چگونه «تروی دیویس» در آمریکا اعدام شد؟

سرویس بین‌الملل ـ در حالی که مقامات گوناگون آمریکایی بارها ایران را به دلیل اجرای قصاص قاتلین در مجامع جهانی محکوم کرده‌اند، بررسی ماجرای «تروری دیویس» سیاهپوست که تا کنون چهار بار به دلیل قتل یک پلیس سیاه پوست تا آستانه اعدام پیش رفته بود و سرانجام در پنجمین بار مزه اعدام را چشید، حقایقی را درباره نظام قضایی آمریکا روشن می‌کند.

به گزارش «تابناک»، «تروری دیویس»، مرد سیاهپوستی است که در 22 سالی که به اتهام قتل در زندان بوده است، تا کنون چهار بار برای اعدام آماده شده، اما اعدام نشده، ولی سرانجام، غروب چهارشنبه او با حکم دادگاه اعدام شد.

«یورو نیوز» در این باره گزارش داده که از ماه اوت ۱۹۸۹ تاکنون، چندین دادگاه درباره این پرونده تشکیل شده است؛ پرونده ای که از همان آغاز، شواهد و ادله محکمی نداشت.

بسیاری از شاهان پرونده، شهادت خود را پس گرفتند؛ آلت قتاله هیچ گاه پیدا نشد و اثری از دی.ان.ای تروی دیویس هم به دست نیامد. آیا باید او را قربانی دانست؟

همسر وی با انتقاد از سیستم قضایی ایالات متحده می‌گوید: با نبود مدارک متقن برای اثبات گناهکاری، وی را  22 سال حبس کرده و چهار بار تا پای اعدام برده اند.
وی گفت: این ما هستیم که قربانی هستیم. به ما نگاه کنید. بیست و دو سال آزگار است که با این مسأله درگیریم و امروز زمان اجرای عدالت است. ما به آن نیاز داریم.

پسر وی هم در این باره می‌افزاید: پدر من قربانی شد. او این شانس را نداشت که بماند و از خود دفاع کند. او را از ما گرفتند.

بررسی سرنوشت دیویس نشان می‌دهد، نه تنها وی قربانی سیستم قضایی ایالات متحده شده است، بلکه زندگی خانوادگی وی نیز در 22 سال تحت تأثیر قرار گرفته و این مطلبی است که شبکه خبری یورونیوز نیز به آن اشاره کرده است.

اما مجرمان چگونه در آمریکا قصاص می‌شدند؟

هم‌اکنون چهار روش برای اعدام در آمریکا وجود دارد كه عبارت است از اعدام با صندلي الكتريكي، جوخه اعدام، تزريق سم و حلق‎آويز كردن.

اما در گذشته، روش‌های دیگری برای اعدام مجرمان بود که عبارت بودند از:

سوزاندن:

اين نوع اعدام با سوزاندن محكومان به صورت‌هاي گوناگون بود كه ريختن سرب گداخته در حلق محكومان و زنده به آتش انداختن و يا گودال‌هاي آتش كه براي اعدام‌هاي جمعي استفاده مي‌شده، از جمله اين روش‌هاست. سوزاندن در اوايل قرن 19 در آمريكا متوقف شد.

زماني كه شمار زندانيان اعدامي زياد بوده، بعضا حجم آتش زيادي براي سوزاندن آنها استفاده مي‌شده است.

سوزاندن تدریجي:

در اين روش، محكوم به تدريج در آتش مي‌سوخت و جان مي‌داد به صورتي كه سوزاندن متهم از پاها شروع شده و پس از دست‌ها و بازوها، سينه، بالاي سينه و نهايتا صورت‌ بود كه به مرگ منجر مي‌شد. در اين روش دو ساعت مرگ محكوم به طول مي‌انجاميد.

يكي از نمونه‌هاي آدم‌سوزي در آمريكا به ايالت تكزاس مربوط مي‌شود كه يك سياه پوست آمريكايي را كه از عقب ماندگي ذهني رنج مي‌برد، به اتهام قتل يك زن سفيد پوست آمريكايي در نوعي روغن فرو بردند و بعد با طناب آويزان كردند و با آتش وي را به تدريج سوزاندند.

