ساخت خانه رویایی عروس

خانه‌ای رویایی با همه وسایل لوکس زندگی دیگر فقط آرزوی عروس و دامادها نیست بلکه تبدیل به جبری حتمی شده که چشم و هم چشمی‌های کج اندیش جامعه بر دوش خانواده‌ها می‌گذارد و زندگی را برای جوانان می‌سازد که زیربنای آن آبی روان است.

خانه عروس شلوغ پلوغ است، وسایل نو و جدید خانه زیر نور لوستر 24 شاخه خودنمایی و گلدان‌های رنگارنگ روی میز عسلی جلوه گری می‌کنند. یکی از اقوام نزدیک نوعروس جهیزیه را یکی یکی و با لحن تفاخر آمیزی به فامیل داماد نشان می‌دهد و دائم از مادر و پدر عروس تشکر می‌کند.

خرید جهیزیه برای عروس یکی از سنت‌های ایرانی است که البته در منابع اسلامی نیز بر آن تاکید شده است و حتی عنوان می‌شود که حضرت علی علیه السلام با فروختن سپر خود به دستور رسول اکرم (ص) اقدام به تهیه جهیزیه مختصر برای شروع زندگی خود با حضرت فاطمه(س) کردند؛ سنتی حسنه که این روزها دچار تحریف‌ها و کج اندیشی‌هایی شده که حوزه خانواده را به مخاطره جدی انداخته است.

چشم و هم‌چشمی‌ها در بین اقوام، دوستان و آشنایان در خرید لوکس‌ترین و گران‌ترین جهیزیه، افراط در تهیه اجناس غیر ضروری و لازم، گرایش به برندهای خارجی و... از فرهنگهای غلطی است که طی سالهای گذشته در بین خانواده‌های ایرانی ریشه دوانده و به لطف ایده‌های من در آوردی برخی از بلندنظران هر روز شاخه و برگ جدیدی به آن افزوده می‌شود.

خرید بزرگترین و اصلی‌ترین وسایل خانه تا جزئی‌ترین و ریزترین امکانات زندگی فرایندی است که این روزها خانواده‌های ایرانی با ازدواج دخترشان طبق یک فرهنگ غلط باید دنبال کنند و چون و چرایی هم در انجام آن برای هیچ کس وجود ندارد.

این فرهنگ غلط و نادرست موجب رونق بازار لوازم غیرضروری و لوکس که بیشتر تولید کشورهای خارجی به خصوص اروپایی و خاور دور هستند شده و سالانه میلیون‌ها ریال ارز را از کشور خارج می‌کند.

مادر و دختری همراه با هم در پاساژ کریستال و چینی فروشی‌های میدان شوش در حال بازدید از مغازه‌ها هستند و هرجنسی را که چشمشان می‌گیرد قیمت می‌کنند و بعد از آن راهی مغازه بعدی می‌شوند.

کریستالهای بلورین با مارکهای کشورهای چک و فرانسه زیر نورپردازی ویترین‌ها چشم هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند و پای او را به داخل مغازه می‌کشاند.

«سرویس کریستال کمتر از 500 هزار تومان نداریم و لوکس‌ترین جنسمان هم حدود دو میلیون تومان است.» این را فروشنده می‌گوید و اضافه می‌کند که بر اساس انتخاب تکه‌های مختلف از یک سرویس قیمتها متغیر می‌شود.

دختر و مادر در حال قیمت کردن کریستال‌های مختلف هستند و از فروشنده کمک می‌خواهند. «سرویس چینی و آرکوپالمان را خریده ایم، فقط سرویس کریستالمان برای دکور خانه مانده که باید بخریم و قیمتها هم بالاست.» اینها را مادر دختر می‌گوید و دستش را می‌گذارد روی سرویسی که حدود 800 هزار تومان آب می‌خورد.

این طرفتر دو خواهر در حال خرید گلدان رومیزی و مجسمه برای کنار مبلمان هستند و بلندترین مجسمه از یک الهه یونانی را انتخاب کرده‌اند و از فروشنده می‌خواهند آن را بسته بندی کند. «تمام وسایل خانه را که چیدیم، یکهو دیدیم که یک جورهایی خانه بی روح و خالی است، گفتیم که چندتایی مجسمه و گلدان بخریم.»

