حاشیه‌ای بر دادگاه اخیر:
چگونه پای رزمنده کربلای پنج به فساد میلیاردی باز می‌شود؟
هر گونه نگاه کنی دردناک است؛ هم فساد اقتصادی درد دارد و هم اینکه دقیقا در سالگرد صدور فرمان مبارزه با فساد اقتصادی، متهم در دادگاه بگوید: «من بچه کربلای ۵ بودم و در سال ۶۲ میدان مین باز می‌کردم. از کجا می‌دانستم یک روز با دادگاه فساد روبه‌رو می‌شوم؟» گویا رزمنده ماجرای فساد نمی‌دانسته چه می‌کند، ولی بد نیست بپرسیم: چگونه باید می‌دانسته و اصلا هیبت کدام قانون و نهاد در مبارزه با فساد را دیده است؟!
دقیقا یازده سال از روزی می‌گذرد که رهبر انقلاب در فرمانی به رؤسای قوا، پیگیری جدی‌تر مبارزه با مفاسد اقتصادی را خواستار شدند. حال ببینید دقیقا یازده سال پس از آن روز به کجا رسیده‌ایم؟
به گزارش «تابناک»، هشتمین جلسه رسیدگی به فساد عظیم بانکی در حالی برگزار شد که سخنان یکی از متهمین پرونده، ضرورت واکاوی شیوه مبارزه با مفاسد اقتصادی را گوشزد می‌کند.
جای تأسف و البته تأمل است، چگونه فردی که به ادعای خود، روزی جانش را کف دستش گرفته و برای این کشور پا در میدان مین گذاشته، روضه‌خوان ابا عبدالله (ع) بوده و قیافه‌ای حزب‌اللهی داشته، امروز به اتهام مشارکت در فساد اقتصادی در دادگاه حاضر شده است؟!
اینجاست که باید باور کنیم من و شمایی که امروز داد مبارزه با مفاسد می‌زنیم، چه بسا پس از چند بار چرخیدن چرخ روزگار، بخشی از فساد و مفاسد باشیم.
ورود به بحث مبارزه با مفاسد، می‌تواند از زوایای گوناگونی باشد؛ مثلا اینکه بدانیم انواع فساد کدام است؟ رابطه فساد با قدرت و نفوذ سیاسی چگونه است و یا اینکه مثلا چرا یک جامعه نسبت به بروز مفاسد بی‌تفاوت می‌شود و اصلا برای مبارزه جدی با مفاسد چه باید کرد؟
شاید این بار بد نباشد، به فساد اقتصادی از زاویه رابطه بین نظام اداری، سیاسی کشور، کارگزاران این نظام و قوانین مبارزه با فساد نگریسته شود، چرا که احتمالا این نگاه می‌تواند تا اندازه‌ای به این پرسش پاسخ دهد که چرا در این یازده سال، مبارزه با مفاسد اقتصادی پیشرفتی نکرده است؟
وقتی یک حزب‌اللهی جبهه‌ای به فساد کشیده می‌شود، باید پرسید که آیا افراد سیستم را به فساد میکشند یا اینکه مناسبات و قوانین نادرست حاکم بر سیستم اداری، اقتصادی است که فرد را به دامان فساد می‌اندازد؟
پرونده‌هایی چون پرونده اختلاس بانک صادرات، پرونده شهرام جزایری، پرونده سلطان شکر، پرونده المکاسب، پرونده فرودگاه پیام، پرونده گمرکات و پرونده اخیر ماهیتا تفاوت چندانی ندارند. در همه آنها، عده‌ای سودجو با پیوند خوردن به قدرت سیاسی، راه خود را برای به دست آوردن ثروت نامشروع باز کردند و متأسفانه در پایان هیچ کدام از آنها نیز نگاه سیستمی به چرایی بروز فساد صورت نگرفت؛ مشکلات قوانین بانکی ـ که بستر اختلاس در بانک صادرات را فراهم آورد ـ هرگز اصلاح نشد تا فساد ۳۰۰۰ میلیارد تومانی بروز کرد؛ پرونده فرودگاه پیام پیش آمد، ولی قوانین گمرکی اصلاح نشد تا ماجرای گمرک مهرآباد پیش بیاید؛ شهرام جزایری به نمایندگان مجلس و مقامات دولتی چسبید و فساد کرد، ولی کسی به وصل شدن نمایندگان مجلس به کانون‌های قدرت و ثروت توجه نکرد تا اینکه هم‌اکنون خبر می‌رسد که ده نفر از نمایندگان مجلس و برخی مقامات ارشد دولتی در فساد اخیر نقش داشته‌اند!
هنوز مقامات دولتی، ندیده و گاهی هم دیده! توصیه‌نامه امضا می‌کنند و نمایندگان مجلس در سایت شخصی خود، آدرس محلی برای نام‌نویسی برای کار در فلان کارخانه شهر را می‌دهند؛ گویی این مفسده‌آمیز نیست که دولتی‌ها و مجلسی‌ها، امتیاز اقتصادی تقسیم کنند!
