پایگاه اطلاع رسانی رهبر انقلاب در موضوع مهدویت درباره وظایف منتظرین موعود با حضرت آیت‌الله امینی به گفت‌وگو نشسته است:
قرآن كریم حاكمیت صالحان و پیروزی مستضعفان را نوید داده است. به نظر شما چگونه مستضعفان جهان به این پیروزی می‌رسند؟
در طول تاریخ، همواره انسان‌ها به دو دسته مستضعف و مستكبر تقسیم شده‌اند. اغلب هم طبقه مستكبر بر طبقه دیگر مسلط بوده و از آنان برای كسب منافع خود بهره جسته است. طبقه مستكبر یك اقلیتی هستند كه روح استكباری و استعماری دارند و در طول تاریخ بر طبقه محروم و ضعیف تسلط داشته و از آنان سوءاستفاده كرده‌اند. حتی نیروی اداره كشور را از این مردم گرفته‌اند و این همان تعبیر قرآن است كه اینها مستضعفند. مستضعف نه به معنی مردم ضعیف، كه به مفهوم كسانی است كه ضعیف شمرده می‌شوند. یعنی مستكبرین كاری كرده‌اند كه این مردم خودشان را ضعیف بدانند و چون خودشان را ضعیف و ناتوان می‌دانند، آن‌وقت تسلیم آنها هستند.
بنابراین اگر مستضعفین تقویت شوند و خودشان را بشناسند، در برابر آن استكبار مقاومت می‌كنند و به‌پامی‌خیزند. یكی از كارهای امام خمینی(ره) همین بود كه روح استقلال را در كالبد مردم ایران دمید و روحیه «ما می‌توانیم» را در ایشان احیا كند. من یادم هست كه اوایل مبارزات گاه به این فكر می‌كردیم كه اگر این دستگاه طاغوتی نباشد، چه كسی كشور را اداره كند؟ اما امام(ره) روح اعتماد به نفس و توانستن را در ملت ایجاد و تقویت كرد ولذا انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
قرآن این وعده را داده است كه روزی این روح توانستن در همه ملت‌ها و در همه جهانیان دمیده خواهد شد: «وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» می‌فرماید ما در كتب آسمانی نوشتیم كه زمین در اختیار صالحان قرار می‌گیرد. صالحان یعنی آن‌هایی كه صلاحیت دارند و می‌توانند؛ نه این‌كه فقط مثلاً نماز می‌خوانند، بلكه دیگر مردم و مستضعفین به مستكبرین كمك نخواهند كرد. مثلاً ارتشی‌ها در برابر سوءاستفاده مستكبرین مقاومت می‌كنند. دانشمندان زحمات علمی خود را در اختیار مستكبرین نمی‌گذارند. اینها خودشان را می‌شناسند و خودشان را درك می‌كنند و آن‌وقت تسلیم مستكبرین نمی‌شوند و از همین طریق است كه مستضعفین بر مستكبرین پیروز خواهند شد.
با آن‌كه از ظهور حضرت مهدی(عج) به عنوان پیروزی مستضعفین عالم یاد می‌كنند و روز نیمه شعبان نیز روز جهانی مستضعفان نام دارد، به نظر جناب‌عالی ما در قبال حضرت امام زمان(عج) چه مسئولیت‌هایی داریم؟
باید ببینیم كه برنامه امام زمان(عج) چیست و ما طبق برنامه ایشان چه مسئولیتی داریم؟ یكی از برنامه‌های امام زمان(ع) سرنگونی استكبار و از بین بردن مستكبرین جهان است. شما توجه دارید كه مستكبرین جهان الان در چه حالی هستند. همه اختیارات، امكانات، سلاح‌ها و وسایل تبلیغاتی را در اختیار دارند. حال غلبه بر این مستكبرین چگونه انجام می‌گیرد؟ از روایات برمی‌آید كه این كار را امام زمان(ع) و یارانش به انجام می‌رسانند و انقلاب حضرت مهدی(عج) یك انقلاب جهانی است.
طبق روایات، حضرت مهدی(عج) اسلام را در تمام جهان به گونه‌ای گسترش می‌دهد كه آثار اسلام در همه روستا‌ها و شهرها دیده خواهد شد. ایشان همچنین بی‌عدالتی‌ها را از بین می‌برد و عدالت را برقرار می‌كند. نكته دیگر مسائل فرهنگی و اقتصادی است. البته اینها گفتنش خیلی آسان است، ولی عملش بسیار سخت است.