چرخ خردكننده:

يكي از روش‌هاي شكنجه و اعدام در قرون وسطي كه تا اوايل قرن 19 ادامه داشته، اعدام به وسيله چرخ خرد كننده بوده است. اين نوع اعدام علاوه بر آمريكا در بخش‌هايي از اروپا مانند فرانسه و آلمان هم استفاده مي‌شده است. اين روش يكي از زجرآورترين روش‌هاي اعدام است كه به تدريج و با درد زياد، باعث مرگ محكومان مي‌شده است.

چرخ خردكننده شامل يك چرخ بزرگ چوبي مي‌شود كه محكوم به آن بسته مي‌شد و مأمور اعدام با گرز، چماق يا پتك‌ آهني يا چوبي، ضرباتي را به بدن محكوم در محل‌هايي از بدن او كه بين پره‌هاي چرخ قرار داشت وارد مي كرده است. پره‌هاي چرخ و فاصله بين آنها باعث مي‌شد تا ضربه‌هاي وارده توسط مأمور اعدام استخوان‌هاي محكوم را به طور كامل خرد كند. در برخي موارد به ‌جاي چرخ از صليب‌هايي استفاده مي‌شد كه با ميخ‌هاي آهني به اين صليب بسته مي‌شدند و با ميله‌هاي آهني يا چوبي به آنها ضربه وارد مي‌شد.

صندلي الكتريكي

استفاده از صندلي الكتريكي براي اعدام نخستين بار در آمريكا مورد استفاده قرار گرفت. در اين روش محكوم با نوارهاي چرمي به روي صندلي چوبي بسته مي‌شود و سيم‌هاي برق به بدن و سر او متصل مي‌شود.

صندلي الكتريكي تنها در آمريكا و به مدت چند دهه است كه استفاده مي‌شود. البته اين روش اعدام زماني كه آمريكايي‌ها بين سالهاي 1924 - 1976 فيليپين را تحت اشغال خود داشتند، در اين كشور مورد استفاده قرار مي‌گرفت.

نخستين صندلي الكتريكي

نخستين صندلي الكتريكي توسط دكتر «ديويد راكول» در سال 1840 ساخته شد و براي نخستين بار در سال 1890 از آن استفاده شد.
ايده ساخت صندلي الكتريكي، زماني پدید آمد كه يك مرد مست در آمريكا با برخورد به سيم‌هاي برق جان داده بود. از آنجايي كه يكي از افراد مسئول پيگيري ايجاد روش جديد براي اعدام دندانپزشك بود، ايده صندلي الكتريكي را مطرح كرد.

اين دكتر دندانپزشك دو نفر از خبره‌هاي برق را در آمريكا براي ايجاد صندلي الكتريكي استفاده كرد: توماس اديسون و نيكولا تسلا. اين دو نفر در آن زمان رقيب هم بودند و نمي‌خواستند از سيستم آنها براي اين كار استفاده كنند، چون مي ترسيدند مشتريانشان به خاطر اين كار از محصولات آنها استفاده نکنند. اديسون براي آزمايش چند حيوان را به اين روش در ملأ عام كشت.

نخستين نفري كه توسط صندلي الكتريكي اعدام شد

نخستين كسي كه از اين طريق اعدام شد، «ويليام كملر» از نيويورك بود كه در آگوست 1890به اين صورت اعدام شد.
شوك برقي به مدت هفده ثانيه به وي وارد شد كه موجب بي‏هوشي او شد، ولي قلب و مغز وي از كار نيفتاد. پس از معاينه پزشكان دستور اعدام دوباره صادر شد، ولي ژنراتوري كه برق صندلي را تأمين مي‌كرد، براي شارژ دوباره به زمان نیاز داشت.

اين بار از دو هزار وات برق براي اعدام وي استفاده شد. جريان قوي برق باعث پاره شدن رگ‌هاي او و فوران خون به بيرون از بدنش باعث اتصالي در صندلي و منجر به آتش گرفتن وي شد.
پس از اين رخداد، يكي از افرادي كه مسئول ساخت اين صندلي بود، گفته بود كه اگر براي اعدام او از تبر استفاده مي شد راحت‎تر جان مي داد. يكي از خبرنگاراني هم كه شاهد اين اعدام بود نيز گفته بود كه صحنه دلخراشي را شاهد بوده است.