ماجرای فروش سؤالات دانشگاه آزاد و فروش مدرک دانشگاه هاوایی و آزمون دستیاری پیش آمد، ولی ریشه‌یابی نشد و هم‌اکنون آزمون وکالت به مشکل می‌خورد و برخی دانشگاه‌ها در مصاحبه دکترا، هر کسی را بخواهند برمی‌گزینند.
خلاصه آن که بارها فساد در شهرداری‌ها بروز کرد، ریشه‌یابی نکردیم؛ نه تنها هنوز فساد در شهرداری‌ها باقی است، بلکه شورا‌ها که خود ده سال است مشکل جدیدی در فسادزایی شده‌اند. اصلا کسی حواسش هست که شوراهای شهرهای کوچک چه می‌کنند؟ شهر بزرگ هم؟
به گزارش «تابناک»، هشتمین جلسه رسیدگی به فساد عظیم بانکی در حالی برگزار شد که سخنان یکی از متهمین پرونده، ضرورت واکاوی شیوه مبارزه با مفاسد اقتصادی را گوشزد می‌کند.
جای تأسف و البته تأمل است، چگونه فردی که به ادعای خود، روزی جانش را کف دستش گرفته و برای این کشور پا در میدان مین گذاشته، روضه‌خوان ابا عبدالله (ع) بوده و قیافه‌ای حزب‌اللهی داشته، امروز به اتهام مشارکت در فساد اقتصادی در دادگاه حاضر شده است؟!
اینجاست که باید باور کنیم من و شمایی که امروز داد مبارزه با مفاسد می‌زنیم، چه بسا پس از چند بار چرخیدن چرخ روزگار، بخشی از فساد و مفاسد باشیم.
ورود به بحث مبارزه با مفاسد، می‌تواند از زوایای گوناگونی باشد؛ مثلا اینکه بدانیم انواع فساد کدام است؟ رابطه فساد با قدرت و نفوذ سیاسی چگونه است و یا اینکه مثلا چرا یک جامعه نسبت به بروز مفاسد بی‌تفاوت می‌شود و اصلا برای مبارزه جدی با مفاسد چه باید کرد؟
شاید این بار بد نباشد، به فساد اقتصادی از زاویه رابطه بین نظام اداری، سیاسی کشور، کارگزاران این نظام و قوانین مبارزه با فساد نگریسته شود، چرا که احتمالا این نگاه می‌تواند تا اندازه‌ای به این پرسش پاسخ دهد که چرا در این یازده سال، مبارزه با مفاسد اقتصادی پیشرفتی نکرده است؟
وقتی یک حزب‌اللهی جبهه‌ای به فساد کشیده می‌شود، باید پرسید که آیا افراد سیستم را به فساد میکشند یا اینکه مناسبات و قوانین نادرست حاکم بر سیستم اداری، اقتصادی است که فرد را به دامان فساد می‌اندازد؟
پرونده‌هایی چون پرونده اختلاس بانک صادرات، پرونده شهرام جزایری، پرونده سلطان شکر، پرونده المکاسب، پرونده فرودگاه پیام، پرونده گمرکات و پرونده اخیر ماهیتا تفاوت چندانی ندارند. در همه آنها، عده‌ای سودجو با پیوند خوردن به قدرت سیاسی، راه خود را برای به دست آوردن ثروت نامشروع باز کردند و متأسفانه در پایان هیچ کدام از آنها نیز نگاه سیستمی به چرایی بروز فساد صورت نگرفت؛ مشکلات قوانین بانکی ـ که بستر اختلاس در بانک صادرات را فراهم آورد ـ هرگز اصلاح نشد تا فساد ۳۰۰۰ میلیارد تومانی بروز کرد؛ پرونده فرودگاه پیام پیش آمد، ولی قوانین گمرکی اصلاح نشد تا ماجرای گمرک مهرآباد پیش بیاید؛ شهرام جزایری به نمایندگان مجلس و مقامات دولتی چسبید و فساد کرد، ولی کسی به وصل شدن نمایندگان مجلس به کانون‌های قدرت و ثروت توجه نکرد تا اینکه هم‌اکنون خبر می‌رسد که ده نفر از نمایندگان مجلس و برخی مقامات ارشد دولتی در فساد اخیر نقش داشته‌اند!
هنوز مقامات دولتی، ندیده و گاهی هم دیده! توصیه‌نامه امضا می‌کنند و نمایندگان مجلس در سایت شخصی خود، آدرس محلی برای نام‌نویسی برای کار در فلان کارخانه شهر را می‌دهند؛ گویی این مفسده‌آمیز نیست که دولتی‌ها و مجلسی‌ها، امتیاز اقتصادی تقسیم کنند!
ماجرای فروش سؤالات دانشگاه آزاد و فروش مدرک دانشگاه هاوایی و آزمون دستیاری پیش آمد، ولی ریشه‌یابی نشد و هم‌اکنون آزمون وکالت به مشکل می‌خورد و برخی دانشگاه‌ها در مصاحبه دکترا، هر کسی را بخواهند برمی‌گزینند.
