دوم خانه هنرمندان ايران در انتهاي گوشه سمت چپ شلوغتر از هر زمان ديگري بود.
با وجود آنكه مهمانان با كارت ورودي به سمت تالار بهار هدايت ميشدند اما جمعيت زيادي مشتاق بازديد از سازهاي ابداعي استاد شجريان بود.
سنتور آزمايشي و تحقيقاتي (سال 68 - از چوپ توت)، سل كوك (10 خرك- چوب گردو -سال 89)، فاكوك (11 خرك- چوب ساج -سال 87) ، مي كوك (كلاف گردو- سال 88)، شهرآشوب (جايگاه صداي كمانچه - سال 88) ، شهر آشوب آلتو (5 سيمه -جايگاه صداي آلتو - يك چهارم بم تر- سال 88)، شهنواز (جايگاه صداي ويلنسل -سال 88) ، شهبانگ (جايگاه صداي كنترباس-سال 88) ،سي كوك (10 خرك - چوب گردو -سال 87) ، كرشمه (جايگاه صداي تار-سال 87) ، دو كوك سوپرانو (11 خرك - چوپ گردو -سال 88)، باربد (11 سيمه- جايگاه صداي بربط -صفحات پوست بره- سال 90)، تندر (14 خرك - سل كوك بم - سال 88) ، ساغر (10 سيمه- جايگاه صداي تار و رباب آلتو-سال 87) ، شاه صراحي (جايگاه صداي كنترباس -سال 87) ، بم صراحي (جايگاه صداي ويولنسل -سال87) ، صراحي آلتو (5 سيمه - جايگاه صداي آلتو -يك چهارم بمتر-سال 87) ، صراحي (جايگاه صداي كمانچه -سال87) ، سبو (جايگاه صداي كمانچه-سال 87) ، ارغنون (23 خرك - سوپرانو - پوست بره و چوپ گردو- سال 89) ، سل كوك (10 خرك - چوب گردو -سال89) تمام سازهايي بود كه استاد آواز ايران بعد از سالهاي تحقيق و مطالعه و حتي اجرا در كنسرتهاي مختلف به نمايش گذاشته بود و بر اساس نوشتهاي كه بر روي ديوار تالار بهار به چشم ميخورد حتي سفارش كار ساخت هم براي آنها ميپذيرفت.
شجريان از همان دقايق نخست افتتاح نمايشگاه با حضور هنرمندان و هنردوستان تمام سازها را نشان ميداد و در برابر سوالات مردم توضيحاتي درباره آنها ميداد.
شجريان در جمع هنردوستان و سوالات پياپي آنها گفت: ساز خوب بايد به لحاظ ساخت و صدادهي استاندارد باشد تا صدايي يكدست از آن بيرون بيايد.
او همچنين تأكيد كرد: براي معرفي يك ساز سالها زمان لازم است و اين سازندگان ساز نيستند كه آن را معرفي ميكنند، بلكه يك نوازنده بايد به معرفي ساز بپردازد. نوازندگان بايد در برنامههاي گروه نوازي و تك نوازي خود سازها را معرفي كنند و قابليتهاي آن را نشان دهند و بي شك اين كار دهها سال به طول ميانجامد.
شجريان در پاسخ به سوال ديگري درباره برنامههايش براي معرفي مجموعه سازهاي ابتداعياش توضيح داد: در كنسرتهايي كه داريم لابهلاي سازهاي سنتي از اين سازهاي ابداعي نيز استفاده ميكنيم ،چون بايد آنها را در كنار سازهاي سنتي قرار دهيم تا به مرور جايگاه خود را در ميان مخاطبانشان پيدا كنند. من نميتوانم از همان لحظه نخست اين سازها را به صحنه بياورم. اين كار درستي نيست.
او درباره انتخاب اين سازها و ضرورتهاي استفاده از آن نيز توضيح داد: بايد روي سازهايي كار كنم كه براي آنها نوازنده وجود دارد. نميتوانم براي يك ساز ابداعي نوازنده خلق كنم.
شجريان تأكيد كرد: همه عمرم صداست و شرايط صدا را در دورانهاي مختلف درك كردهام و اين نياز را در سالها احساس كردهام.
او پيش از اين عنوان كرده بود: «در طول 50 سالي که کار حرفهاي ميکنم و به طور تخصصي با صدا ارتباط دارم، نياز به صداهاي جديد را احساس ميکردم وهميشه کمبود اين صداها مرا آزار ميداد. در اين سالها جز چند نفر هيج کس از ساز سازها تلاش نکرد تا اين کمبودها را برطرف کند و به اين نيازها پاسخ دهد و سازي بسازد که در کنار سازهاي سنتي به زيبايي موسيقي بيفزايد.»
شجريان همچنين گفته بود: «در سازبندي موسيقي سنتي ايراني به اين فکر مي کردم که چرا کسي براي ارائه سازهاي جديد در موسيقي ايراني دغدغهاي ندارد. اگر هم دراين مدت، سازي ساخته ميشد يا از آن استقبال نميشد، يا ساز غير استاندار بود به همين دليل اين سازها در دست نوازندهها قرار نميگرفت و يا اگر هم به دست نوازندها ميرسيد، با آنها ارتباط برقرارنمي کرد؛ بنابراين، سازها هرگز به ميان مردم نرفت.»
استاد آواز ايران با اعتقاد بر اينکه بيش از سازسازها به نياز سازهاي مکمل در گروه نوازي واقف است و گفت: «هر کدام از ساز سازها فقط درباره سازي که خودشان ساختهاند، تخصص دارند، اما من به خاطر اينکه تمام عمرم در استوديوها و صحنهها گذشته است، به ضرورت صداهاي جديد در لابه لاي سازهايي که از قديم داريم و وجود سازهاي مکمل در گروه نوازي واقف هستم.»
به گزارش ايسنا، در اين مراسم هنرمنداني همچون رضا نامي، ابراهيم حقيقي، ژاله درخشاني،همايون، هوشنگ كامكار، داريوش پيرنياكان، محمد سرير، تقي ضرابي، حميدرضا نوربخش، نصرالله ناصرپور، گوهر خيرانديش، غلامحسين اميرخاني و ... حضور داشتند.