اولين زني كه توسط صندلي الكتريكي اعدام شد، «ماراتا پالس» بود كه در زندان سينگ سينگ در سال 1899 اعدام شد.
استفاده از صندلي الكتريكي، همواره مورد انتقاد قرار گرفته و اين به اين دليل است كه در بسياري از موارد فرد محكوم طي چند مرحله در اين روش جان داده است. با وجود این، هنوز از اين روش براي اعدام در آمريكا استفاده مي‌شود.

«پل پاول» آخرين فردي است كه در 18 مارس 2010 در ايالت ويرجينيا يعني همان ايالتي كه چند روز قبل ترزا لويس زن عقب‎مانده ذهني آمريكايي اعدام شد، توسط صندلي الكتريكي اعدام گرديد.

اتاق گاز؛ روشي زجرآور براي اعدام متهمان

بين سال‌هاي 1930 تا 1980، 952 نفر در ايالت‌هاي آمريكا در اتاق‌هاي گاز اعدام شدند.
آخرين نفري كه از طريق اتاق گاز در آمريكا اعدام شد، شخصي به نام «والتر گرند» در ايالت آريزونا بود كه در سال 1999 اعدام شد و هم اينك نيز از اين روش براي اعدام در آمريكا استفاده مي شود.

هم اكنون نيز در پنج ايالت اين كشور مانند ايالت آريزونا، كاليفرنيا، مريلند و ميسوري و وايومينگ از اين روش براي اعدام استفاده مي‌شود؛ افزون بر اينكه اين روش مختص به آمريكا بوده و در هيچ كشور ديگري اعدام از اين طريق انجام نمي‌شود.

بنا بر اين گزارش، طرح اوليه اعدام در اتاق گاز توسط متخصصان زهرشناسي آمريكا مطرح و سال 1920 در ايالت نوادا به قانون تبديل شد. يكي از دلايل به وجود آمدن اين روش، شرايط بد متهمان هنگام نشستن روي صندلي الكترونيكي بوده است.

سابقه اين شكل از اعدام در آمريكا در گذشته به اين گونه بوده كه نخست محكومان را در سلول‌هاي ويژه‌اي قرار داده و شب كه به خواب مي‌رفتند، بدون اطلاع قبلي، فضا را از گاز پر كرده و به اين ترتيب محکوم كشته مي‌شد؛ اما بعدها يكي از نيروهاي پزشكي ارتش به نام سرهنگ دلوس ترنر در سال 1924 براي اولين بار اتاق‌هاي گاز فعلي را ايجاد كرد.

گزارش اعدام نخستين متهم به ‏وسيله اتاق گاز در نوادا

در اين گزارش آمده است، نخستين مردي كه با اين روش در نوادا اعدام شد، فردي به نام «جي‌جونگ» اهل چين بود كه در هشتم فوريه سال 1942 در حالي كه وكيلش تلاش زيادي كرد تا نشان دهد اين‏ گونه اعدام بسيار ظالمانه و خلاف قانون اساسي ايالات متحده است كشته شد.

اعدام «جي‌جونگ» به اين صورت بود كه وي در ساعت 9:30 دقيقه صبح از سلولش به اتاق گاز منتقل شد. پس از نشاندن محكوم چيني روي صندلي، تزريق گاز به داخل اتاق شروع شد و جي‌جونگ در حالي كه تلاش مي‌كرد تا خود را رها كند، پس از مدتي بي‌حال شد. نكته مهم اينكه اعدام اين فرد چيني با اين روش سی دقيقه به طول انجاميد.

بنا بر اين گزارش، نخستين زني كه با اين روش اعدام شد، «جوآنيتا اسپينلي» بود كه در 21 نوامبر سال 1941 حكمش به اجرا درآمد.
برخي اوقات دو محكوم به اعدام را هم‎زمان در اين اتاق‌ها روي صندلي‌آهني مي‌بستند كه آخرين دفعه در سال 1962 ديده شده است.