ژان لئونتی وزیر امور اروپایی فرانسه، گفت: اشتباه اروپایی ها این بود که فکر می کردند با رایج کردن یک پول واحد(یورو) می توانند روند پیشرفت اقتصادی و مالی خود را تسریع کنند غافل آنکه ، برای مدیریت هر پولی دولتی لازم است و اروپایی هیچ گاه حاضر نشدند دولت اقتصادی اروپایی داشته باشند و حتی الان هم که به این نتیجه رسیده اند با آن موافق نیستند.
شبکه پنجم تلویزیون فرانسه اوضاع اقتصادی و مالی منطقه یورو و اتحادیه اروپا را در گفتگو با ژان لئونتی به بحث گذاشت.
این شبکه با اشاره به طرح های ریاضت های اقتصادی که در برخی کشورهای عضو منطقه یورو به اجرا گذاشته شده است ، کاهش حقوق کارمندان ، افزایش بیکاری ها و کاهش رشد اقتصادی در بیشتر کشورهای اروپایی اعلام کرد وضع زندگی مردم در این کشورها غیر قابل تحمل شده است.
به طوری هر گاه طرح ریاضتی در یکی از این کشور به اجرا گذاشته می شود مردم به خیابان ها می ریزند و با نیروهای امنیتی درگیر می شوند. بحران های اقتصادی همیشه بحران اجتماعی را نیز در پی دارند.
یونان ، ایتالیا،اسپانیا ، ایرلند و پرتغال نمونه های بارز آن هستند.
اینهاکشورهایی هستند که اقتصاد و به تبع آن وضع زندگی مردم شان به شدت متزلزل شده است . به طور نظری، میزان بدهی های عمومی هر کدام از کشورهای عضو منطقه یورو نباید از شصت درصد کل تولید ناخالص داخلی شان فراتر رود ،اما در عمل از دو برابر این رقم نیز اکنون بیشتر شده است. تنها در سال دو هزار و ده ، میزان بدهی ایتالیا و یونان تقریبا دو برابر شد. به عنوان مثال، میزان بدهی های عمومی یونان در سال دو هزار وده ،به صد و چهل و دو ممیز هشت دهم درصد کل تولید ناخالص داخلی آن رسید و رقم این شاخص در ایتالیا به صدو نوزده درصد کل تولید ناخالص داخلی اش رسید. میزان بدهی های عمومی پرتغال از شصت درصد تعیین شده نیز فراتر رفته و به نود و سه درصد کل تولید ناخالص داخلی اش رسیده است و بر اساس اعلام کارشناسان مسائل اقتصادی ، چشم انداز اقتصادی این کشور اصلا خوب نیست.
در همین راستا و برای کاستن از تنش اقتصادی و مالی که اکنون در منطقه یورو ایجاد شده است گروه سه جانبه ای متشکل از صندوق بین المللی پول ،بانک مرکزی اروپا و وزیران دارایی منطقه یورو با اعطای وامی به ارزش صد و شصت میلیارد یورو به یونان موافقت کرد. اما از آنجا که اصلاحات اقتصادی خوبی در این کشور صورت نگرفته است،ممکن است این گروه با اعطای مرحله بعد پرداخت این وام به یونان به طور کلی مخالفت کنند. اگر چنین کاری انجام گیرد ، یونان در حالت ناتوانی در پرداخت بدهی هایش قرار خواهد گرفت. از سوی دیگر هنگامی که قرار باشد دیگر کشورهای عضو منطقه یورو به کمک کشورهای با بنیه مالی ضعیف بشتابند ، این کار باید به تصویب پارلمان های آن کشورها نیز برسد ، امری که تحقق آن بعید به نظر می رسد.
یعنی پارلمان کشورهای کمک کننده حاضر نیستند شرایط زندگی مردم خود را به نفع کشوری که دچار مشکل مالی شده است بدتر کنند.
چون واقعیت آن است همیشه دنیای سیاست با دنیای بازار فرق می کند.
ممکن است مسئولان اقتصادی کشورها توافقاتی با هم انجام دهند اما این توافقات هیچ گاه در عالم سیاست همسویی و سنخیت پیدا نمی کند.
از آنسو، موسسات اعتبار سنجی مالی از همین حالا به بانک های اروپایی هشدار داده اند که اگر به فکر افزایش دارایی های خالص مختص به خود نباشند با توجه به مطالبات مشکوک الوصول زیادی که در کشورهای ضعیف اروپایی دارند رتبه اعتبار مالی شان را کاهش خواهند داد. با توجه به این شرایط اکنون نگرانی ها درباره سرایت بحران بدهی های حاکمیتی در منطقه یورو بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است.
بی جهت نیست که جاسک روستووسکی وزیر دارایی لهستان که کشورش هم اکنون ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را برعهده دارد به طور صریح اعلام می کند که اروپا در معرض خطر است. همچنین بی جهت نیست که خوزه مانوئل باروسو رئیس کمیسیون اروپا به طور صریح اعلام می کند ما اکنون به انگیزه اقتصادی جدیدی نیاز داریم و این انگیزه باید فدرالی باشد. زیرا مسئله مهم این است که در صورت ورشکست شدن یونان و یا ایتالیا،چیزی کمتر از به خطر افتادن بقا یورو و حتی منطقه یورو نتیجه آن نخواهد بود. نیکولا سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه در اظهاراتی در نشست بیست و یکم ژوییه امسال در بروکسل گفت: چیزی که به طور واقعی مطرح است مسئولیت تاریخی مان در مقابل اروپا است،اروپایی که امروز در یورو (واحد پول اروپا ) تجلی یافته است.
بنابراین نه تنها ما می خواهیم که یونان را از بحران کنونی خارج کنیم بلکه در نظر داریم بحران مالی اروپا را برای بهبود و توسعه ابزارها و نهادهایی اروپایی تبدیل به یک فرصت کنیم. ژان لئونتی وزیر امور اروپایی فرانسه، در همین باره افزود مشکل بحران مالی یونان حل می شود و باید حل شود .
زیرا آینده اروپا در گرو حل شدن این بحران است.
وی افزود ورشکستگی یونان به مراتب گرانتر از نجات آن برای ما تمام می شود. برای توضیح این مسئله خوب است به مورد آرژانتین اشاره کنیم .
آرژانتین در سال دو هزار و یک برای پرداخت بدهی های خود اعلام ورشکستگی کرد.
یک سال نگذشت که بیش ازشصت درصد مردم این کشور زیر خط فقر رفتند.
به عبارت بهتر ، ورشکست شدن یک کشور، برای آن کشور و مردم آن کشور فاجعه آمیز است و برای کشورهای و منطقه ای که آن کشور در آن واقع است نیز فاجعه آمیز خواهد بود.
وزیر امور اروپایی فرانسه خاطر نشان کرد درباره منطقه یورو و یونان دو اشتباه مهم رخ داد: نخستین اشتباه آن بود که کشورها در فضای پیدایش اقتصادهای نوظهور، برای آنکه به زعم خود از قافله عقب نمانند، به شدت خود را مقروض کردند. دومین اشتباه نیز آن بود که کشورهای اروپایی ،یورو (واحد پول اروپایی) را بدون آنکه دولت اقتصادی اروپا داشته باشند رایج کردند.
در حالی که یک پول هنگامی می تواند موفق عمل کند که دولتی برای مدیریت آن وجود داشته باشد .
اما در منطقه یورو، چنین دولتی وجود نداشت .