فروشنده در حال شمردن پنج هزار تومانی‌هاست و رو می‌کند به آنها و می‌گوید 180 هزار تومان برایش به صرفه نیست باید 10 هزار تومان دیگر هم بپردازند.

کالا	حدود قیمت
فرش	از 400 هزار تا بیش از دو میلیون تومان
مبلمان( مبل و میزناهارخوری)	از یک میلیون و 200 هزار تومان تا بیش از ده میلیون تومان
یخچال و فریزر	از 450 هزار تومان تا چهار میلیون تومان
ماشین لباسشویی	از 400 هزار تومان تا یک میلیون تومان
ماشین ظرفشویی	از 400 هزار تومان تا 700 هزار تومان
اجاق گاز	250 هزار تومان تا بیش از یک میلیون تومان
سرویس چینی	از 400 هزار تومان تا سه میلیون تومان
سرویس آرکوپال	از 300 هزار تومان تا بیش از یک میلیون تومان
سرویس کریستال	از 450 هزار تومان تا بیش از سه میلیون تومان
سرویس قابلمه	از 100 هزار تومان تا 700 هزار تومان
سرویس قاشق و چنگال	از 50 هزار تومان تا 300 هزار تومان
سرویس اتاق خواب	از 500 هزار تومان تا سه میلیون تومان
پرده و روتختی	از 200 هزار تومان تا سقف یک میلیون تومان
جارو شارژری	از 70 هزار تومان تا 200 هزار تومان
وسایل تزئینی مجسمه گلدان و لوستر	از 100 هزار تومان تا بیش از یک میلیون تومان
سرویس حمام و دستشویی	از 50 هزار تومان تا 300 هزار تومان
سرویس آشپزخانه	از 100 هزار تومان تا 250 هزار تومان
ماکرویو	از 400 هزارتومان تا یک میلیون تومان

این صحنه‌ها در پاساژهای معروف وسایل خانگی در بازار بزرگ تهران، شوش، سه راه امین حضور و صدها فروشگاه و مغازه دیگر وسایل برقی، مبلمان، لوکس فروشی و ...در سطح کشور به راحتی نمایان است؛ عروس و دامادهای جوانی که در حال خرید هستند و با دستهای پر از فروشگاه‌ها بیرون می‌آیند.

«تا همین حالا 10 میلیون تومان خرج جهیزیه کرده‌ام و مبلمان و سرویس خواب هنوز مانده است.» اینها را مادر دختری می‌گوید که در یکی از بزرگترین پاساژهای معروف مبلمان کشور در حال تهیه مبل و تختخواب برای دخترش بود.

«من جنس‌های لوکس و غیرضروری مثل ساندویچ ساز و تخم مرغ پز و جارو شارژری و... را نخریدم، فقط پنج میلیون تومان هزینه یخچال‌فریزر، ماشین لباسشویی، اجاق گاز، اتو، جارو برقی و فرش شد، حدود سه میلیون تومان برای سرویس چینی، آرکوپال، قاشق ـ چنگال و سرویس آشپزخانه مثل سطل برنج و زباله و جای نان و... شد، حدود یک میلیون تومان سرویس قابلمه، چاقو، ماکروویو خریده ام، به جز اینها 500 هزار تومان برای وسایل خرد و ریز مثل سرویس حمام، دستشویی و رختخواب مثل پتو و بالش و... هزینه کرده‌ام.»

«فکر می‌کنم حدود پنج میلیون تومان هم برای هزینه مبلمان، سرویس اتاق خواب، پرده نیاز داشته باشم، تمام تلاشم هم این بود که ضمن اینکه جنس خوب و مرغوب از نوع خارجی می‌خرم، به فکر جیب پدرش هم باشم و اجناس ارزان بخرم.»

«حدود دو میلیون تومان که وام ازدواج به ما تعلق گرفت و پنج میلیون تومان دیگر را نیز وام از بانک گرفته ایم و بقیه اش هم از پس اندازی بوده که از درآمد شوهرم داشته ایم، شوهرم یک معلم است که غیر از ساعتهای مدرسه کلاس خصوصی هم می‌گیرد.»

