تهران امروز: مرد نظامي كه دو همكار خود را در پايگاه پليس كشته بود به مرگ محكوم شد.
در ابتداي جلسه محاكمه سيدرضايي نماينده دادستان تهران با خواندن كيفرخواست گفت: حسنعلي متهم اين پرونده يكم تيرماه سال 87 پس از درگير شدن با همكاران خود سرهنگ محمد رضا و ستوان امير صادق را با شليك گلوله از پا درآورده و يكي ديگر از همكاران خود را مجروح كرده است.با انجام تحقيقات بيشتر مشخص شد متهم روز حادثه بر سر موضوعي با فرمانده خود درگيري لفظي پيدا كرده است.
متهم در ادامه درگيري دست به اسلحه برد و اين جنايت را رقم زد. حسنعلي بلافاصله توسط ساير همكاران خود دستگير شد. وي در پليس آگاهي مورد بازجويي قرار گرفته و انگيزه خود را از اين قتل‌ها اختلافات حل نشده خود با فرمانده‌اش دانست.
پزشكان پزشكي قانوني هم متهم را تحت معاينه دقيق قرار داده و در گزارش خود نوشتند كه وي دچار بيماري عصبي پرخاشگري است ولي اين بيماري آنطور نيست كه وي مسئول اين رفتار خود نباشد.با اين شواهد و مدارك و پس از بازسازي صحنه جرم براي متهم قرار مجرميت صادر شده و بنده به عنوان نماينده دادستان براي متهم طلب مجازات قانوني را دارم.
متهم، متهمان را كتك ميزدسپس اولياي دم مقتولين در جايگاه حاضر شده و اعلام كردند از خون فرزندان خود نخواهند گذشت و درخواست آنها قصاص قاتل است.در ادامه مجروح اين حادثه به جايگاه آمده و خواستار مجازات متهم شد.
وي به قضات گفت: متهم عصبي بود و سر هر موضوعي با بقيه درگير مي‌شد. وي از چند روز پيش از حادثه به شدت پرخاشگر شده بود و طوري رفتار مي‌كرد كه انگار همه بدهكار او هستند.
وي سر همين اخلاقش تا كنون چند بار از سوي فرماندهان توبيخ شده بود چرا كه نه تنها با همكارانش برخورد خوبي نداشت بلكه چند متهم را هم تا به حال كتك زده بود.به همين خاطر ديگر او را براي اعزام متهم نمي‌فرستادند.
متهم يك روز قبل از حادثه با فرمانده خود درگير شده بود و همه اين را مي‌دانستند.
روز حادثه يكمرتبه صداي شليك چندين گلوله را شنيدم. به سرعت خود را به راهرو رساندم ببينم چه خبر است كه وي را ديدم كه اسلحه به دست در حال دويدن و شليك گلوله است. رفتم جلو اسلحه را از دستش بگيرم كه با تير مرا هم زد.من از دادگاه مي‌خواهم اين مرد را مجازات كند.
چيز زيادي يادم نيستبعد از اظهارات شاكيان نوبت به متهم رسيد كه از خود دفاع كند.
وي پس از حضور درجايگاه گفت: من قبول دارم 3 تن از همكارانم را كشته و زخمي كرده‌ام اما باور كنيد دست خودم نبود. من به شدت عصبي بودم و به همين خاطر قادر به كنترل رفتار خود نبودم. روز حادثه پس از بحثي كه بين من و فرمانده‌ام پيش آمد از اتاق وي خارج شدم. اما هر چه با خود كلنجار رفتم احساس كردم نمي‌توانم زير بار حرف زور بروم. براي همين هم دوباره پيش او بازگشته و او و دوستش را به قتل رساندم. من هيچ چيز از جرئيات اين حادثه يادم نيست و اصلا نمي‌دانم چرا آن‌روز اسلحه را تحويل اسلحه خانه نداده بودم. بعد به داخل راهرو دويدم و همكاران خود را با تير زدم. حال خوبي نداشتم و هيچ‌كدام از جزئيات اين اتفاقات در ذهنم نمانده است. من تسلطي بر رفتار خود نداشتم.
در پايان دادگاه هيات 5 نفره قضات متهم را مقصر شناخته و به 2 بار قصاص به خاطر ارتكاب
2 قتل و پرداخت ديه و زندان در حق مرد مجروح محكوم كرد.