طبق روایات، حضرت مهدی(عج) اگرچه از تأییدات الله برخوردار است، اما همه این كارها را با جنگ و نبرد به انجام می‌رساند. در یكی از روایات فردی به امام باقر(ع) عرض می‌كند كه من شنیده‌ام وقتی حضرت مهدی(عج) ظهور می‌كند، كارها عملاً برایش رو‌به‌راه می‌شود و احتیاجی به خون‌ریزی پیدا نمی‌كند. حضرت می‌فرمایند اگر قرار بر این بود كه برای پیغمبر انجام می‌گرفت.
حالا ما شیعیان چه وظیفه‌ای داریم؟ آیا وظیفه ما همین است كه فقط بعد از نمازها «اللهم عجّل فرجه الشریف» را تكرار كنیم؟ البته دعا خوب است، اما آیا كافی است؟ آیا كافی است كه ما سر منبرها و در خطبه‌های نماز جمعه با صدای بلند بگوییم خدایا فرج امام زمان را نزدیك بفرما و همه بگویند آمین؟ آیا همین كه ما برای امام زمان صدقه بدهیم و حج برویم كافی است؟ آیا كافی است كه ما دعای ندبه را هر صبح جمعه با آه و ناله و سوز بخوانیم؟ البته باید اینها را انجام بدهیم، اما گمان نكنم اینها كافی باشد. این دعاها وسیله ظهور حضرت را فراهم نمی‌كند. ظهور حضرت آمادگی می‌خواهد.
آمادگی ظهور چگونه ایجاد می‌شود؟
یك دسته از روایات به وظایف مسلمان‌ها و شیعیان در زمان غیبت اشاره دارند. در دسته‌ای از روایات نیز فضایل زیادی برای «انتظار» آمده است. حضرت پیامبر(ص) در حدیثی فرموده‌اند: بهترین اعمال امت من انتظار فرج است. حال باید ببینیم مفهوم انتظار چیست كه از نماز و روزه و حج و از همه اینها بالاتر است؟ حضرت علی(ع) فرموده‌اند: كسی كه در انتظار امام زمان باشد، مثل كسی است كه در ركاب آن حضرت می‌جنگد و شهید می‌شود و در خون خویش می‌غلتد. یا در حدیثی دیگر آمده كه حضرت امام صادق(ع) فرمودند: كسی كه در انتظار فرج ما باشد، مانند كسی است كه در خیمه حضرت قائم حضور دارد.
اما مسئله این است كه انتظار یعنی چه؟ آیا انتظار به این معنی است كه شب‌های ولادت آن حضرت جشن بگیریم و شیرینی بدهیم و مداحان بیاییند ذكر بگویند و شعر بخوانند؟ آیا كسی كه این كارها را می‌كند، مانند كسی است كه در خیمه حضرت حضور دارد؟ یا مانند آن فردی است كه در میدان جنگ در خون خود می‌غلطد؟ البته كه ثواب بی‌حساب نیست. پس انتظار باید معنی دیگری داشته باشد.
انتظار یعنی آمادگی. یادمان نرود كه ما منتظران انقلاب جهانی حضرت مهدی(عج) هستیم و باید بدانیم كه كارها با معجزه پیش نمی‌رود. ما باید دو نوع آمادگی فردی و اجتماعی داشته باشیم. تك‌تك افراد باید آماده باشند. یعنی خودشان را آن‌گونه بسازند كه امام زمان(عج) توقع دارد. امام زمان(عج) می‌آید تا با ظلم و ستم مبارزه كند، با جهل و نادانی مبارزه كند، با بی‌سوادی مبارزه كند. اگر مثلاً بنده می‌گویم كه آماده ظهور حضرت هستم، باید توجه كنم كه حضرت می‌خواهد با ظلم و ستم مبارزه كند. پس من اگر به خانواده‌ام، به فرزندانم، به همكارانم، به همسایگانم یا به مردم ستم می‌كنم، اگر هم بگویم كه آماده‌ام، دروغ می‌گویم.
آمادگی ظهور در حوزه اجتماعی چگونه است؟
ما باید خودمان را به وسایل پیشرفته ارتباط جمعی مجهز كنیم و حقایق نورانی اسلام را به جهانیان ارائه نماییم. نگوییم كه قبول نمی‌كنند، بلكه اگر برنامه‌های درستی داشته باشیم، جهان قبول می‌كند.