این رسوم غلط تنها در میان خانواده‌های متمکن از لحاظ مالی مرسوم نیست بلکه هم اکنون در میان بسیاری از خانواده‌های طبقات متوسط جامعه و حتی متوسط رو به پایین تبدیل به یک اپیدمی شده، پدرها و مادرهایی که از نان شبشان برای تهیه جهیزیه دخترشان می‌زنند تا به قول خودشان، دخترشان در زندگی مقابل خانواده همسرش سرفراز باشد.

جهیزیه‌های 30 میلیون تومانی و حتی بالاتر اگرچه تعدادشان در جامعه‌اندک است اما همین تعداد کم به شیوع فرهنگ ناپسند چشم و هم چشمی در سایر خویشاوندان دیگر دامن زده و جبری تمام نشدنی را در خرید بهترین جهیزیه ایجاد می‌کند.

الهه مددی جامعه شناس و مشاور در امور خانواده در این باره می‌گوید: «علی رغم اطلاع رسانی وسیع و متعدد از طریق رسانه‌های جمعی در بین خانواده‌ها بر لزوم ایجاد زمینه برای ازدواج آسان، متاسفانه شاهد هستیم که همچنان فرهنگ غلط تهیه جهیزیه‌های گران وجود دارد و حتی بیشتر از گذشته تقویت شده است.»

این مشاور در امور خانواده گفت: «هم اکنون بسیاری از خانواده‌های ایرانی بین 10 تا 15 میلیون جهیزیه برای دخترانشان تهیه می‌کنند در حالی که از پس هزینه‌های آن بر نمی‌آیند و باید از طریق وام و اقساط اقدام کنند، اما این اصرار وجود دارد که جهیزیه کامل باشد.»

مددی افزود: «این اصرار به تهیه جهیزیه کامل متاثر از علل گوناگونی همچون گرفتن مهریه بالا است و در مقابل بر رفتار طرف مقابل برای  برگزاری مراسم عروسی مجلل، تهیه مسکن و خودرو نیز موثر است؛ در واقع تمام این موارد همچون حلقه‌های زنجیری هستند که تمامی ندارند و هر روز توقعات جدیدی را برای زوج‌های جوان و خانواده هایشان ایجاد می‌کند که اگر برآورده نشود قطعا مشکلات عدیده‌ای را در ادامه زندگی ایجاد می‌کند.»

به اعتقاد این جامعه شناس و مشاور، اگر در ابتدای آشنایی و در هنگام شروط عقد زوج‌های جوان و خانواده‌های آنان، سعی کنند که مهریه‌ای معتدل درخواست کنند در ادامه مراسم‌ها همچون خرید جهیزیه و برگزاری مراسم عروسی راحت تر می‌توانند برخورد کنند و در نتیجه ازدواج آسان تر شکل می‌گیرد.

وی ادامه داد: «متاسفانه علی رغم بالا رفتن سطح سواد جامعه و اطلاع رسانی‌های متعدد شاهد این هستیم که روند ازدواج به مدد چنین فرهنگ و رسوم غلطی هر روز برای جوانان سخت تر می‌شود و در نتیجه میزان آن را کاهش داده و موجب فسادهای اخلاقی دیگر در جامعه شده است.»

مددی گفت: «خانواده‌ها باید اجازه دهند که فرزندانشان در مسیر زندگی با درآمد خودشان، وسایل خانه شان را تهیه کنند و از داشتن آن لذت ببرند، تهیه همه وسایل خانه در ابتدای زندگی شاید کمک مالی به آنها باشد، اما میزان تلاش آنها را برای بهبود وضعیت زندگی را کاهش می‌دهد و تبعات منفی دیگری را به دنبال دارد.»

فروشگاهها پر و خالی می‌شوند، فروشندگان هرروز برندهای جدیدی را با آب و تاب به خریداران که اکثر زوج‌های جوان هستند معرفی می‌کنند و سطح توقع آنها را از شروع زندگی بالا می‌برند، در این میان آنچه در جامعه عیان است زندگی‌هایی است که ایستگاه ابتدایی آن مجلل است و ایستگاه پایانی آن در دادگاههای است که دادخواست طلاق روی میز قاضی قرار می‌گیرد.

منبع: مهر
گزارش از: فهیمه سادات طباطبایی