خلاصه آن که بارها فساد در شهرداری‌ها بروز کرد، ریشه‌یابی نکردیم؛ نه تنها هنوز فساد در شهرداری‌ها باقی است، بلکه شورا‌ها که خود ده سال است مشکل جدیدی در فسادزایی شده‌اند. اصلا کسی حواسش هست که شوراهای شهرهای کوچک چه می‌کنند؟ شهر بزرگ هم؟
این همه سال آزمون‌های استخدامی با حاشیه مواجه شدند و می‌شوند؛ چرا؟
این همه مثال آورده شد تا این پرسش جدی پرسیده شود که در این یازده سال، برای مبارزه با مفاسد چه قانونی نوشته و چه نهادی ایجاد شد؟ مسأله دقیقا همین جاست.
مقایسه کنید و ببینید ما در قیاس با دیگر کشور‌ها، چه میزان قانون ضد فساد داریم؛ قانون ضد رشوه، قانون مبارزه با اخاذی، قانون مبارزه با پارتی‌بازی و ...؟ دیگران همه این قوانین را دارند و ما تقریبا هیچ. نهادهای مناسب هم نداریم. شیر بی‌یال و دم و اشکم به چه کار می‌آید؟
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۳۹۲
انتشار یافته: ۶۹
از کجا معلوم تو جبهه هم ... 
نمی دونم صحت داره یا نه، شنیدم در بعضی ممالک مترقی هر شخصی که پولی به حسابش ریخته میشه باید منشاء آن مشخص باشه اگه دلیل قانع کننده ای برای واریزی نباشه مشمول قوانین پولشویی میشه حالا چه اهل جبهه و جنگ باشه یا نباشه ، ولی در ایران فرض کنید همین حالا تابناک لطف کنه 10 میلیارد به حسابم بریزه هیچ نهاد نظارتی نمی پرسه این پول رو از کجا آوردم، میگی نه؟ شماره حساب بدم امتحان کنیم ؟ قرآن که کتاب ذکر وحکمت است در آیات مختلفی پاسخ شما را میدهد در مورد فساد اقتصادی رزمنده وافرادی بسیار نظیر ایشان که به همین فساد مبتلا هستند ولی دادگاهی برایشان تشکیل نشده است زیرا فساد ایشان عریان نیست وجبه های تملق وریا بر تن نموده اند وتا نخ نما نشود کسی آنها را نمیشناسد.ذات اقدس اله در قرآن میفرماید: من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه ومنهم من ینتظر وما بدلوا تبدیلا آنها که صادقانه زیستند وبا شهادت یا شهادت گونه رفتند وگروهی هم که در این مسیر هستند انتظار میکشند وهیچ تغییر وتبدیلی در صدق وصفای ایشان ایجاد نشده است.ولی امثال این بسیجی سابق ما بدلوا تبدیلا را به تبدیل وتحولی دنیاگونه بدل نموده اند. رزمنده بودن دليل بر پاكي و صداقت نيست...اگر چه درصد خيلي بالايي از رزمندگان مصداق عيني خلوص نيت هستند...اما هركس ريش گذاشت...يقه بست...دو روز جبهه و جانبازي داشت كه پيغمبر نيست گل گفتی! بابا حالا برای میزش یا حقوقش یا خدایی ناکرده قربت الی الله رفته جنگیده . معصوم نیست که اینقدر بزرگش میکنید رزمنده و بسیجی دوران دفاع مقدس چنین و چنان است و شد. اگه پاک و مطهر بود پیش شیرودی ها و هزاران گمنام دیگه آرمیده بود! پس اونجوری هم که شما می گید نیست پاسخ ساده است زیرا تا زمانی که دولتی ها در اقتصاد دخالت کنند و تا زمانی که امور مربوط از طریق روابط انجام می شود پس فساد برقرار خواهد بود. 
با سلام:این جمله از متن بالا:
وقتی که یک حزب‌اللهی جبهه‌ای به فساد کشیده می‌شود،
بهتر بود نوشته شود:
وقتی که یک حزب اللهی جبهه ای متهم به فساد می شود.
با تشکر
خواهش می کنم این مطلب را سانسور نکنید. آیا می دانید نسبت افرادی که در پروژه های بزرگ با پاکدستی کار می کنند نسبت به افرادی که به رشوه و زیرمیزی عادت کرده و حق خودشون می دانند چقدره؟ آیا فکر می کنید این آقایی که شما پیدا کردید یک استثنا است که پیدا کردید؟ یا اصلا فکر می کنید فساد مالی اخیر تنها فساد بزرگ این مملکت است؟ سرمان را زیر برف نکین. یاعلی نه عزیز من، دلیلش اینه:پول، قدرت، پست و مقام! مقاومت کردن در برابر اینها از صدتا کربلای پنج و جنگ جهانی هم سخت تره.
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.
نظرسنجی
توافق نهایی ایران و آمریکا تا چه زمانی انجام می شود؟