حتی اگر مستكبرین قبول نكنند، مستضعفین قبول می‌كنند. باید برنامه تهیه كنیم تا بتوانیم بگوییم كه ما جهان را آماده كرده‌ایم و یابن رسول‌الله تشریف بیاورید.
پیروان انقلاب اسلامی و به‌ویژه مردم ایران چه وظیفه‌ای در این قبال دارند؟
در مورد ایران اسلامی، با ایثار و فداكارهای مردم و رهبری امام راحل و پس از ایشان نیز با ادامه آن توسط رهبر معظم انقلاب، شاكله نظام و قانون اساسی درست شد. اكنون نیز نیاز داریم كه احكام اسلام را كاملاً پیاده كنیم. در مسائل اقتصادی با برنامه‌های اقتصادی اسلامی عملاً بفهمانیم كه اقتصاد اسلامی می‌تواند پیشرفت كند. دستگاه اداری كشور را بر طبق ضوابط اسلامی اداره كنیم. كم‌كاری نباشد و كارمندان فقط برای حقوق و دستمزد كار نكنند، بلكه كارهای مردم را راه بیندازند و مشكل ایجاد نكنند.
دانشگاه‌های ما باید صرفاً كار علمی و تحقیقی كنند و بكوشند تا عقب‌ماندگی ایران را كه در اثر همان استكبار و استضعاف پیش آمده، جبران كنند. خودشان را با جدیت به قافله علمی جهانی برسانند، بلكه برای زمینه‌سازی ظهور، از آنها جلو بزنند. قوه قضاییه ما، نیروهای نظامی ما و صدا و سیمای ما هم همین‌طور؛ مطالبی را بگوید كه مردم را تربیت كند، مشكلات جامعه را عرضه بدارد و راه حل آنها را نشان دهد. ما اگر چنین كردیم، بزرگ‌ترین گام را در راه ظهور حضرت برداشته‌ایم.
در سال 61 من در سفری به ژاپن، ملاقاتی هم با آقای «سوهارتو» داشتم. جلسه ما قرار بود نیم‌ساعت باشد، اما به خواسته خود ایشان بیش از یك‌ونیم ساعت طول كشید. یكی از سؤال‌ها این بود كه صدور انقلاب شما به چه معنی است؟ من عیناً این مطلب را گفتم كه ما می‌خواهیم یك كشور اسلامی به وجود بیاوریم كه همه احكام اسلام در آن اجرا شود و این كشور نمونه اسلامی را به جهان عرضه بداریم تا هركسی كه مشاهده كرد، عاشق چنین حكومتی شود. بنده این را گفتم و او هم خیلی تعجب كرد از این حرف و قبول كرد.
الان این نهضت‌های اسلامی منطقه از بیداری و حركت مردم مستضعف است و این همان وعده قرآن به پیروزی مستضعفان است. البته انقلاب اسلامی ایران خیلی در شكل‌گیری این نهضت‌ها مؤثر بوده است، چون در ایران مستضعفین پیروز شدند و این به آنها امید داد. پس اگر ما یك كشور نمونه اسلامی داشته باشیم، بهترین تبلیغ است و می‌توانیم به این كشورها معرفی كنیم. البته من نمی‌خواهم كارهای صورت‌گرفته را انكار كنم. اتفاقاً كار شده و خیلی زیاد هم كار شده، ولی به اندازه مطلوب نیست. به اندازه خواست امام و رهبری نیست. خود رهبری هم گاه این مطلب را می‌گویند، منتها چاره‌ای نیست و ایشان هم باید با همین جامعه كار كنند.
من امیدوارم كه جامعه ما در این مسیر حركت كند. این كار یك مقداری عنایت می‌خواهد كه مسئولین ما با برادری، با تفاهم و در نهادهای مختلف، در مجلس، در دولت و در دستگاه قضاییه همكاری بیشتری داشته باشند و بتوانند مشكلات كشور را هرچه زودتر حل كنند تا یك كشور نمونه را به وجود بیاورند و این قطعاً مقدمه ظهور حضرت خواهد بود. حرفِ كمی نیست كه ما بتوانیم مقداری از مقدمات ظهور را فراهم كنیم و آن را یك گام به پیش ببریم.
