تيم فوتبال نوجوانان باخت، گفت در اين ناكامي همه ما مقصريم، تيم فوتبال جوانان باخت، خودش و ديگران، يعني همه را مقصر دانست، تيم ملي بزرگسالان باخت، باز هم همين جمله را شنيديم و حالا هم كه تيم فوتبال اميد وداعي تلخ و زودهنگام با المپيك 2012 لندن دارد، تكه كلام آقاي خوش خنده فوتبال هماني است كه بود؛ در ناكامي تيم اميد همه ما مقصريم!
آقاي كفاشيان، چرا همه ما مقصريم؟
كسي تا قبل از ناكامي تيم جوانان به خود اجازه نداده بود در توانايي‌هاي علي دوستي مهر، شك كند. در مورد صلاحيت غلامحسين پيرواني و افشين قطبي هم آنقدر اتفاق نظر وجود داشت كه اميد به موفقيت تيم‌هاي ملي اميد و بزرگسالان در دل‌ها زنده بماند. خدا را شكر سازمان تربيت بدني و كميته ملي المپيك هم براي تدارك تمام رده‌هاي سني تيم‌هاي ملي سنگ تمام گذاشتند، اما چرا مهري كه روي پيشاني همه اين تيم‌ها خورد ناكامي بود و بس؟
اين سوال را شما بايد پاسخ دهيد، آقاي كفاشيان هرچند تجربه نشان داده اين شهامت را نداريد كه خود را مقصر اصلي ناكامي‌هاي فوتبال ايران در اين چند سال معرفي كنيد. تيم اميد با شكست دور از انتظار خود احساس ميليون‌ها ايراني را جريحه‌دار كرد آن وقت شما مي‌گوييد؛ فدراسيون در حد توانش همه كار كرد تا تيم اميد نتيجه بگيرد، كه نگرفت؟ طبيعي است حد توان فدراسيوني كه شما مديرش باشيد در همين سطحي است كه تيم اميد با بهترين ستاره‌هاي فوتبال ايران، جايي در بين 12 تيم برتر آسيا هم نداشته باشد. انتخاب سرمربي را آنقدر كش داديد تا به قول خودتان با كارلوس كرش به توافق برسيد و تيم اميد را بدهيد دست او و همكارانش. غافل از اين‌كه اين سرمربي پرتغالي آنقدر نادان نيست كه مسووليت چنين تيمي را به عهده بگيرد. بعد هم تيم را سپرديد دست كسي كه از اول اصرار داشتيد دستيار كرش شود، اما چون كرش نپذيرفت، قسمتش شد نشستن روي نيمكت سرمربيگري تيم اميد!
از همه اين بي‌تدبيري‌ها بدتر اتفاقي بود كه شخص شما و فدراسيون شما مقصر اول و آخر آن است. وقتي 4 ماه پيش به فدراسيون اعلام مي‌كنند كه كمال كاميابي‌نيا دو اخطاره است و كسي اين موضوع را به كادر فني نمي‌گويد، چطور مي‌خواهيد پاسخگو باشيد؟ همين اهمال كاري باعث شد برتري يك بر صفر تيم اميد در بازي رفت با شكست 3 بر صفر عوض شود و اين يعني فاجعه؛ آن وقت شما مي‌گوييد در اين ناكامي همه ما مقصريم؟!
آقاي كفاشيان! حالا كه ديگر تيمي براي باختن در اين فوتبال نمانده نوبت حذف شماست. اين را 10 يا 15 هزار نفري كه در توفان و باران شديد تهران براي حمايت از تيم اميد به ورزشگاه آزادي آمده بودند، با شعارهاي خود فرياد زدند، اما فراموش نكنيد تعداد كساني كه نمي‌خواهند نابودي فوتبال ملي ايران را به واسطه بي‌تدبيري‌هاي شما ببينند، خيلي بيشتر از آن جمعيت عصباني است.
منبع: جام جم
